نامزدهای ریاست‌جمهوری فرانسه و مسئلۀ عضویت در ناتو: بمانیم یا برویم؟

تبلیغ بازرگانی

فرانسه که خود یکی از مبتکران پیمان آتلانتیک شمالی است، از همان آغاز، یعنی از سال ۱٩۴٩ عضو آن بوده و هیچگاه به طور کامل از آن خارج نشده است. به طور معمول واژۀ مخفف "ناتو" نه تنها به معنای پیمانی است که میان کشورهای اروپایی و آمریکا امضا شد، بلکه به سازمان دفاعی و نظامی گسترده‌ای نیز گفته می‌شود که در چارچوب پیمان شکل گرفته است.

اگرچه فرانسه بعد از تجربۀ جنگ دوم جهانی شدیداً نیاز به تأمین امنیت نظامی خود داشت، اما ژنرال دوگل که کشورش را پیروز از آن جنگ بیرون آورد عمیقاً به لزوم استقلال دفاعی کشور معتقد بود. او که در سال ۱٩۵٩ به ریاست جمهوری دست یافت از مداخلۀ فزایندۀ ایالات متحد آمریکا در امور سایر کشورها دل خوشی نداشت و واشنگتن را به "دست‌درازی" متهم می‌کرد. سرانجام نیز در سال ۱٩۶۶ دوگل تصمیم گرفت که ساختار فرماندهی مرکزی ناتو را ترک کند.

ساختار فرماندهی ناتو مسئول تعیین استراتژی‌های نظامی سازمان و پیاده کردن آن در میدان است. اما از نظر دوگل، عضویت در این فرماندهی در عمل به معنای اجرای تصمیم‌های آمریکا بود.

بدین ترتیب از سال ۱٩۶۶ تا ۲٠٠٩ فرانسه در ساختار فرماندهی ناتو حضور نداشت. ولی بالاخره بعد از حدود چهل سال، با تصمیم نیکلا سارکوزی رئیس جمهور وقت، فرانسه دوباره به این فرماندهی بازگشت.

با اینهمه در تمام این سالها، مسئلۀ استقلال دفاعی و نظامی کشور همواره در فرانسه مطرح بوده است. در سالهای اخیر، برخی از سیاستمداران فرانسوی بر لزوم ایجاد یک ساختار دفاعی اروپایی تأکید کرده‌اند. به عقیدۀ آنان، اتحادیۀ اروپا باید از نظر دفاعی روی پای خود بایستد و به ناتو و آمریکا وابسته نباشد.

امانوئل ماکرون رئیس جمهوری کنونی تاکنون بارها از این عقیده دفاع کرده، او حتی قبلاً علت وجودی ناتو را زیر سؤال برده بود. اما با شروع جنگ اوکراین، دولت‌های اروپایی بار دیگر به این نتیجه رسیدند که چتر دفاعی آمریکایی همچنان موضوعی حیاتی است و نمی‌توان به سادگی از آن گذشت.

نظر نامزدهای ریاست جمهوری

هر یک از دوازده نامزد ریاست جمهوری فرانسه در مورد عضویت در ناتو اظهار نظر کرده‌اند. به طور کلی می‌توان نظر آنها را به سه دسته تقسیم کرد:

- کسانی که خواستار ادامۀ وضعیت موجود هستند: امانوئل ماکرون، والری پکرس (راست سنتی)، آن هیدالگو (سوسیالیست) و یانیک ژادو (سبزها). البته این افراد انتقادهایی نیز دارند اما فعلاً جز ادامۀ عضویت و حضور در ساختار فرماندهی ناتو چارۀ چارۀ دیگری نمی‌بینند.

- کسانی که به تقلید از ژنرال دوگل خواهان ترک ساختار فرماندهی ناتو هستند: مارین لوپن، اریک زمور و نیکلا دوپون-انیان (هر سه از طیف‌های گوناگون راست افراطی).

- و بالاخره کسانی که خواستار خروج کامل فرانسه از پیمان آتلانتیک شمالی هستند: ژان لوک ملانشون، ناتالی آرتو، فیلیپ پوتو (هر سه از طیف‌های گوناگون چپ تندرو). فابین روسل نامزد حزب کمونیست نیز نه تنها خواستار خروج فرانسه از ناتو است که معقتد است باید برای انحلال ناتو اقدام کرد. ژان لاسال کاندیدای میانه‌رو نیز خواستار خروج تدریجی فرانسه از ناتو است.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید