در سال ۱۹۸۶ که جنبش قدرت مردم، فردیناند مارکوس دیکتاتور را سرنگون کرد، مانیل، پایتخت فیلیپین، مملو از رنگ زرد بود.

اکنون، با گذشت بیش از ۳۰ سال، مخالفان نامزدی ریاست جمهوری پسرش پشت یک زن با نام "انقلاب صورتی" متحد شده‌اند تا از بازگشت سلسله مارکوس جلوگیری کنند.

در هفته‌های اخیر، گروه‌هایی از رای‌دهندگان جوان حمایت خود را از لنی روبردو، معاون فعلی رئیس‌جمهور و تنها نامزد زن در رقابت برای رهبری کشور اعلام کرده‌اند.

اگرچه خانم روبردو در نظرسنجی‌ها خیلی عقب‌تر از فردیناند "بونگ‌بونگ" مارکوس جونیور است، اما گردهمایی‌های شبیه کنسرت‌های پاپ او ده‌ها هزار نفر را به خود جلب کرده است.

در یکی از گردهمایی‌ها اخیر او، یک جوان ۱۷ ساله به بی‌بی‌سی گفت که برای رأی دادن ثبت نام نکرده است اما برای اعلام حمایت آمده است زیرا "به مادرم کمک می‌کنم شایسته‌ترین و بهترین رئیس‌جمهور را برای کشورمان انتخاب کند".

یک زن ۲۴ ساله در کنار او گفت: "او گزینه بدیهی است."

اما لنی روبردو کیست - و شانس او برای برنده شدن چقدر است؟

از زرد تا صورتی

خانم روبردو، ۵۷ ساله، وکیل سابق حقوق بشر و اقتصاددان، رقیب اصلی آقای مارکوس جونیور، نامزد پیشتاز در انتخابات ۹ مه است.

او پس از مرگ همسرش، یکی از وزیران سابق کابینه که در یک سانحه هوایی در سال ۲۰۱۲ کشته شد، وارد عرصه سیاست شد.

در سال ۲۰۱۳ او موفق شد تا در انتخابات کنگره پیروز شود و نماینده استان کامارینه جنوبی شد. به عنوان یک سیاستمدار، خانم روبردو به دلیل رسیدگی به مشکلات رأی‌دهندگان، بازدید از مناطق کم درآمد و استان‌های دورافتاده، و گفتگوی مستقیم با مردم شهرت پیدا کرد.

در ميان فجايع بلایای طبیعی در کشور، او تدابیری برای هماهنگ کردن کمک‌ها و تلاش‌های امدادی اضافی انجام داد. خانم روبردو به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور، همچنین در توزیع تجهیزات حفاظتی شخصی و کیت‌های آزمایش در طول همه‌گیری کووید-۱۹ نقش برجسته‌ای داشت. او رئیس‌جمهور فعلی رودریگو دوترته را به دلیل نداشتن رهبری قاطع در طول بحران مورد انتقاد قرار داد و در مقطعی از او خواست که به او اختیارات تام برای مقابله با کووید-۱۹ بدهد.

او در سپتامبر ۲۰۲۱ به وب‌سایت خبری راپلر گفت: "کارهای زیادی باید انجام می‌شد که به آنها توجهی نمی‌شود، و اینها اسباب سرخوردگی است چون يک سال است که اين چیزها را طلب کرده‌ایم."

برخی کارنامه سیاسی او را با رئیس‌جمهور سابق کورازون آکینو مقایسه می‌کنند که پس از ترور همسر سناتورش بنینو "نینوی" آکینو جونیور که نماد طرفداری از دموکراسی بود، به قدرت رسید. قتل او باعث اعتراضات گسترده‌ای شد که فردیناند مارکوس را برکنار کرد.

خانم روبردو در آن اعتراضات شرکت کرد و حتی از رنگ زرد مترادف با جنبش قدرت مردم استفاده کرد و به عنوان نامزد حزب لیبرال در مبارزات انتخاباتی خود در سال ۲۰۱۶ برای معاونت رئیس جمهور شرکت کرد. او با وجود عقب افتادن در نظرسنجی‌ها، حریف خود را که اتفاقاً آقای مارکوس جونیور بود، شکست داد. آقای مارکوس نتیجه را به چالش کشید و منجر به دادخواستی طولانی در دادگاه شد اما در نهایت دیوان عالی کشور آن را رد کرد.

اما این بار خانم روبردو نه در برابر یک خانواده، بلکه دو خانواده از قدرتمندترین خانواده‌های سیاسی فیلیپین صف‌آرايی کرده است - در کنار آقای مارکوس جونیور، سارا دوترته، دختر رئیس‌جمهور کنونی، برای معاونت رئیس‌جمهور رقابت می‌کند. آنها با هم بر شمال و جنوب کشور تسلط دارند.

در تلاش برای متحد کردن اپوزیسیون، خانم روبردو به عنوان یک نامزد مستقل در انتخابات شرکت می‌کند، نه برای حزب لیبرال که هنوز ریاست آن را بر عهده دارد - و مدت‌هاست که نامش با رنگ زرد مترادف شده است. دلیل تصمیم او برای تغییر اين رنگ به صورتی در اکتبر گذشته ممکن است این باشد.

صورتی به رنگ مبارزات انتخاباتی او تبدیل شده است و بسیاری از حامیان او از جمله افراد مشهور و چهره‌های برجسته در کشور از این رنگ استفاده می‌کنند.

خانم روبردو اگرچه در کنار آقای دوترته خدمت می‌کرد، اما سابقه رابطه‌ای تلخ با او دارد. خانم روبردو به عنوان معاون رئیس‌جمهور، منتقد سرسخت جنگ خشن دوترته با مواد مخدر بود که هزاران کشته برجای گذاشت.

آقای دوترته که از این انتقادات خشمگین بود، او را به چالش کشید تا رهبری این مبارزه جنجالی را در سال ۲۰۱۹ به دست بگیرد. خانم روبردو عهد کرد که کشتار مردم بیگناه را متوقف کند و از مسئولان حساب بکشد.

او گفت: "رئیس‌جمهور می‌داند که موضع من در قبال مبارزه با مواد مخدر چیست. اگر فکر می‌کند که با پذیرش این پیشنهاد سکوت خواهم کرد، اشتباه می‌کند."

اما او ۱۹ روز بعد از این کار برکنار شد - عدم اعتماد به عنوان یکی از دلایل ذکر شد.

او در مبارزات انتخابات ریاست جمهوری وعده دولتی صادق و اصلاحات را داده است تا اقتصاد آسیب دیده از کووید و بدهی‌های ملی فزاینده را مهار کند.

او در یکی از همایش‌هایش گفت: "در شش سالی که معاون رئیس‌جمهور بودم، نشان داده‌ام که چه نوع دولتی می‌توانم به فیلیپینی‌ها بدهم. دولتی متمرکز بر حاشیه‌نشينان. دولتی که تضمین کند هیچ‌کس جا نمی‌ماند. دولتی شفاف، که در آن کارمندان دولتی شایسته هستند و فاسد نیستند."

تأکید او بر شفافیت با سوابق آقای مارکوس جونیور ۶۴ ساله که قبلاً به اتهام کلاهبرداری مالیاتی محکوم شده بود، کاملاً در تضاد است.

آقای مارکوس همچنین هنوز مالیات املاکی را که از پدرش به ارث برده است، پرداخت نکرده است. پدری که در زمان قدرت حدود ۱۰ میلیارد دلار از سرمایه عمومی دزدیده بود و حکومتش هزاران مخالف را زندانی و شکنجه کرده و کشته است.

مبارزه برای فیلیپین

کسانی که از خانم روبردو حمایت می‌کنند امیدوارند "انقلاب صورتی" آنها کشور را به سمت ارزش‌های خانوادگی و حاکمیت قانون هدایت کند.

اما کارزار انتخاباتی او که توسط داوطلبان جوان تقویت می‌شود، مجبور به مبارزه با اطلاعات نادرست و تلاش هماهنگ چندین ساله برای بازنویسی تاریخ شده است.

پست‌های رسانه‌های اجتماعی در سراسر پلتفرم‌ها به دنبال معرفی ریاست‌جمهوری مارکوس به‌عنوان یک "عصر طلایی" هستند و ویدیوهای یوتیوب و تیک‌تاک در باره آقای مارکوس جونیور توجه رای‌دهندگان جوانی را به خود جلب کرده است که هیچ خاطره‌ای از زندگی تحت حکومت نظامی وضع شده توسط پدرش ندارند.

رسانه‌های اجتماعی هم برای بی‌اعتبار کردن خانم روبردو به کار گرفته شده‌اند، از جمله اظهارات جنسی و زن‌ستیزانه و اتهام روابط نامشروع و نوار رابطه جنسی یکی از دخترانش. خانم روبردو همه اتهامات را رد کرد.

حامیان او میدان را خالی نکرده‌اند.

کارا گونزالس ۳۲ ساله که مشغول تبلیغ انتخاباتی خانه به خانه برای خانم روبردو بود به بی بی سی گفت: "در این برهه فيلیپینی بودن بسیار سخت است و سخت است احساس کنی که هنوز مردمی هستند که أوضاع را مثل تو می‌بينند و همه‌تان دارید برای يک چیز مبارزه می‌کنید. تمام اينها خيلی لذت‌بخش بوده است. مثلا در گردهمایی‌ها، احساس می‌کنی یک مهمانی بزرگ است. مثل این است که بیدار شوی و احساس کنی این حس جدید امید و غرور برای کشور ما وجود دارد."

منتقدان خانم روبردو می‌گویند که او نماینده الیگارش‌های نخبه‌گرای فیلیپین است. به عنوان مستعمره سابق اسپانیا و سپس آمریکا، بیشتر زمین‌ها، کشاورزی و خدمات عمومی کشور در دست چند خانواده حاکم باقی مانده است که از روابط نزدیک با قدرت‌های امپراتوری سود می‌بردند.

حزب لیبرال که خانم روبردو در سال ۲۰۱۶ به نمایندگی از آن در انتخابات شرکت کرد، به طور سنتی با ثروتمندترین و قدرتمندترین خانواده‌های کشور در ارتباط بوده است. او این بار زمانی که اپوزیسیون نتوانست بر سر یک نامزد به توافق برسد، در آخرین لحظه تغییر جهت داد و به عنوان یک مستقل نامزد شد.

برخی از تحلیلگران می‌گویند که نیاز به متمایز کردن خود از حزب باعث شد او رنگ صورتی را برای کمپین خود انتخاب کند. و به عنوان تنها زن شرکت کننده در رقابت‌ها، انتخاب رنگ صورتی را راهی برای جذب زنان می‌دانند. خانم روبردو گفته است که داوطلبان کارزار انتخاباتی او بودند که این رنگ را انتخاب کردند که نمادی از فعالیت است.

هوارد جانسون، خبرنگار بی‌بی‌سی در مانیل، می‌گوید که با توجه به اینکه بسیاری از فیلیپینی‌ها شیفته سیاست‌های "مردانه، زورمند" هستند و کسب رأی آنها برای پیروزی ضروری است، رنگ صورتی انتخاب بلندپروازانه‌ای بود.

اما حامیان او می‌گویند که او به خانواده‌های کم درآمد، کشاورزان و کسب و کارها کمک می‌کند، مشاغل جدید ایجاد می‌کند و برنامه‌ای روشن برای بهبود مراقبت‌های بهداشتی و افزایش رشد اقتصادی ارائه می‌دهد.

پیپای ۲۱ ساله، اینفلوئنسر شبکه‌های اجتماعی با ۲.۵ میلیون دنبال‌کننده به بی‌بی‌سی گفت: "این بار، ما مجبور به انتخاب بین بد از بدتر نیستیم."

"فکر می‌کنم او از پس این کار برمی‌آید، او می‌تواند رهبر بعدی باشد که ما به دنبالش هستیم. ما مدت‌هاست که به دنبال سیاستمداری هستیم که فاسد نباشد. این بار، این رهبر حاضر و آماده پيش روی ماست، فقط باید او را ببینیم."

در سال ۱۹۸۶ که جنبش قدرت مردم، فردیناند مارکوس دیکتاتور را سرنگون کرد، مانیل، پایتخت فیلیپین، مملو از رنگ زرد بود.

اکنون، با گذشت بیش از ۳۰ سال، مخالفان نامزدی ریاست جمهوری پسرش پشت یک زن با نام "انقلاب صورتی" متحد شده‌اند تا از بازگشت سلسله مارکوس جلوگیری کنند.

در هفته‌های اخیر، گروه‌هایی از رای‌دهندگان جوان حمایت خود را از لنی روبردو، معاون فعلی رئیس‌جمهور و تنها نامزد زن در رقابت برای رهبری کشور اعلام کرده‌اند.

اگرچه خانم روبردو در نظرسنجی‌ها خیلی عقب‌تر از فردیناند "بونگ‌بونگ" مارکوس جونیور است، اما گردهمایی‌های شبیه کنسرت‌های پاپ او ده‌ها هزار نفر را به خود جلب کرده است.

در یکی از گردهمایی‌ها اخیر او، یک جوان ۱۷ ساله به بی‌بی‌سی گفت که برای رأی دادن ثبت نام نکرده است اما برای اعلام حمایت آمده است زیرا "به مادرم کمک می‌کنم شایسته‌ترین و بهترین رئیس‌جمهور را برای کشورمان انتخاب کند".

یک زن ۲۴ ساله در کنار او گفت: "او گزینه بدیهی است."

اما لنی روبردو کیست - و شانس او برای برنده شدن چقدر است؟

از زرد تا صورتی

خانم روبردو، ۵۷ ساله، وکیل سابق حقوق بشر و اقتصاددان، رقیب اصلی آقای مارکوس جونیور، نامزد پیشتاز در انتخابات ۹ مه است.

او پس از مرگ همسرش، یکی از وزیران سابق کابینه که در یک سانحه هوایی در سال ۲۰۱۲ کشته شد، وارد عرصه سیاست شد.

در سال ۲۰۱۳ او موفق شد تا در انتخابات کنگره پیروز شود و نماینده استان کامارینه جنوبی شد. به عنوان یک سیاستمدار، خانم روبردو به دلیل رسیدگی به مشکلات رأی‌دهندگان، بازدید از مناطق کم درآمد و استان‌های دورافتاده، و گفتگوی مستقیم با مردم شهرت پیدا کرد.

در ميان فجايع بلایای طبیعی در کشور، او تدابیری برای هماهنگ کردن کمک‌ها و تلاش‌های امدادی اضافی انجام داد. خانم روبردو به‌عنوان معاون رئیس‌جمهور، همچنین در توزیع تجهیزات حفاظتی شخصی و کیت‌های آزمایش در طول همه‌گیری کووید-۱۹ نقش برجسته‌ای داشت. او رئیس‌جمهور فعلی رودریگو دوترته را به دلیل نداشتن رهبری قاطع در طول بحران مورد انتقاد قرار داد و در مقطعی از او خواست که به او اختیارات تام برای مقابله با کووید-۱۹ بدهد.

او در سپتامبر ۲۰۲۱ به وب‌سایت خبری راپلر گفت: "کارهای زیادی باید انجام می‌شد که به آنها توجهی نمی‌شود، و اینها اسباب سرخوردگی است چون يک سال است که اين چیزها را طلب کرده‌ایم."

برخی کارنامه سیاسی او را با رئیس‌جمهور سابق کورازون آکینو مقایسه می‌کنند که پس از ترور همسر سناتورش بنینو "نینوی" آکینو جونیور که نماد طرفداری از دموکراسی بود، به قدرت رسید. قتل او باعث اعتراضات گسترده‌ای شد که فردیناند مارکوس را برکنار کرد.

خانم روبردو در آن اعتراضات شرکت کرد و حتی از رنگ زرد مترادف با جنبش قدرت مردم استفاده کرد و به عنوان نامزد حزب لیبرال در مبارزات انتخاباتی خود در سال ۲۰۱۶ برای معاونت رئیس جمهور شرکت کرد. او با وجود عقب افتادن در نظرسنجی‌ها، حریف خود را که اتفاقاً آقای مارکوس جونیور بود، شکست داد. آقای مارکوس نتیجه را به چالش کشید و منجر به دادخواستی طولانی در دادگاه شد اما در نهایت دیوان عالی کشور آن را رد کرد.

اما این بار خانم روبردو نه در برابر یک خانواده، بلکه دو خانواده از قدرتمندترین خانواده‌های سیاسی فیلیپین صف‌آرايی کرده است - در کنار آقای مارکوس جونیور، سارا دوترته، دختر رئیس‌جمهور کنونی، برای معاونت رئیس‌جمهور رقابت می‌کند. آنها با هم بر شمال و جنوب کشور تسلط دارند.

در تلاش برای متحد کردن اپوزیسیون، خانم روبردو به عنوان یک نامزد مستقل در انتخابات شرکت می‌کند، نه برای حزب لیبرال که هنوز ریاست آن را بر عهده دارد - و مدت‌هاست که نامش با رنگ زرد مترادف شده است. دلیل تصمیم او برای تغییر اين رنگ به صورتی در اکتبر گذشته ممکن است این باشد.

صورتی به رنگ مبارزات انتخاباتی او تبدیل شده است و بسیاری از حامیان او از جمله افراد مشهور و چهره‌های برجسته در کشور از این رنگ استفاده می‌کنند.

خانم روبردو اگرچه در کنار آقای دوترته خدمت می‌کرد، اما سابقه رابطه‌ای تلخ با او دارد. خانم روبردو به عنوان معاون رئیس‌جمهور، منتقد سرسخت جنگ خشن دوترته با مواد مخدر بود که هزاران کشته برجای گذاشت.

آقای دوترته که از این انتقادات خشمگین بود، او را به چالش کشید تا رهبری این مبارزه جنجالی را در سال ۲۰۱۹ به دست بگیرد. خانم روبردو عهد کرد که کشتار مردم بیگناه را متوقف کند و از مسئولان حساب بکشد.

او گفت: "رئیس‌جمهور می‌داند که موضع من در قبال مبارزه با مواد مخدر چیست. اگر فکر می‌کند که با پذیرش این پیشنهاد سکوت خواهم کرد، اشتباه می‌کند."

اما او ۱۹ روز بعد از این کار برکنار شد - عدم اعتماد به عنوان یکی از دلایل ذکر شد.

او در مبارزات انتخابات ریاست جمهوری وعده دولتی صادق و اصلاحات را داده است تا اقتصاد آسیب دیده از کووید و بدهی‌های ملی فزاینده را مهار کند.

او در یکی از همایش‌هایش گفت: "در شش سالی که معاون رئیس‌جمهور بودم، نشان داده‌ام که چه نوع دولتی می‌توانم به فیلیپینی‌ها بدهم. دولتی متمرکز بر حاشیه‌نشينان. دولتی که تضمین کند هیچ‌کس جا نمی‌ماند. دولتی شفاف، که در آن کارمندان دولتی شایسته هستند و فاسد نیستند."

تأکید او بر شفافیت با سوابق آقای مارکوس جونیور ۶۴ ساله که قبلاً به اتهام کلاهبرداری مالیاتی محکوم شده بود، کاملاً در تضاد است.

آقای مارکوس همچنین هنوز مالیات املاکی را که از پدرش به ارث برده است، پرداخت نکرده است. پدری که در زمان قدرت حدود ۱۰ میلیارد دلار از سرمایه عمومی دزدیده بود و حکومتش هزاران مخالف را زندانی و شکنجه کرده و کشته است.

مبارزه برای فیلیپین

کسانی که از خانم روبردو حمایت می‌کنند امیدوارند "انقلاب صورتی" آنها کشور را به سمت ارزش‌های خانوادگی و حاکمیت قانون هدایت کند.

اما کارزار انتخاباتی او که توسط داوطلبان جوان تقویت می‌شود، مجبور به مبارزه با اطلاعات نادرست و تلاش هماهنگ چندین ساله برای بازنویسی تاریخ شده است.

پست‌های رسانه‌های اجتماعی در سراسر پلتفرم‌ها به دنبال معرفی ریاست‌جمهوری مارکوس به‌عنوان یک "عصر طلایی" هستند و ویدیوهای یوتیوب و تیک‌تاک در باره آقای مارکوس جونیور توجه رای‌دهندگان جوانی را به خود جلب کرده است که هیچ خاطره‌ای از زندگی تحت حکومت نظامی وضع شده توسط پدرش ندارند.

رسانه‌های اجتماعی هم برای بی‌اعتبار کردن خانم روبردو به کار گرفته شده‌اند، از جمله اظهارات جنسی و زن‌ستیزانه و اتهام روابط نامشروع و نوار رابطه جنسی یکی از دخترانش. خانم روبردو همه اتهامات را رد کرد.

حامیان او میدان را خالی نکرده‌اند.

کارا گونزالس ۳۲ ساله که مشغول تبلیغ انتخاباتی خانه به خانه برای خانم روبردو بود به بی بی سی گفت: "در این برهه فيلیپینی بودن بسیار سخت است و سخت است احساس کنی که هنوز مردمی هستند که أوضاع را مثل تو می‌بينند و همه‌تان دارید برای يک چیز مبارزه می‌کنید. تمام اينها خيلی لذت‌بخش بوده است. مثلا در گردهمایی‌ها، احساس می‌کنی یک مهمانی بزرگ است. مثل این است که بیدار شوی و احساس کنی این حس جدید امید و غرور برای کشور ما وجود دارد."

منتقدان خانم روبردو می‌گویند که او نماینده الیگارش‌های نخبه‌گرای فیلیپین است. به عنوان مستعمره سابق اسپانیا و سپس آمریکا، بیشتر زمین‌ها، کشاورزی و خدمات عمومی کشور در دست چند خانواده حاکم باقی مانده است که از روابط نزدیک با قدرت‌های امپراتوری سود می‌بردند.

حزب لیبرال که خانم روبردو در سال ۲۰۱۶ به نمایندگی از آن در انتخابات شرکت کرد، به طور سنتی با ثروتمندترین و قدرتمندترین خانواده‌های کشور در ارتباط بوده است. او این بار زمانی که اپوزیسیون نتوانست بر سر یک نامزد به توافق برسد، در آخرین لحظه تغییر جهت داد و به عنوان یک مستقل نامزد شد.

برخی از تحلیلگران می‌گویند که نیاز به متمایز کردن خود از حزب باعث شد او رنگ صورتی را برای کمپین خود انتخاب کند. و به عنوان تنها زن شرکت کننده در رقابت‌ها، انتخاب رنگ صورتی را راهی برای جذب زنان می‌دانند. خانم روبردو گفته است که داوطلبان کارزار انتخاباتی او بودند که این رنگ را انتخاب کردند که نمادی از فعالیت است.

هوارد جانسون، خبرنگار بی‌بی‌سی در مانیل، می‌گوید که با توجه به اینکه بسیاری از فیلیپینی‌ها شیفته سیاست‌های "مردانه، زورمند" هستند و کسب رأی آنها برای پیروزی ضروری است، رنگ صورتی انتخاب بلندپروازانه‌ای بود.

اما حامیان او می‌گویند که او به خانواده‌های کم درآمد، کشاورزان و کسب و کارها کمک می‌کند، مشاغل جدید ایجاد می‌کند و برنامه‌ای روشن برای بهبود مراقبت‌های بهداشتی و افزایش رشد اقتصادی ارائه می‌دهد.

پیپای ۲۱ ساله، اینفلوئنسر شبکه‌های اجتماعی با ۲.۵ میلیون دنبال‌کننده به بی‌بی‌سی گفت: "این بار، ما مجبور به انتخاب بین بد از بدتر نیستیم."

"فکر می‌کنم او از پس این کار برمی‌آید، او می‌تواند رهبر بعدی باشد که ما به دنبالش هستیم. ما مدت‌هاست که به دنبال سیاستمداری هستیم که فاسد نباشد. این بار، این رهبر حاضر و آماده پيش روی ماست، فقط باید او را ببینیم."