شاه و پدیده تروریسم اسلامی در ایران، عرفان قانعی فرد - Gooya News

بلوای ۵۷، روزی است که بخاطر خمینی، یک ایرانی اسلامی یا مارکسیست، حاضر بود که ایرانی مخالف را به گلوله ببندد و یا با بمب بکشد. مغزشان شستشو داده شده و آموخته به تروریسم اسلامی (Islamic Terrorism) بود. اما امروزه هم، راهگشایان مغز شسته اهریمن؛ سیاهی لشکر فریب بزرگ، مشتی متوهم، بازیچه خمینی، مدعی و آماده ترور هم وطن، امروزه هم چه پیروان آن فریبکاران شیاد اصلاح طلب، چه ملی مذهبی‌ها یا چه مصدق الهی‌ها در تلویزیون لندن‌شان، نشسته‌اند و برای مُردگانی ضد ایرانی مانند بازرگان، طالقانی، منتظری و سحابی مرثیه میخوانند و هر از گاهی هم قافیه تنگ بیاید، فحشی نثار شاه می‌کنند و از شیخ‌های تروریسم اسلامی، به احترام یادی میکنند!

روزنامه‌های کیهان و اطلاعات و آیندگان سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ را اگر هر بیننده‌ای، ورق بزند با این اسامی روبرو می‌رود: حزب توده ایران، فدائیان اسلام، جبهه ملی، نهضت آزادی، مجاهدین خلق، چریک‌های فدائی، کنفدراسیون و...

اکثر جریان‌های سیاسی داخل ایران در قبل از ماجرای ۱۳۵۷ به سمت ترور و حرکت مسلحانه رفتند، بلا استثنا از مارکسیستی تا اسلامی. در سال‌های پس از مرداد ۱۳۳۲ و غائله مصدق السلطنه، حزب توده، فدائیان اسلام، نهضت آزادی، مجاهدین خلق، چریک‌های فدایی خلق، جبهه ملی، مثل قارچ در کنار دیگر گروه‌ها و سازمان‌ها، مشوق حرکت مسلحانه تروریستی شدند تا خمینی در زمستان بی بهار ۱۳۵۷ به قدرت برسد.