سریلانکا شاهد صحنه‌های خشونت‌آمیزی است. معترضان به خانه سیاستمداران حاکم و خاندان راجاپاکسا که اداره کشور را در دست دارند حمله کرده‌ و خانه برخی مقامات را به آتش کشیده‌اند.

ماهیندا راجاپاکسا، رئیس‌جمهور سریلانکا به دلیل بحران شدید اقتصادی این کشور جزیره‌نشین، استعفا داده است. این بدترین بحران اقتصادی بعد از اعلام استقلال این کشور در سال ۱۹۴۸ است. اما برادر رئیس‌جمهور حاضر به کنار رفتن از قدرت نیست.

چرا مردم به خیابان آمده‌اند؟

اعتراض‌ها از اوایل ماه آوریل ،به دلیل افزایش قیمت‌ها و کمبود کالاهای اساسی ،در پایتخت سریلانکا، کلمبو شروع شد و باگذشت زمان به سراسر کشور گسترش پیداکرد.

مردم خشمگین‌اند چون توانایی پرداخت هزینه‌های زندگی را ندارند.

قیمت مواد غذایی از اواخر سال ۲۰۲۱ شروع به افرایش کرد. در حال حاضر مردم برای خرید مواد غذایی، ۳۰ درصد بیشتر از سال قبل پرداخت می‌کنند. این مسئله باعث شده بسیاری از مردم وعده‌های غذایی روزانه را حذف کنند.

کشور همچنین با کمبود سوخت مواجه است. برق قطع می‌شود و کمبود دارو سیستم بهداشت و درمان کشور را به آستانه فروپاشی کشانده است.

چرا خانواده راجاپاکسا مورد هدف معترضان قرارگرفته‌اند؟

اعتراض‌کنندگان سعی کردند به محل اقامت نخست‌وزیر ماهیندا راجاپاکسا حمله کنند. آن‌ها به خانه‌های دیگر اعضا خانواده راجاپاکسا در نقاط دیگر سریلانکا هم حمله کرده‌اند.

این خانواده سال‌ها نقش کلیدی در سیاست سریلانکا داشته است و مقام‌های بالای دولتی و حکومتی در دوره‌های مختلف در دست آن‌ها بوده است.

ماهیندا راجاپاکسا در دوران طولانی جنگ داخلی سریلانکا رئیس‌جمهور بود. این جنگ داخلی با شکست ببرهای تامیل در سال ۲۰۰۹ به پایان رسید.

برادر جوان‌تر او، گوتابایا که در آن دوران وزیر دفاع بود، حالا رئیس‌جمهوری سریلانکا است.

گوتابایا اعلام کرده که قصد کنار رفتن از مقام ریاست جمهوری را ندارد و هفته پیش در کشور وضعیت اضطراری اعلام کرد.

دو برادر دیگر، بسیل و چمال راجاپاکسا که مقام‌های کلیدی در دولت دارند، با وخیم شدن بحران در کشور استعفا دادند.

نامال، یکی از پسرهای ماهیندا راجاپاکسا هم از شغل خود در دولت استعفا داد.

چرا سریلانکا دچار بحران اقتصادی است؟

مشکل اصلی اقتصاد سریلانکا این است که ذخیره ارز خارجی این کشور، کاملاً تمام ‌شده است. سریلانکا به‌شدت به واردات وابسته است اما حالا توان خرید اقلام خوراکی و سوخت را ندارد.

دولت همه‌گیری ویروس کرونا را که باعث شد کل صنعت توریسم این کشور که منبع اصلی درآمد ارزی آن است از کار بیفتد، دلیل این وضعیت می‌داند.

دولت همچنین می‌گوید توریست‌ها از یک سری بمب‌گذاری‌ها که سه سال قبل در کلیساها انجام شد، ترسیدند.

بااین ‌وجود بسیاری از کارشناسان میگویند دلیل اصلی این بحران، سو مدیریت اقتصادی در این کشور است.

با به پایان رسیدن جنگ داخلی در سال ۲۰۰۹، سریلانکا تصمیم گرفت به‌جای فروش محصول به خارج بر بازار داخلی متمرکز شود. به همین دلیل درآمد حاصل از صادرات در این کشور همیشه پایین بوده است درحالی‌که هزینه واردات دائماً رشد کرده است.

امروزه میزان واردات سریلانکا حدود ۳ میلیارد دلار بیشتر از صادرات سالانه این کشور است.

بااین‌وجود آن‌طور که وزیر دارایی علی صبری گفته است در ماه مارس ۲۰۲۰ میزان ذخیره ارزی کشور فقط ۱.۹۳ میلیارد دلار بود. بیشتر این ذخیره قابل‌استفاده نیست. درنتیجه فقط ۵۰ میلیون دلار برای مخارج کشور وجود داشت.

به عقیده عده‌ای چندین سیاست عوام‌فریبانه دولت در بدتر شدن شرایط نقش داشته‌اند.

وقتی راجاپاکسا در سال ۲۰۱۹ به رییس جمهور شد، تصمیم گرفت میزان مالیات‌ها را به‌شدت کم کند. درنتیجه این تصمیم دولت پول کمتری برای خرید ارز خارجی داشت.

آقای راجاپاکسا حالا تصدیق می‌کند که کم کردن مالیات‌ها کار اشتباهی بوده است. وزیر دارایی علی صبری گفته است این تصمیم باعث از دست رفتن ۱.۴ میلیارد دلار درآمد دولتی شده است.

وقتی پایین رفتن ذخیره ارزی در اوایل سال ۲۰۲۱ به وضعیت بحرانی خود رسید، دولت سعی کرد خروج ارز از کشور را با ممنوع کردن واردات کود کشاورزی جبران کند. دولت به کشاورزان گفت از کود ارگانیک برای کشاورزی استفاده کنند.

این تصمیم منجر به از بین رفتن گسترده محصولات کشاورزی شد. سریلانکا مجبور شد برای تأمین خوراک خود به کشورهای خارجی متکی شود و همین مسئله کمبود ذخیره ارزی را وخیم‌تر کرد.

گزارش صندوق بین‌المللی پول در ماه مارس امسال می‌گوید ممنوعیت ورود کود کشاورزی (این ممنوعیت در ماه نوامبر متوقف شد) بر تولیدات چای و لاستیک تأثیر داشته و باعث ضررهای هنگفتی در صادرات این کشور شده است.

از آن زمان، دولت واردات اقلام غیرضروری به کشور را ممنوع کرده است. این اقلام شامل اتومبیل، بعضی مواد غذایی و حتی کفش می‌شود.

دولت سریلانکا چقدر بدهی خارجی دارد؟

دولت سریلانکا ۵۱ میلیارد دلار بدهی خارجی دارد.

این کشور باید ۷ میلیارد دلار از بدهی‌هایش را پرداخت کند و سال بعد هم همین مقدار باید بپردازد.

در ماه آوریل امسال دولت سریلانکا موفق نشد مبلغی معادل ۷۸ میلیون دلار را که باید پرداخت می‌کرد، بپردازد. این اولین بار بعد از استقلال سریلانکا است که این کشور قسط بدهی‌ خود را پرداخت نکرده است.

سریلانکا چه کمک‌هایی می‌تواند از خارج دریافت کند؟

سریلانکا در حال درخواست وام اضطراری ۳ میلیارد دلاری است تا بتواند هزینه واردکردن اقلام ضروری چون سوخت را پرداخت کند.

بانک جهانی توافق کرده است که ۶۰۰ میلیون دلار به این کشور وام بدهد. هند قول ۱.۹ میلیارد دلار داده است و ممکن است ۱.۵ میلیارد دلار دیگر هم برای واردات به سریلانکا وام دهد.

دولت همچنین به دنبال بسته حمایتی از صندوق بین‌المللی پول است و مذاکرات آن‌ها همچنان در جریان است.

صندوق بین‌المللی پول گفته است شرط آن‌ها برای کمک به دولت سریلانکا این است که سود بانکی و همین‌طور مالیات افزایش داده شود اما این بالا بردن‌ ، خود بحران هزینه‌های زندگی را بدتر خواهد کرد.

سریلانکا ۶.۵ میلیارد دلار به چین بدهی دارد. این دو کشور در حال مذاکره درباره پیدا کردن شکل جدیدی از پرداخت این وام هستند.

چین پیش‌ازاین توافق کرده بود ذخیره ارزی سریلانکا را از رو پیه لانکا به واحد پولی خودش رنمینبی معاوضه کند. اما بعدازآنکه سریلانکا برای کمک به سراغ صندوق بین‌المللی پول رفت، چین نشانه‌هایی از نارضایتی از این رفتار سریلانکا نشان داده است.

سریلانکا شاهد صحنه‌های خشونت‌آمیزی است. معترضان به خانه سیاستمداران حاکم و خاندان راجاپاکسا که اداره کشور را در دست دارند حمله کرده‌ و خانه برخی مقامات را به آتش کشیده‌اند.

ماهیندا راجاپاکسا، رئیس‌جمهور سریلانکا به دلیل بحران شدید اقتصادی این کشور جزیره‌نشین، استعفا داده است. این بدترین بحران اقتصادی بعد از اعلام استقلال این کشور در سال ۱۹۴۸ است. اما برادر رئیس‌جمهور حاضر به کنار رفتن از قدرت نیست.

چرا مردم به خیابان آمده‌اند؟

اعتراض‌ها از اوایل ماه آوریل ،به دلیل افزایش قیمت‌ها و کمبود کالاهای اساسی ،در پایتخت سریلانکا، کلمبو شروع شد و باگذشت زمان به سراسر کشور گسترش پیداکرد.

مردم خشمگین‌اند چون توانایی پرداخت هزینه‌های زندگی را ندارند.

قیمت مواد غذایی از اواخر سال ۲۰۲۱ شروع به افرایش کرد. در حال حاضر مردم برای خرید مواد غذایی، ۳۰ درصد بیشتر از سال قبل پرداخت می‌کنند. این مسئله باعث شده بسیاری از مردم وعده‌های غذایی روزانه را حذف کنند.

کشور همچنین با کمبود سوخت مواجه است. برق قطع می‌شود و کمبود دارو سیستم بهداشت و درمان کشور را به آستانه فروپاشی کشانده است.

چرا خانواده راجاپاکسا مورد هدف معترضان قرارگرفته‌اند؟

اعتراض‌کنندگان سعی کردند به محل اقامت نخست‌وزیر ماهیندا راجاپاکسا حمله کنند. آن‌ها به خانه‌های دیگر اعضا خانواده راجاپاکسا در نقاط دیگر سریلانکا هم حمله کرده‌اند.

این خانواده سال‌ها نقش کلیدی در سیاست سریلانکا داشته است و مقام‌های بالای دولتی و حکومتی در دوره‌های مختلف در دست آن‌ها بوده است.

ماهیندا راجاپاکسا در دوران طولانی جنگ داخلی سریلانکا رئیس‌جمهور بود. این جنگ داخلی با شکست ببرهای تامیل در سال ۲۰۰۹ به پایان رسید.

برادر جوان‌تر او، گوتابایا که در آن دوران وزیر دفاع بود، حالا رئیس‌جمهوری سریلانکا است.

گوتابایا اعلام کرده که قصد کنار رفتن از مقام ریاست جمهوری را ندارد و هفته پیش در کشور وضعیت اضطراری اعلام کرد.

دو برادر دیگر، بسیل و چمال راجاپاکسا که مقام‌های کلیدی در دولت دارند، با وخیم شدن بحران در کشور استعفا دادند.

نامال، یکی از پسرهای ماهیندا راجاپاکسا هم از شغل خود در دولت استعفا داد.

چرا سریلانکا دچار بحران اقتصادی است؟

مشکل اصلی اقتصاد سریلانکا این است که ذخیره ارز خارجی این کشور، کاملاً تمام ‌شده است. سریلانکا به‌شدت به واردات وابسته است اما حالا توان خرید اقلام خوراکی و سوخت را ندارد.

دولت همه‌گیری ویروس کرونا را که باعث شد کل صنعت توریسم این کشور که منبع اصلی درآمد ارزی آن است از کار بیفتد، دلیل این وضعیت می‌داند.

دولت همچنین می‌گوید توریست‌ها از یک سری بمب‌گذاری‌ها که سه سال قبل در کلیساها انجام شد، ترسیدند.

بااین ‌وجود بسیاری از کارشناسان میگویند دلیل اصلی این بحران، سو مدیریت اقتصادی در این کشور است.

با به پایان رسیدن جنگ داخلی در سال ۲۰۰۹، سریلانکا تصمیم گرفت به‌جای فروش محصول به خارج بر بازار داخلی متمرکز شود. به همین دلیل درآمد حاصل از صادرات در این کشور همیشه پایین بوده است درحالی‌که هزینه واردات دائماً رشد کرده است.

امروزه میزان واردات سریلانکا حدود ۳ میلیارد دلار بیشتر از صادرات سالانه این کشور است.

بااین‌وجود آن‌طور که وزیر دارایی علی صبری گفته است در ماه مارس ۲۰۲۰ میزان ذخیره ارزی کشور فقط ۱.۹۳ میلیارد دلار بود. بیشتر این ذخیره قابل‌استفاده نیست. درنتیجه فقط ۵۰ میلیون دلار برای مخارج کشور وجود داشت.

به عقیده عده‌ای چندین سیاست عوام‌فریبانه دولت در بدتر شدن شرایط نقش داشته‌اند.

وقتی راجاپاکسا در سال ۲۰۱۹ به رییس جمهور شد، تصمیم گرفت میزان مالیات‌ها را به‌شدت کم کند. درنتیجه این تصمیم دولت پول کمتری برای خرید ارز خارجی داشت.

آقای راجاپاکسا حالا تصدیق می‌کند که کم کردن مالیات‌ها کار اشتباهی بوده است. وزیر دارایی علی صبری گفته است این تصمیم باعث از دست رفتن ۱.۴ میلیارد دلار درآمد دولتی شده است.

وقتی پایین رفتن ذخیره ارزی در اوایل سال ۲۰۲۱ به وضعیت بحرانی خود رسید، دولت سعی کرد خروج ارز از کشور را با ممنوع کردن واردات کود کشاورزی جبران کند. دولت به کشاورزان گفت از کود ارگانیک برای کشاورزی استفاده کنند.

این تصمیم منجر به از بین رفتن گسترده محصولات کشاورزی شد. سریلانکا مجبور شد برای تأمین خوراک خود به کشورهای خارجی متکی شود و همین مسئله کمبود ذخیره ارزی را وخیم‌تر کرد.

گزارش صندوق بین‌المللی پول در ماه مارس امسال می‌گوید ممنوعیت ورود کود کشاورزی (این ممنوعیت در ماه نوامبر متوقف شد) بر تولیدات چای و لاستیک تأثیر داشته و باعث ضررهای هنگفتی در صادرات این کشور شده است.

از آن زمان، دولت واردات اقلام غیرضروری به کشور را ممنوع کرده است. این اقلام شامل اتومبیل، بعضی مواد غذایی و حتی کفش می‌شود.

دولت سریلانکا چقدر بدهی خارجی دارد؟

دولت سریلانکا ۵۱ میلیارد دلار بدهی خارجی دارد.

این کشور باید ۷ میلیارد دلار از بدهی‌هایش را پرداخت کند و سال بعد هم همین مقدار باید بپردازد.

در ماه آوریل امسال دولت سریلانکا موفق نشد مبلغی معادل ۷۸ میلیون دلار را که باید پرداخت می‌کرد، بپردازد. این اولین بار بعد از استقلال سریلانکا است که این کشور قسط بدهی‌ خود را پرداخت نکرده است.

سریلانکا چه کمک‌هایی می‌تواند از خارج دریافت کند؟

سریلانکا در حال درخواست وام اضطراری ۳ میلیارد دلاری است تا بتواند هزینه واردکردن اقلام ضروری چون سوخت را پرداخت کند.

بانک جهانی توافق کرده است که ۶۰۰ میلیون دلار به این کشور وام بدهد. هند قول ۱.۹ میلیارد دلار داده است و ممکن است ۱.۵ میلیارد دلار دیگر هم برای واردات به سریلانکا وام دهد.

دولت همچنین به دنبال بسته حمایتی از صندوق بین‌المللی پول است و مذاکرات آن‌ها همچنان در جریان است.

صندوق بین‌المللی پول گفته است شرط آن‌ها برای کمک به دولت سریلانکا این است که سود بانکی و همین‌طور مالیات افزایش داده شود اما این بالا بردن‌ ، خود بحران هزینه‌های زندگی را بدتر خواهد کرد.

سریلانکا ۶.۵ میلیارد دلار به چین بدهی دارد. این دو کشور در حال مذاکره درباره پیدا کردن شکل جدیدی از پرداخت این وام هستند.

چین پیش‌ازاین توافق کرده بود ذخیره ارزی سریلانکا را از رو پیه لانکا به واحد پولی خودش رنمینبی معاوضه کند. اما بعدازآنکه سریلانکا برای کمک به سراغ صندوق بین‌المللی پول رفت، چین نشانه‌هایی از نارضایتی از این رفتار سریلانکا نشان داده است.