روزنامه نگاران «تیتر» می خورند

این ذهنیت درباره ی امنیت شغلی کافه چی ها و اضافه بر آن ، هدف بحث برانگیز «کافه تیتر» برای گرد هم آوردن روزنامه نگاران، ما را به پیشبینی امیدوار کننده ای نمی رساند.

هنوز یک ماه از پیچیدن خبر تعطیلی اش به دستور مقامات انتظامی در سطح شهر نگذشته است (گرچه تنها ۲۴ ساعت بعد، در های کافه تیتر دوباره بر روی پاتوق نشینانش باز شد) اما خیلی ها فکر می کنند این کافه همچنان تعطیل مانده است.

کافه تیتر
تعداد میز: ۱۰
گنجایش: ۲۰ نفر
ساعت کار: ۱۱ صبح تا ۱۰ شب (جمعه ها تعطیل است)
پیشنهاد: دم نوش های گیاهی

نشانی: خیابان انقلاب- بین خیابان فلسطین و چهار راه ولی عصر- خیابان برادران مظفر (صبای جنوبی)- ساختمان علاءالدین- شماره ۱۳- کافه تیتر
علاوه بر این، کافه تیتر این روزها به موعد قرارداد اجاره ای اش نزدیک شده است، به همین خاطر نمی توان پیشبینی خاصی برای ادامه ی کار آن داشت ولی اگر اوضاع بر همین منوال پیش برود و تحلیل هایی که انتظار تعطیلی آن را می کشند غلط از آب در آید، می توان شاهد بود که سالی پر جنب و جوش تر از نخستین سال فعالیتش را تجربه کند.

بهنام قلی پور و بیتا صالحی ، یک زوج روزنامه نگار هستند که نیمه اسفند سال گذشته، درست در روز درختکاری، نهالی به نام کافه تیتر را در یکی از خیابان های اطراف تئاتر شهر تهران کاشتند که امروزه، میعادگاه روزنامه نگاران و دیگر افراد علاقه مند به مطالعه است.

فرهاد آئیش (کارگردان) و همسرش، مائده طهماسبی (بازیگر) در کافه تیتر

در لوگوی کافه، دو خط موربی که کلمه «تیتر» روی آن نشسته است، شاید برای اغلب عابران و حتی برخی مشتریان معنایی نداشته باشد، اما برای مطبوعاتی ها و ویراستاران، یادآور علامتی است که در دستنوشته ها برای مشخص کردن تیتر مطلب به کار می برند.

این را هم ببینید:  گفتگو با گردانندگان سایت پندار

«تیتر»برو های حرفه ای، اکثرا افراد شاغل در مطبوعاتند، یعنی انگار مدیران کافه، با انتخاب نام و رفتار خود، مخاطبی این چنینی را نشانه رفته اند. آدم هایی که قبل از این کافه نشین نبوده اند در این محل فراوانند.

آنچه محمد آقازاده، روزنامه نگار درباره «تیتر» در وبلاگ شخصی اش نوشته است،شاهد این مدعاست : «در عمرم کافه نشین نبوده ام. نه قهوه خورم و نه سیگاردود می کنم تا به حلقه های دودش خیره شوم. نمی دانم چرا هرگز رفتارهای روشنفکرانه مرا جذب نمی کند. “کافه تیتر” روشنفکرانه نبود. جایی برای دوستی های کوچک و حرفهای مختصر. جایی کوچک با یک فضای محدود. ولی نمی دانم چرا حالم هر وقت آنجا می رفتم خوب می شد.»

از همین روست که کافه نشین های این جا، چندان هم به طعم نوشیدنی خود اهمیت نمی دهند، از این که آب معدنی دماوند را با همان شکلی که در سوپرمارکت می خرند، بر روی میزشان در کنار یک لیوان ببینند دلخور نشده و بی اعتنا، یکی از روزنامه های روز را برای مطالعه بر می دارند.

اما اگر به «کافه تیتر» می روید، پیشنهاد ستون پاتوق، یکی از دم نوش های مختلف بهار نارنج، گل گاو زبان یا چای نعناع، در کنار سه چهار نفر از دوستان در میز سمت راستی، کنار پنجره رو به خیابان مظفری است.

فرقی نمی کند چه روزی به کافه می روید، پیش از آن بهتر است سری به وبلاگ کافه بزنید، چون احتمال دارد برنامه ای مثل نمایشنامه خوانی، داستان خوانی و یا حتی دیدار با هنرمندی مشهور بر قرار باشد.

این را هم ببینید:  بانک تهران، نخستین بانکی که به تهرانی‌ها کارت اعتباری داد

میهمانان کافه از هر طیف و گروهی هستند؛ از دکتر کاظم معتمدنژاد، «پدر روزنامه نگاری نوین ایران»، تا فرهاد آییش ، کارگردان تئاتر، از آیدین آغداشلو، نقاش سرشناس تا مسعود ده نمکی، مدیر مسئول مجله های رادیکال مشهوری چون جبهه و شلمچه که این روز ها منتظر نمایش نخستین فیلم داستانی خود «اخراجی ها» در جشنواره فیلم فجر است.

اگر احیانا خبر خیلی عجیب و غریب و تازه ای از فعالیت های این کافه نشنیده اید و فکر می کنید مدیرانش از حس و حال افتاده اند و قهوه هایش سرد شده، می گویم که در اشتباهید، از ما نشنیده بگیرید اما در سالگرد تاسیس کافه، خبر یکی دو برنامه تازه، خلاقانه و جالب، شما را شگفت زده می کند.

۲۰/۱۰/۲۰۰۷

کلیک کنید و به یوتیوب پندار بپیوندید