تایسون فیوری، قهرمان سنگین‌وزن بوکس جهان از منظر سازمان معتبر "دبلیو‌بی‌سی" شنبه (۲۳ آوریل) در مقابل ۹۶ هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه ومبلی برای دفاع از عنوانش با دیلیان وایت مبارزه خواهد کرد.

این دومین دفاع فیوری ۳۳ ساله از کمربند قهرمانی‌اش است که آن را در فوریه ۲۰۲۰ بدست آورده است.

وایت ۳۴ ساله که سابقه حضور در ورزش‌هایی مانند کیک بوکسینگ و ام‌ام‌ای (هنرهای رزمی ترکیبی) را دارد، اهل لندن است. او قبلا با فیوری تمرین می‌کرد و احتمالا به همین دلیل هم مصاحبه مطبوعاتی این دو نفر (به خصوص فیوری) بدون جنجال و با احترام متقابل آمیخته با شوخی انجام شد.

فیوری در این نشست مطبوعاتی گفت: "بوکسور خوبی است؛ یک مرد قوی و مستحکم. او مشت‌های نیرومند و خوبی دارد و تا به حال افراد زیادی را ناک‌اوت کرده است."

"بدون شک شایسته احترام زیادی است و من برای مسابقه با او به سختی تمرین کردم همان طور که برای مبارزه با (دیونتی) وایلدر، (ولادیمیر) کلیچکو و بقیه کرده بودم."

"شنیده‌ایم که شانس برد او را در موسسه‌های شرط‌بندی بسیار کم برآورد کرده‌اند و یا این که با او شوخی کرده‌اند. تمام این‌ها از طرف کسانی است که هیچ چیز راجع به بوکس نمی‌دانند. این، بوکس سنگین وزن است و هرکسی می‌تواند با یک مشت برنده شود. اگر من بهترین عملکردم را نداشته باشم، این مرد پوست از سرم می‌کند."

نکته جالب کنفرانس مطبوعاتی این بود که برخلاف همیشه این بار دو بوکسور بودند که فضا را آرام کردند. هنگام گرفتن عکسی که دو بوکسور چشم درچشم هم می‌ایستند، تیم بوکسورها با یکدیگر درگیر شدند که فیوری و وایت آن‌ها را آرام کردند.

رابطه ویژه فیوری با مربی‌اش

تایسون فیوری بدون شک یکی از بزرگ‌ترین بوکسورهای سنگین‌وزن است. اما این ورزشکار بریتانیایی در خارج از رینگ هم داستان پرماجرایی داشته و با مشکلاتی مانند اتهام دوپینگ، افسردگی شدید و اضافه وزن دست و پنجه نرم کرده است.

در این میان مربی فیوری نقشی اساسی داشته است. شوگرهیل استوارد بود که طی دو سال همکاری، فیوری را از ورزشکاری با مشکلات سلامت روان به بوکسوری تهاجمی تبدیل کرد.

با هدایت این مربی آمریکایی بود که فیوری توانست در دو مبارزه پیاپی حریف بسیار قدرتمندی مانند دیونتی وایلدر را ناک‌اوت کند.

گذشته از مسائل فنی بوکس، تاثیر استوارد روی روحیه فیوری نیز غیر قابل کتمان است. استوارد به بی‌بی‌سی گفت: "احتیاجی نیست باهم حرف بزنیم و می‌توانیم یکدیگر را حس کنیم."

"مثل این است که در رابطه احساسی با کسی باشید یا بچه داشته باشد. والدین خیلی خوب می‌دانند که کی حال فرزندشان خوب نیست، به این دلیل که با نگاه کردن به آن‌ها می‌توانند موقعیت را درک کنند. رابطه من و تایسون هم این‌گونه است."

فیوری دچار اختلال "دوشخصیتی" است که موجب می‌شود ناگهان حال و هوایش تغییر کند. او پس از این که دچار احساس بی‌ارزش بودن، اضطراب و افسردگی شدید شد، در سال ۲۰۱۶ پی به وجود این اختلال در خودش برد.

نزدیک به دو سال پس از این که با پایان دادن به حکومت ولادیمیر کلیچکو (۲۰۱۵) در آلمان قهرمان جهان شد، تایسون حس کرده بود که دیگر میلی به زندگی ندارد.

استوارد می‌گوید که همین مشکلات موجب رشد شخصیت فیوری شده است: "او حالا به مرحله‌ای رسیده است که می‌تواند به افراد زیادی کمک کند... اگر این اتفاقات نمی‌افتاد ما نمی‌توانستیم راجع به تایسونی که الان می‌بینیم، صحبت کنیم."

سال ۲۰۱۵ وایت به مصاف آنتونی جاشوا رفت و فقط هفت راند طول کشید تا او که روی طناب‌های رینگ افتاده بود، ناک‌اوت شود.

اما بعید به نظر می‌رسد که وضعیت کنونی او قابل مقایسه با زمانی باشد که مقابل جاشوا به رینگ رفت. دیو کلدول، یکی از مربیان و کارشناسان معتبر بوکس که قبلا سابقه همکاری با وایت را داشته به بی‌بی‌سی گفت: "دیلیان از بوکسورهایی است که هرگز جا نمی‌زند. او شکست را به چشم بخشی از فرآیند پیشرفت نگاه می‌کند. تا جایی که بلندپروازی در شما زنده باشد، سخت تلاش می‌کنید و نتایج هم از راه می‌رسند. این مسیری است که دیلیان پیموده تا بوکسور بهتری شود."

"بسیاری از بوکسورهای مدرن یک مبارزه را می‌بازند و باور به خودشان را از دست می‌دهند. آن‌ها چشم‌اندازشان را کوتاه‌تر می‌کنند و اهدافشان را تغییر می‌دهند، برای این که فکر می‌کنند دیگر نمی‌توانند به بوکسوری که روزگاری فکر می‌کردند هستند، تبدیل شوند."

وایت در ۲۷ سالگی و زمانی که هر ۱۶ مبارزه حرفه‌ای خود را برده بود به مصاف جاشوا رفت. جاشوا به دنبال پیروزی در آن مسابقه، دو بار قهرمان جهان شد، در حالی که وایت مجبور بود همه چیز را از نو بسازد.

او دوباره روی پایش ایستاد و در کنار مربی‌ قدیمی‌اش، مارک تیبس ۱۱ پیروزی متوالی بدست آورد و از جمله موفق به شکست دادن درک چیزورا، قهرمان پیشین جهان شد.

خود وایت "نترس بودن" را مهم‌ترین نقطه قوتش می‌داند: "عادت کرده‌ام ریسک کنم و تغییر کردن برایم مسئله مهمی نیست. من مبارزه‌های زیادی در مکان‌های مختلف داشته‌ام و همین طور مسابقاتی که در آن‌ها دست پایین را داشتم و تجربیات بسیار سختی را پشت سر گذاشته‌ام."

پیشرفت وایت از چشم مربی فیوری هم پنهان نمانده است و شوگرهیل استوارد معتقد است که او یکی از مدعیان جدی سنگین‌وزن بوکس جهان است: "دیلیان رشد قابل توجهی کرده است و به نظرم جب‌های (ضربه‌ای کوتاه و مستقیم در بوکس) او خیلی بهتر شده‌اند. من این را تشخیص داده‌ام و برای مقابله آن با تایسون تمرین کرده‌ام. او بوکسوری با استعداد خاص نیست، اما او مبارزی است که با قدرت و ثباتش وارد رینگ می‌شود. همیشه باید حواستان به دیلیان باشد. او بوکسوری است که می‌تواند حریفان را غافلگیر کند."

فیوری مبارزه راحتی در پیش دارد؟

تایسون فیوری در ۳۲ مبارزه حرفه‌ای بدون شکست باقی مانده است. سه مسابقه او برابر دیونتی وایلدر تقریبا تمام جنبه‌های فنی‌اش را نشان داد: از بوکسوری چابک تا استادی متخصص ناک‌اوت کردن حریف و ورزشکاری رجزخوان.

با این حال کلدول معتقد است که فیوری همیشه هم نمایشی "شکست‌ناپذیر" نداشته است: "تایسون در مبارزه دوم با وایلدر عالی بود ولی او در مسابقه سوم از نظر فنی افتضاح بود. اگر دیلیان بتواند او را مجبور به عملکردی مشابه آن مسابقه بکند، آن وقت دیگر نمی‌توان گفت که کدامیک از آن‌ها برنده خواهد شد."

اما وایت که مارس ۲۰۲۱ در آخرین مسابقه‌اش به الکساندر پوووتکین باخت (دومین شکست حرفه‌ای او)، می‌گوید فیوری آن قدر هم که تبلیغ شده، خوب نیست: "او بوکسور خیلی خوبی است و فقط یکی از کسانی که در دوران ما برنده تمام عناوین شده است. او ورزشکاری تنومند، شکست‌ناپزیر و یک بوکسور درجه یک است. ولی نگاه من به او با نگاه دیگران فرق دارد. من فکر نمی‌کنم که او یک محمد علی، مایک تایسون یا جو فریزر سفید پوست ۲۰۶ سانتیمتری است. من او را به این شکل نگاه نمی‌کنم."

کلدول هم معتقد است که دیلیان وایت ابزار شکست دادن فیوری را در اختیار دارد: "او متخصص ضربه زدن به بدن است و به نظر من که در این مسابقه هم از این تاکتیک استفاده می‌کند. در واقع نکته کلیدی این است که بتواند از این حربه استفاده کند. معمولا چند ضربه به بدن می‌زند و به دنبال آن یک هوک چپ مخوف روانه حریف می‌کند."

"برای اجرای این تکنیک باید رقص‌پای قابل قبولی داشته باشد و این می‌تواند به نقطه عطف مسابقه تبدیل شود. اگر پاهایش سریع باشد می‌تواند حریف را به چالش بکشد و در غیر این صورت اوقات سختی در پیش خواهد داشت."

بیشتر بخوانید:

تایسون فیوری، قهرمان سنگین‌وزن بوکس جهان از منظر سازمان معتبر "دبلیو‌بی‌سی" شنبه (۲۳ آوریل) در مقابل ۹۶ هزار تماشاگر حاضر در ورزشگاه ومبلی برای دفاع از عنوانش با دیلیان وایت مبارزه خواهد کرد.

این دومین دفاع فیوری ۳۳ ساله از کمربند قهرمانی‌اش است که آن را در فوریه ۲۰۲۰ بدست آورده است.

وایت ۳۴ ساله که سابقه حضور در ورزش‌هایی مانند کیک بوکسینگ و ام‌ام‌ای (هنرهای رزمی ترکیبی) را دارد، اهل لندن است. او قبلا با فیوری تمرین می‌کرد و احتمالا به همین دلیل هم مصاحبه مطبوعاتی این دو نفر (به خصوص فیوری) بدون جنجال و با احترام متقابل آمیخته با شوخی انجام شد.

فیوری در این نشست مطبوعاتی گفت: "بوکسور خوبی است؛ یک مرد قوی و مستحکم. او مشت‌های نیرومند و خوبی دارد و تا به حال افراد زیادی را ناک‌اوت کرده است."

"بدون شک شایسته احترام زیادی است و من برای مسابقه با او به سختی تمرین کردم همان طور که برای مبارزه با (دیونتی) وایلدر، (ولادیمیر) کلیچکو و بقیه کرده بودم."

"شنیده‌ایم که شانس برد او را در موسسه‌های شرط‌بندی بسیار کم برآورد کرده‌اند و یا این که با او شوخی کرده‌اند. تمام این‌ها از طرف کسانی است که هیچ چیز راجع به بوکس نمی‌دانند. این، بوکس سنگین وزن است و هرکسی می‌تواند با یک مشت برنده شود. اگر من بهترین عملکردم را نداشته باشم، این مرد پوست از سرم می‌کند."

نکته جالب کنفرانس مطبوعاتی این بود که برخلاف همیشه این بار دو بوکسور بودند که فضا را آرام کردند. هنگام گرفتن عکسی که دو بوکسور چشم درچشم هم می‌ایستند، تیم بوکسورها با یکدیگر درگیر شدند که فیوری و وایت آن‌ها را آرام کردند.

رابطه ویژه فیوری با مربی‌اش

تایسون فیوری بدون شک یکی از بزرگ‌ترین بوکسورهای سنگین‌وزن است. اما این ورزشکار بریتانیایی در خارج از رینگ هم داستان پرماجرایی داشته و با مشکلاتی مانند اتهام دوپینگ، افسردگی شدید و اضافه وزن دست و پنجه نرم کرده است.

در این میان مربی فیوری نقشی اساسی داشته است. شوگرهیل استوارد بود که طی دو سال همکاری، فیوری را از ورزشکاری با مشکلات سلامت روان به بوکسوری تهاجمی تبدیل کرد.

با هدایت این مربی آمریکایی بود که فیوری توانست در دو مبارزه پیاپی حریف بسیار قدرتمندی مانند دیونتی وایلدر را ناک‌اوت کند.

گذشته از مسائل فنی بوکس، تاثیر استوارد روی روحیه فیوری نیز غیر قابل کتمان است. استوارد به بی‌بی‌سی گفت: "احتیاجی نیست باهم حرف بزنیم و می‌توانیم یکدیگر را حس کنیم."

"مثل این است که در رابطه احساسی با کسی باشید یا بچه داشته باشد. والدین خیلی خوب می‌دانند که کی حال فرزندشان خوب نیست، به این دلیل که با نگاه کردن به آن‌ها می‌توانند موقعیت را درک کنند. رابطه من و تایسون هم این‌گونه است."

فیوری دچار اختلال "دوشخصیتی" است که موجب می‌شود ناگهان حال و هوایش تغییر کند. او پس از این که دچار احساس بی‌ارزش بودن، اضطراب و افسردگی شدید شد، در سال ۲۰۱۶ پی به وجود این اختلال در خودش برد.

نزدیک به دو سال پس از این که با پایان دادن به حکومت ولادیمیر کلیچکو (۲۰۱۵) در آلمان قهرمان جهان شد، تایسون حس کرده بود که دیگر میلی به زندگی ندارد.

استوارد می‌گوید که همین مشکلات موجب رشد شخصیت فیوری شده است: "او حالا به مرحله‌ای رسیده است که می‌تواند به افراد زیادی کمک کند... اگر این اتفاقات نمی‌افتاد ما نمی‌توانستیم راجع به تایسونی که الان می‌بینیم، صحبت کنیم."

سال ۲۰۱۵ وایت به مصاف آنتونی جاشوا رفت و فقط هفت راند طول کشید تا او که روی طناب‌های رینگ افتاده بود، ناک‌اوت شود.

اما بعید به نظر می‌رسد که وضعیت کنونی او قابل مقایسه با زمانی باشد که مقابل جاشوا به رینگ رفت. دیو کلدول، یکی از مربیان و کارشناسان معتبر بوکس که قبلا سابقه همکاری با وایت را داشته به بی‌بی‌سی گفت: "دیلیان از بوکسورهایی است که هرگز جا نمی‌زند. او شکست را به چشم بخشی از فرآیند پیشرفت نگاه می‌کند. تا جایی که بلندپروازی در شما زنده باشد، سخت تلاش می‌کنید و نتایج هم از راه می‌رسند. این مسیری است که دیلیان پیموده تا بوکسور بهتری شود."

"بسیاری از بوکسورهای مدرن یک مبارزه را می‌بازند و باور به خودشان را از دست می‌دهند. آن‌ها چشم‌اندازشان را کوتاه‌تر می‌کنند و اهدافشان را تغییر می‌دهند، برای این که فکر می‌کنند دیگر نمی‌توانند به بوکسوری که روزگاری فکر می‌کردند هستند، تبدیل شوند."

وایت در ۲۷ سالگی و زمانی که هر ۱۶ مبارزه حرفه‌ای خود را برده بود به مصاف جاشوا رفت. جاشوا به دنبال پیروزی در آن مسابقه، دو بار قهرمان جهان شد، در حالی که وایت مجبور بود همه چیز را از نو بسازد.

او دوباره روی پایش ایستاد و در کنار مربی‌ قدیمی‌اش، مارک تیبس ۱۱ پیروزی متوالی بدست آورد و از جمله موفق به شکست دادن درک چیزورا، قهرمان پیشین جهان شد.

خود وایت "نترس بودن" را مهم‌ترین نقطه قوتش می‌داند: "عادت کرده‌ام ریسک کنم و تغییر کردن برایم مسئله مهمی نیست. من مبارزه‌های زیادی در مکان‌های مختلف داشته‌ام و همین طور مسابقاتی که در آن‌ها دست پایین را داشتم و تجربیات بسیار سختی را پشت سر گذاشته‌ام."

پیشرفت وایت از چشم مربی فیوری هم پنهان نمانده است و شوگرهیل استوارد معتقد است که او یکی از مدعیان جدی سنگین‌وزن بوکس جهان است: "دیلیان رشد قابل توجهی کرده است و به نظرم جب‌های (ضربه‌ای کوتاه و مستقیم در بوکس) او خیلی بهتر شده‌اند. من این را تشخیص داده‌ام و برای مقابله آن با تایسون تمرین کرده‌ام. او بوکسوری با استعداد خاص نیست، اما او مبارزی است که با قدرت و ثباتش وارد رینگ می‌شود. همیشه باید حواستان به دیلیان باشد. او بوکسوری است که می‌تواند حریفان را غافلگیر کند."

فیوری مبارزه راحتی در پیش دارد؟

تایسون فیوری در ۳۲ مبارزه حرفه‌ای بدون شکست باقی مانده است. سه مسابقه او برابر دیونتی وایلدر تقریبا تمام جنبه‌های فنی‌اش را نشان داد: از بوکسوری چابک تا استادی متخصص ناک‌اوت کردن حریف و ورزشکاری رجزخوان.

با این حال کلدول معتقد است که فیوری همیشه هم نمایشی "شکست‌ناپذیر" نداشته است: "تایسون در مبارزه دوم با وایلدر عالی بود ولی او در مسابقه سوم از نظر فنی افتضاح بود. اگر دیلیان بتواند او را مجبور به عملکردی مشابه آن مسابقه بکند، آن وقت دیگر نمی‌توان گفت که کدامیک از آن‌ها برنده خواهد شد."

اما وایت که مارس ۲۰۲۱ در آخرین مسابقه‌اش به الکساندر پوووتکین باخت (دومین شکست حرفه‌ای او)، می‌گوید فیوری آن قدر هم که تبلیغ شده، خوب نیست: "او بوکسور خیلی خوبی است و فقط یکی از کسانی که در دوران ما برنده تمام عناوین شده است. او ورزشکاری تنومند، شکست‌ناپزیر و یک بوکسور درجه یک است. ولی نگاه من به او با نگاه دیگران فرق دارد. من فکر نمی‌کنم که او یک محمد علی، مایک تایسون یا جو فریزر سفید پوست ۲۰۶ سانتیمتری است. من او را به این شکل نگاه نمی‌کنم."

کلدول هم معتقد است که دیلیان وایت ابزار شکست دادن فیوری را در اختیار دارد: "او متخصص ضربه زدن به بدن است و به نظر من که در این مسابقه هم از این تاکتیک استفاده می‌کند. در واقع نکته کلیدی این است که بتواند از این حربه استفاده کند. معمولا چند ضربه به بدن می‌زند و به دنبال آن یک هوک چپ مخوف روانه حریف می‌کند."

"برای اجرای این تکنیک باید رقص‌پای قابل قبولی داشته باشد و این می‌تواند به نقطه عطف مسابقه تبدیل شود. اگر پاهایش سریع باشد می‌تواند حریف را به چالش بکشد و در غیر این صورت اوقات سختی در پیش خواهد داشت."

بیشتر بخوانید: