زنی که به دلیل ابتلا به سرطان پای چپش را از دست داده بود، توانست رکورد جهانی دویدن در مارتن‌های پیاپی را بشکند.

جکی هانت برورسما ۴۶ ساله از اواسط ژانویه روزی ۴۲ کیلومتر دویده؛ چالشی که حدود ۵ ساعت در روز طول می‌کشید.

روز شنبه (۳۰ آوریل) او توانست برای صد و چهارمین بار پیاپی این کار را انجام دهد و نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کند. گفته شده است که ثبت رسمی این رکورد حدود سه ماه زمان می‌برد.

صبح روز یکشنبه در اولین روز پس از پایان این چالش فوق‌العاده، جکی حال و هوای غریبی داشت.

او از خانه‌اش در آریزونا به بی‌بی‌سی گفت: "بخشی از من کاملا راضی است که این کار تمام شده اما بخش دیگری از وجودم هنوز می‌خواهد بدود."

بدنش نیز توانسته پس از کسب این رکورد خاص خودش را بازیابی کند، هرچند که به نظر می‌رسد تا آخرین حد از آن کار کشیده است، او می‌گوید: "امروز بیشتر از تمام ۱۰۴ ماراتن، عضلاتم درد می‌کند."

جکی در آفریقای جنوبی به دنیا آمده و بزرگ شده است، اما تجربه زندگی در انگلیس و هلند را نیز دارد. او مدیون دویدن است به این دلیل که این ورزش اعتماد به نفسی به او داده است که فکر می‌کرد شاید هرگز دوباره آن را بدست نیاورد.

سال ۲۰۰۲، دکترها در هلند تشخیص دادند که او به سارکوم ایوینگ، نوعی نادر از سرطان استخوان مبتلا شده است.

در کمتر از دو هفته پزشکان مجبور شدند برای نجات جانش، پای چپ او را قطع کنند، در حالی که فقط ۲۶ سال داشت: "مثل سوار شدن در ترن هوایی بود، همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد."

جکی برای اولین بار در زندگی‌اش با تغییری روبرو شده بود که چند سالی به دردسرش انداخت. از ابتلا به سرطان خشمگین بود و از تفاوتی که با دیگران پیدا کرده بود، خجالت می‌کشید. در مکان‌های عمومی شلوار بلند می‌پوشید تا پای مصنوعی‌اش را پنهان کند.

سال ۲۰۱۶ بود که هوس دویدن به سر جکی زد. همسرش او را تشویق می‌کرد که در مسابقات دوی استقامت شرکت کند، اما خود جکی معتقد بود که این کار "آدم‌های دیوانه" است.

جکی قبل از هر کاری یک پای مصنوعی مخصوص دوی استقامت خرید و بعد برای شرکت در یک مسابقه دوی ۱۰ کیلومتر ثبت‌نام کرد.

شب قبل از مسابقه او تصمیمش را تغییر داد و در بخش نیمه ماراتن ثبت‌نام کرد. پس از آن هم هرگز قدمی به عقب برنداشت و شروع به انجام تمرین‌های سخت‌تر و دویدن در مسابقاتی با مسافت‌های طولانی‌تر کرد.

جکی می‌گوید: "من آدمی هستم که می‌گویم همه یا هیچ و برای همین هم خودم را وسط چالش‌ها پرت می‌کنم. عاشق این هستم که مرزها را جابجا کنم و بدانم که تا کجا می‌توانم پیش بروم."

ابتدای آن سال جکی برای خودش هدف جدیدی قرار داد: رکورد دویدن در بیشترین ماراتن متوالی.

رکورد دویدن در ماراتن‌های پیاپی گینس در بخش زنان ۹۵ روز بود. این رکورد را آلیسا کلارک، دونده ایتالیایی ۳۱ مارس ۲۰۲۰ بدست آورد و البته با دو پای سالم.

رکورد مردان گینس هم با ۵۹ روز دوی متوالی در اختیار انزو کاپوراسو است، گرچه گزارش شده است که ریکاردو آباد، دونده فوق مارتن اسپانیایی سال ۲۰۱۲ توانسته در ۶۰۷ ماراتن پیاپی بدود.

به این ترتیب جکی که مادر دو فرزند بود، یک مربی دوی استقامت گرفت و در حالی که هدف جدید را در ذهن داشت شروع به شرکت در مسابقات مختلف کرد؛ مسابقاتی که مسافت آن‌ها دست‌کم به اندازه یک ماراتن بودند.

او در مسابقات معروفی مانند ماراتن بوستون در ماساچوست و "لاست داچمن" در آریزونا شرکت کرد. اما مسابقات ماراتن هر روز برگزار نمی‌شوند و به این ترتیب جکی مجبور بود در خیابان‌های کثیف اطراف و حتی روی تردمیل خانه‌اش بدود.

وقتی که کیت جیدن، دونده بریتانیایی، ۱۰۱ روز متوالی دوید و رکورد آلیسا را شکست، هدف جکی تغییری نکرد، فقط بزرگ‌تر شد.

جکی در مجموع ۴۴۰۰ کیلومتر دوید و خبرگزاری آسوشیتد پرس می‌گوید که حدود ۱۲ تا ۱۵ هفته طول می‌کشد تا موسسه گینس به طور رسمی آن را تایید کند.

جکی همچنین با انتشار اطلاعات دوهایش در شبکه‌های اجتماعی توانست ۸۸ هزار دلار جمع کند. این پول به شرکتی داده شده که برای افراد قطع عضو، تیغه‌هایی برای دویدن فراهم می‌کرد؛ همان تیغه‌هایی که خود جکی هم از آن‌ها برای دویدن بهره می‌گیرد.

جکی می‌گوید که دویدن‌ها بیشتر یک بازی ذهنی برایش بود اما خب برای چنین چالشی به ابزار فیزیکی هم نیاز بود.

او باید همراه با تیغه‌اش جوراب ورزشی هم می‌پوشید. همچنین روزانه به تمرینات کششی، استوانه‌ اسفنجی و کمپرس یخ نیاز داشت، هرچند که خوشبختانه در طول دویدن‌هایش از مصدومیت در امان ماند.

راستش را بخواهید، جکی آرزو داشت که دویدن‌هایش را زودتر شروع می‌کرد: "دویدن تغییری عمیق در ذهنیت من ایجاد کرد و نشان داد که بدنم تا چه حد می‌تواند قوی باشد. این باعث شد که کاملا بپذیرم چه کسی هستم و می‌توانم کارهای سختی را انجام دهم."

اگر فکر می‌کنید جکی پس از بدست آوردن این رکورد حیرت‌انگیز از پا نشسته است، سخت اشتباه می‌کنید؛ هدف اصلی از همین حالا مشخص شده است: دوی ۳۸۶ کیلومتری یوتا در ماه اکتبر.

زنی که به دلیل ابتلا به سرطان پای چپش را از دست داده بود، توانست رکورد جهانی دویدن در مارتن‌های پیاپی را بشکند.

جکی هانت برورسما ۴۶ ساله از اواسط ژانویه روزی ۴۲ کیلومتر دویده؛ چالشی که حدود ۵ ساعت در روز طول می‌کشید.

روز شنبه (۳۰ آوریل) او توانست برای صد و چهارمین بار پیاپی این کار را انجام دهد و نام خود را در کتاب رکوردهای گینس ثبت کند. گفته شده است که ثبت رسمی این رکورد حدود سه ماه زمان می‌برد.

صبح روز یکشنبه در اولین روز پس از پایان این چالش فوق‌العاده، جکی حال و هوای غریبی داشت.

او از خانه‌اش در آریزونا به بی‌بی‌سی گفت: "بخشی از من کاملا راضی است که این کار تمام شده اما بخش دیگری از وجودم هنوز می‌خواهد بدود."

بدنش نیز توانسته پس از کسب این رکورد خاص خودش را بازیابی کند، هرچند که به نظر می‌رسد تا آخرین حد از آن کار کشیده است، او می‌گوید: "امروز بیشتر از تمام ۱۰۴ ماراتن، عضلاتم درد می‌کند."

جکی در آفریقای جنوبی به دنیا آمده و بزرگ شده است، اما تجربه زندگی در انگلیس و هلند را نیز دارد. او مدیون دویدن است به این دلیل که این ورزش اعتماد به نفسی به او داده است که فکر می‌کرد شاید هرگز دوباره آن را بدست نیاورد.

سال ۲۰۰۲، دکترها در هلند تشخیص دادند که او به سارکوم ایوینگ، نوعی نادر از سرطان استخوان مبتلا شده است.

در کمتر از دو هفته پزشکان مجبور شدند برای نجات جانش، پای چپ او را قطع کنند، در حالی که فقط ۲۶ سال داشت: "مثل سوار شدن در ترن هوایی بود، همه چیز خیلی سریع اتفاق افتاد."

جکی برای اولین بار در زندگی‌اش با تغییری روبرو شده بود که چند سالی به دردسرش انداخت. از ابتلا به سرطان خشمگین بود و از تفاوتی که با دیگران پیدا کرده بود، خجالت می‌کشید. در مکان‌های عمومی شلوار بلند می‌پوشید تا پای مصنوعی‌اش را پنهان کند.

سال ۲۰۱۶ بود که هوس دویدن به سر جکی زد. همسرش او را تشویق می‌کرد که در مسابقات دوی استقامت شرکت کند، اما خود جکی معتقد بود که این کار "آدم‌های دیوانه" است.

جکی قبل از هر کاری یک پای مصنوعی مخصوص دوی استقامت خرید و بعد برای شرکت در یک مسابقه دوی ۱۰ کیلومتر ثبت‌نام کرد.

شب قبل از مسابقه او تصمیمش را تغییر داد و در بخش نیمه ماراتن ثبت‌نام کرد. پس از آن هم هرگز قدمی به عقب برنداشت و شروع به انجام تمرین‌های سخت‌تر و دویدن در مسابقاتی با مسافت‌های طولانی‌تر کرد.

جکی می‌گوید: "من آدمی هستم که می‌گویم همه یا هیچ و برای همین هم خودم را وسط چالش‌ها پرت می‌کنم. عاشق این هستم که مرزها را جابجا کنم و بدانم که تا کجا می‌توانم پیش بروم."

ابتدای آن سال جکی برای خودش هدف جدیدی قرار داد: رکورد دویدن در بیشترین ماراتن متوالی.

رکورد دویدن در ماراتن‌های پیاپی گینس در بخش زنان ۹۵ روز بود. این رکورد را آلیسا کلارک، دونده ایتالیایی ۳۱ مارس ۲۰۲۰ بدست آورد و البته با دو پای سالم.

رکورد مردان گینس هم با ۵۹ روز دوی متوالی در اختیار انزو کاپوراسو است، گرچه گزارش شده است که ریکاردو آباد، دونده فوق مارتن اسپانیایی سال ۲۰۱۲ توانسته در ۶۰۷ ماراتن پیاپی بدود.

به این ترتیب جکی که مادر دو فرزند بود، یک مربی دوی استقامت گرفت و در حالی که هدف جدید را در ذهن داشت شروع به شرکت در مسابقات مختلف کرد؛ مسابقاتی که مسافت آن‌ها دست‌کم به اندازه یک ماراتن بودند.

او در مسابقات معروفی مانند ماراتن بوستون در ماساچوست و "لاست داچمن" در آریزونا شرکت کرد. اما مسابقات ماراتن هر روز برگزار نمی‌شوند و به این ترتیب جکی مجبور بود در خیابان‌های کثیف اطراف و حتی روی تردمیل خانه‌اش بدود.

وقتی که کیت جیدن، دونده بریتانیایی، ۱۰۱ روز متوالی دوید و رکورد آلیسا را شکست، هدف جکی تغییری نکرد، فقط بزرگ‌تر شد.

جکی در مجموع ۴۴۰۰ کیلومتر دوید و خبرگزاری آسوشیتد پرس می‌گوید که حدود ۱۲ تا ۱۵ هفته طول می‌کشد تا موسسه گینس به طور رسمی آن را تایید کند.

جکی همچنین با انتشار اطلاعات دوهایش در شبکه‌های اجتماعی توانست ۸۸ هزار دلار جمع کند. این پول به شرکتی داده شده که برای افراد قطع عضو، تیغه‌هایی برای دویدن فراهم می‌کرد؛ همان تیغه‌هایی که خود جکی هم از آن‌ها برای دویدن بهره می‌گیرد.

جکی می‌گوید که دویدن‌ها بیشتر یک بازی ذهنی برایش بود اما خب برای چنین چالشی به ابزار فیزیکی هم نیاز بود.

او باید همراه با تیغه‌اش جوراب ورزشی هم می‌پوشید. همچنین روزانه به تمرینات کششی، استوانه‌ اسفنجی و کمپرس یخ نیاز داشت، هرچند که خوشبختانه در طول دویدن‌هایش از مصدومیت در امان ماند.

راستش را بخواهید، جکی آرزو داشت که دویدن‌هایش را زودتر شروع می‌کرد: "دویدن تغییری عمیق در ذهنیت من ایجاد کرد و نشان داد که بدنم تا چه حد می‌تواند قوی باشد. این باعث شد که کاملا بپذیرم چه کسی هستم و می‌توانم کارهای سختی را انجام دهم."

اگر فکر می‌کنید جکی پس از بدست آوردن این رکورد حیرت‌انگیز از پا نشسته است، سخت اشتباه می‌کنید؛ هدف اصلی از همین حالا مشخص شده است: دوی ۳۸۶ کیلومتری یوتا در ماه اکتبر.