سیلی که آخرین زمستان قرن بر رخ میراث فرهنگی زد

میراث فرهنگی ایران در زمستان ۱۴۰۰ هم فراز و نشیب‌های زیادی را پشت سر گذاشت و سیلی که در این فصل آمد، آثار تاریخی زیادی را به کام نابودی و تخریب کشاند.

بی‌شک، یکی از مشکلات جدی برای میراث فرهنگی ایران حفاظت از میراث تاریخی و فرهنگی است. تخریب بافت‌های تاریخی به بهانه‌های مختلف و نبود توانایی کافی جهت حفاظت از آثار، تامین نشدن اعتبار برای مرمت بناهای تاریخی و افزایش سرقت آثار از جمله مشکلاتی است که میراث فرهنگی ایران با آن دست و پنجه نرم می کند.

در طول سال‌های گذشته بنا و آثار تاریخی کم نبودند به دلیل بی‌توجهی متولیان امر یا از بین رفته یا در آستانه فروپاشی‌اند، در همین راستا در سلسله گزارش‌هایی به بررسی وضعیت  میراث فرهنگی ایران در طول دو سال گذشته و اهمیت حفظ و صیانت از میراث فرهنگی و همچنین آثار و بناهای تاریخی که مورد بی‌مهری متولیان قرار گرفته‌اند، پرداختیم. 

در گزارش‌هایی حوادثی که در در بهار، تابستان وپاییز سال ۱۴۰۰ برای میراث فرهنگی ایران رخ داده پرداختیم، در این گزارش هم خلاصه‌ای از وضعیت میراث فرهنگی در زمستان سال ۱۴۰۰ می‌آوریم. 

ساختمان ۸۰ ساله لاله‌زار از آتش جان سالم به در برد

هشتم دی ماه ۱۴۰۰، ساختمان تجاری غریب دچار آتش‌سوزی می‌شود.  این ساختمان در سال ۱۳۱۸ خورشیدی در خیابان لاله‌زار بنا شده که سال‌ها بعد، یکی از اولین کافه‌های این خیابان به نام «آیبتا» که مدیریت آن را خانمی روس با همین نام به عهده داشت، در این ساختمان راه‌اندازی می‌شود. این کافه محل آمد و شد بسیاری از  هنرمندان و روشنفکرانی چون ملک‌الشعرای بهار بوده است. ساختمان غریب یا کافه آیبتا در ۲۸ اسفندماه سال ۱۳۸۵ به شماره ۱۸۶۷۵ در فهرست آثار ملی ثبت می‌شود.

مرتضی ادیب‌زاده ـ معاون میراث‌فرهنگی استان تهران ـ درباره حریق این بنا می‌گوید: حریق در بنای تاریخی غریب (کافه آیبتا) که با حضور به‌موقع عوامل امدادی در کمترین زمان ممکن خاموش شد، خوشبختانه آسیب جدی به این بنای تاریخی وارد نکرده است. البته اعلام نظر قطعی در این زمینه نیازمند بازدید و بررسی کارشناسی بنا است. سقف چوبی این بنا به دلیل نزدیکی با کانون اصلی آتش، دچار حریق شد که با حضور تیم‌های آتش‌نشانی، عملیات اطفاء حریق بدون آسیب به سازه این بنای تاریخی انجام شد.

سیل ۱۴۰۰ و عواقب آن بر میراث فرهنگی 

در اوایل زمستان ۱۴۰۰، سیل ۱۴ استان کشور مانند هرمزگان، ‌خوزستان، کرمان و سیستان و بلوچستان را درگیر کرده و موجب وخیم شدن وضعیت آثار تاریخی در این استان‌ها نیز می‌شود.

آسیب به آثار باستانی «تیس» در چابهار

پانزدهم دی ماه ۱۴۰۰، عدنان حسینی-مدیر گردشگری سازمان منطقه آزاد چابهار خبر می‌دهد: بر اثر بارندگی‌ها و سیل اخیر آسیب جدی و شدیدی به آثار باستانی و تاریخی روستای تیس وارد شده است. متاسفانه قسمت‌هایی از برج و باروهای حصار قلعه بر اثر بارندگی شدید در چند روز اخیر از بین رفته و آسیب به دیوارها و فضاهای داخلی این قلعه نیز وارد شده است، به همین منظور از همه گردشگران و مردم چابهار تفاضا داریم برای حفظ اثر و جلوگیری از آسیب‌های بیشتر به این اثر تاریخی روی دیوارها و بقایای آن تردد نکنند.

«قلعه تیس» که به آن قلعه پرتغالی‌ها نیز گفته می‌شود متعلق به دوران اسلامی است که در زمان شاه سلیمان صفوی ساخته شده و در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. پیش از این بارها نسبت به سرعت تخریب این قلعه و همچین درباره مرمت‌های غیراصولی آن در سال‌های گذشته از سوی باستان‌شناسان هشدار داده شده است.

۸۵

میلیارد ریال خسارت سیل به آثار تاریخی هرمزگان

هفدهم دی ماه ۱۴۰۰، بارش‌های سیل‌آسای اخیر موجب خسارت بیشتر قلعه‌های تاریخی در استان هرمزگان می‌شود. 

سهراب بناوند ـ مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان هرمزگان پس از پایش‌های اولیه، میزان خسارت واردشده به آثار تاریخی این استان را بر اثر بارش‌های اخیر فعلا حدود ۸۵ میلیارد ریال برآورد کرده است.

بناوند در این باره می‌گوید: آثار تاریخی شهرستان میناب، از جمله قلعه «هزاره»، قلعه «گوربند» و قلعه «کردر» و قلعه «مغویه» در شهرستان بندرلنگه بر اثر باران‌های سیل‌آسا آسیب ‌دیده است. در شهرستان بستک هم به قلعه و حمام «خان» خسارت وارد شده است. قلعه پرتغالی‌های جزیره هرمز و قلعه «کمیز» در رودان نیز در بارندگی‌های اخیر دچار آسیب شده‌اند. این آسیب‌ها بین ۵ تا ۵۰ درصد بنا بوده که بیشترین آسیب هم به قلعه «مغویه» و قلعه «خان» وارد شده است.

باران به این آثار تاریخی به ویژه قلعه مغوبه بندر لنگه و حمام و قلعه خان بستک درحالی خسارت وارد کرده است که پیش‌تر، بارها درباره نیاز این آثار به مرمت فوری هشدار داده شده بود، همچنین برخی از آثار تاریخی استان‌های جنوبی و غربی کشور نیز که در بارندگی‌های قبلی دچار آسیب شده‌اند هنوز مرمت نشده‌اند و باقی‌مانده آن بناها همچنان در خطر تخریب است.

تخریب پل آبرسان

هجدهم دی ماه ۱۴۰۰، پل تاریخی «آبرسان» که در سیل ۹۸ بخشی از آن تخریب شده بود، بخش بیشتری از آن در سیلاب ۱۴۰۰ تخریب می‌شود. 

سیاوش آریا ـ پژوهشگر و فعال میراث فرهنگی استان فارس ـ با انتشار تصویری از آخرین وضعیت این پل تاریخی، خبر می‌دهد: بخش بزرگی از پل تاریخی «آبرسان» شهر اهل از بخش اشکنان شهرستان لامرد در استان فارس در پی سیلاب‌های هفته گذشته، ویران شد و تنها بخش کوچکی از پایه‌های این پل باقی ماند.

این سازه آبی از جمله بناهای شاخص و ملموس به لحاظ ساختار معماری است که در فهرست آثار ملی ثبت شده و قدمت آن به قرون اولیه اسلامی بازمی‌گردد. سازه این پل از سنگ و ساروج بوده که در سال‌های اخیر متأثر از خشکسالی شده و با هر بار سیلاب، بخشی از آن نابود شده است.

وضعیت پل آبرسان پیش از سیلاب دی‌ماه ۱۴۰۰