میلاد، برای اولین بار از زمانی که مدرسه‌اش در غرب کابل ماه گذشته مورد حمله تندروها قرار گرفت، کیف مدرسه خود را می‌بندد، دانش آموز ۱۵ ساله‌ای که هنگام انفجار بمب اول آسیبی ندید، پدرش به سرعت به محل حادثه رسید تا او را پیدا کند اما خود براثر انفجار دوم کشته شد.

پوستر یادبود میرحسین با چند بیت شعر روی آن، بیرون از خانه آویزان است. در یک سطر آمده است: "تو با خون‌ات به عشق معنا دادی".

میلاد در کنار برادر بزرگتر و کاکا/عمو به ما می‌گوید: "بازگشت به مدرسه واقعاً سخت است. "دلم نمی‌خواهد (که به مدرسه بروم)."

میلاد و بیشتر ساکنان محله او، در دشت برچی، از اقلیت شیعه هزاره هستند. این منطقه بارها مورد حمله شاخه محلی گروه دولت اسلامی یا داعش قرار گرفته است که مظنون به بمبگذاری در مدرسه میلاد هستند.

میلاد به بی‌بی‌سی گفت: "به کلاس درس می‌رفتم که انفجار رخ داد. ما روی زمین خم شدیم و دست‌هایمان را روی سرمان گذاشتیم."

پس از مدتی، او و سایر دانش آموزان به بیرون رفتند و از روی دیوار به خانه همسایه پریدند. او وقتی به خانه رسید، شنید که پدرش زخمی شده است. اندکی بعد جسد او را تحویل گرفتند.

میلاد با بغض گفت: پدرم بسیار مهربان و دلسوز بود، او پشتیبان بزرگی برایم بود.

مدرسه بلافاصله پس از حمله باز شد، اما برخی از دانش آموزان هنوز برنگشته‌اند، خانواده‌های آنها بیش از حد ترسیده‌اند.

غلام حیدر حسینی مدیر مدرسه به بی‌بی‌سی گفت که مصمم است اجازه ندهد خشونت دانش آموزانش را از تحصیل بازدارد.

"هر چقدر حملات اتفاق بیافتد، ما به تحصیل خود ادامه خواهیم داد. زیرا آموزه دینی ماست که از گهواره تا گور دانش بجوی، ما باید بیاموزیم."

در هفته‌های اخیر جوامع شیعه و صوفی بر اثر یک سری بمبگذاری‌های گروه داعش به شدت آسیب دیده‌اند، حدود ۱۰۰ نفر در حملات به مساجد و مینی‌بوس‌ها و همچنین مدرسه میلاد کشته شدند.

حملات داعش مدت‌ها قبل از تسلط طالبان در سال گذشته نیز صورت می‌گرفت، اما اکنون به بخش‌های جدید کشور، به‌ویژه شمال با انفجارهایی در مزار شریف و قندوز گسترش یافته است.

با تصرف شهرهای افغانستان توسط طالبان در سال گذشته، هزاران زندانی داعش از زندان فرار کردند. داعش همچنین توانسته است برخی از اعضای جمعیت اقوام تاجیک و ازبک افغانستان را به سمت تندوری بکشاند، در حالی که بیشتر طالبان از قوم پشتون هستند.

داعش حتی، دو بار ظاهرا از مناطق مرزی به سمت همسایگان، ازبکستان و تاجیکستان راکت پرتاب کرده است. برخلاف طالبان که بارها وعده داده است که اجازه نخواهد داد از خاک افغانستان برای برنامه ریزی حملات در خارج استفاده شود، داعش آشکارا بلندپروازی‌های جهانی دارد.

با این حال، داعش هنوز بسیار کوچکتر از رقیب سرسخت خود، طالبان است. این گروه هیچ منطقه‌ای را در کنترل خود در نیاورده، اما هسته‌های مرگبار سری دارد که اقلیت‌های مذهبی در کشور و گشت‌های طالبان را هدف قرار می‌دهند.

"همه‌جا هدف حمله قرار می‌گیریم"

داعش که عمدتاً از اعضای ناراضی طالبان افغان و پاکستانی تشکیل شده است، طالبان را به میانه‌رو بودن متهم می‌کند، و طالبان به داعش برچسپ تندروها می‌زند.

این طنز تلخ برای طالبان است که شورشیان سابق حالا خود هدف حملات قرار گرفته‌اند. یکی از مقام‌های محلی طالبان در کابل اعتراف می‌کند که مسئولیت امنیت در شهری که زمانی در آن برای حمله طرح‌ریزی کرده بود، احساس عجیبی دارد.

بسیاری از افغان‌ها، حتی آن‌هایی که به‌ویژه از طالبان حمایت نمی‌کنند، امیدوار بودند که ورود آنها به معنای پایان دهه‌ها جنگ در این کشور باشد. سطح کلی خشونت به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، اما ادامه حملات داعش روایت طالبان را که امنیت را به ارمغان آورده است، به چالش می‌کشد.

خالد زدران سخنگوی نیروی پلیس کابل تحت کنترل طالبان است.

او می‌گوید: "ائتلافی از کشورهای بین‌المللی حمله کردند،" که به گفته او "ما آنها را شکست دادیم، بنابراین اکنون می‌توانیم از افغانستان در برابر این حملات خردتر دفاع کنیم".

آقای زدران بمب‌گذاری‌های اخیر را "وحشیانه" توصیف می‌کند و می‌افزاید: "انشاالله پلیس شجاع ما بتواند از چنین حملاتی جلوگیری کند". وی خاطرنشان می‌کند که در عید اخیر فطر هیچ حادثه مهمی رخ نداد، اما طالبان نیز متهم شده که تهدید داعش را در انظار عمومی کم اهمیت جلوه می‌دهد، مشتاق است که کنترل کامل خود را نشان بدهد.

در شرق کشور، جایی که داعش چند سال پیش موفق به تصرف و کنترل ساحاتی شد، قبل از عقب راندن، اداره استخبارات طالبان جنگ خونین و تیره و تاری را علیه این شورشیان به راه انداخت.

در جاهای دیگر، در مواردی طالبان از یورش موفقیت آمیز به خانه‌های امن داعش یا دستگیری عوامل آنها خبر داده است. فعالیت داعش در طول زمستان به میزان قابل توجهی کاهش یافته بود، با این حال، موج حملات اخیر، که این گروه آن را بخشی از کارزار جهانی خود برای "انتقام" مرگ رهبرش در سوریه اعلام کرده است، نشان داد که همچنان یک تهدید است.

در مناطق هزاره نشین، مانند دشت برچی در کابل، احساس ترس تمام جنبه‌های زندگی مردم را فرا گرفته است.

حتی مسافرانی که با مینی‌بوس‌های مسافربری رفت‌وآمد می‌کنند، هدف قرار گرفته‌اند. در یکی از این خودروها با هرکسی که صحبت کردیم نگران خطرات است.

شاه جهان شهید، استاد دانشگاه در راه رفتن به محل کارش می‌گوید: "همه‌جا هدف حملات قرار می‌گیریم. ... در مدرسه، در بیمارستان، در دانشگاه، در خیابان. ما هیچ راهی برای نجات خود نداریم، ما در خون زندگی می‌کنیم."

به مدرسه میلاد برمی‌گردم، او مدت کوتاهی پس از آمدن می‌رود. در حال حاضر نشستن و درس خواندن در آنجا هنوز خیلی سخت است.

او به بی‌بی‌سی می‌گوید: "پدرم همیشه کنارم بود. ...حالا او دیگر نیست."

میلاد، برای اولین بار از زمانی که مدرسه‌اش در غرب کابل ماه گذشته مورد حمله تندروها قرار گرفت، کیف مدرسه خود را می‌بندد، دانش آموز ۱۵ ساله‌ای که هنگام انفجار بمب اول آسیبی ندید، پدرش به سرعت به محل حادثه رسید تا او را پیدا کند اما خود براثر انفجار دوم کشته شد.

پوستر یادبود میرحسین با چند بیت شعر روی آن، بیرون از خانه آویزان است. در یک سطر آمده است: "تو با خون‌ات به عشق معنا دادی".

میلاد در کنار برادر بزرگتر و کاکا/عمو به ما می‌گوید: "بازگشت به مدرسه واقعاً سخت است. "دلم نمی‌خواهد (که به مدرسه بروم)."

میلاد و بیشتر ساکنان محله او، در دشت برچی، از اقلیت شیعه هزاره هستند. این منطقه بارها مورد حمله شاخه محلی گروه دولت اسلامی یا داعش قرار گرفته است که مظنون به بمبگذاری در مدرسه میلاد هستند.

میلاد به بی‌بی‌سی گفت: "به کلاس درس می‌رفتم که انفجار رخ داد. ما روی زمین خم شدیم و دست‌هایمان را روی سرمان گذاشتیم."

پس از مدتی، او و سایر دانش آموزان به بیرون رفتند و از روی دیوار به خانه همسایه پریدند. او وقتی به خانه رسید، شنید که پدرش زخمی شده است. اندکی بعد جسد او را تحویل گرفتند.

میلاد با بغض گفت: پدرم بسیار مهربان و دلسوز بود، او پشتیبان بزرگی برایم بود.

مدرسه بلافاصله پس از حمله باز شد، اما برخی از دانش آموزان هنوز برنگشته‌اند، خانواده‌های آنها بیش از حد ترسیده‌اند.

غلام حیدر حسینی مدیر مدرسه به بی‌بی‌سی گفت که مصمم است اجازه ندهد خشونت دانش آموزانش را از تحصیل بازدارد.

"هر چقدر حملات اتفاق بیافتد، ما به تحصیل خود ادامه خواهیم داد. زیرا آموزه دینی ماست که از گهواره تا گور دانش بجوی، ما باید بیاموزیم."

در هفته‌های اخیر جوامع شیعه و صوفی بر اثر یک سری بمبگذاری‌های گروه داعش به شدت آسیب دیده‌اند، حدود ۱۰۰ نفر در حملات به مساجد و مینی‌بوس‌ها و همچنین مدرسه میلاد کشته شدند.

حملات داعش مدت‌ها قبل از تسلط طالبان در سال گذشته نیز صورت می‌گرفت، اما اکنون به بخش‌های جدید کشور، به‌ویژه شمال با انفجارهایی در مزار شریف و قندوز گسترش یافته است.

با تصرف شهرهای افغانستان توسط طالبان در سال گذشته، هزاران زندانی داعش از زندان فرار کردند. داعش همچنین توانسته است برخی از اعضای جمعیت اقوام تاجیک و ازبک افغانستان را به سمت تندوری بکشاند، در حالی که بیشتر طالبان از قوم پشتون هستند.

داعش حتی، دو بار ظاهرا از مناطق مرزی به سمت همسایگان، ازبکستان و تاجیکستان راکت پرتاب کرده است. برخلاف طالبان که بارها وعده داده است که اجازه نخواهد داد از خاک افغانستان برای برنامه ریزی حملات در خارج استفاده شود، داعش آشکارا بلندپروازی‌های جهانی دارد.

با این حال، داعش هنوز بسیار کوچکتر از رقیب سرسخت خود، طالبان است. این گروه هیچ منطقه‌ای را در کنترل خود در نیاورده، اما هسته‌های مرگبار سری دارد که اقلیت‌های مذهبی در کشور و گشت‌های طالبان را هدف قرار می‌دهند.

"همه‌جا هدف حمله قرار می‌گیریم"

داعش که عمدتاً از اعضای ناراضی طالبان افغان و پاکستانی تشکیل شده است، طالبان را به میانه‌رو بودن متهم می‌کند، و طالبان به داعش برچسپ تندروها می‌زند.

این طنز تلخ برای طالبان است که شورشیان سابق حالا خود هدف حملات قرار گرفته‌اند. یکی از مقام‌های محلی طالبان در کابل اعتراف می‌کند که مسئولیت امنیت در شهری که زمانی در آن برای حمله طرح‌ریزی کرده بود، احساس عجیبی دارد.

بسیاری از افغان‌ها، حتی آن‌هایی که به‌ویژه از طالبان حمایت نمی‌کنند، امیدوار بودند که ورود آنها به معنای پایان دهه‌ها جنگ در این کشور باشد. سطح کلی خشونت به میزان قابل توجهی کاهش یافته است، اما ادامه حملات داعش روایت طالبان را که امنیت را به ارمغان آورده است، به چالش می‌کشد.

خالد زدران سخنگوی نیروی پلیس کابل تحت کنترل طالبان است.

او می‌گوید: "ائتلافی از کشورهای بین‌المللی حمله کردند،" که به گفته او "ما آنها را شکست دادیم، بنابراین اکنون می‌توانیم از افغانستان در برابر این حملات خردتر دفاع کنیم".

آقای زدران بمب‌گذاری‌های اخیر را "وحشیانه" توصیف می‌کند و می‌افزاید: "انشاالله پلیس شجاع ما بتواند از چنین حملاتی جلوگیری کند". وی خاطرنشان می‌کند که در عید اخیر فطر هیچ حادثه مهمی رخ نداد، اما طالبان نیز متهم شده که تهدید داعش را در انظار عمومی کم اهمیت جلوه می‌دهد، مشتاق است که کنترل کامل خود را نشان بدهد.

در شرق کشور، جایی که داعش چند سال پیش موفق به تصرف و کنترل ساحاتی شد، قبل از عقب راندن، اداره استخبارات طالبان جنگ خونین و تیره و تاری را علیه این شورشیان به راه انداخت.

در جاهای دیگر، در مواردی طالبان از یورش موفقیت آمیز به خانه‌های امن داعش یا دستگیری عوامل آنها خبر داده است. فعالیت داعش در طول زمستان به میزان قابل توجهی کاهش یافته بود، با این حال، موج حملات اخیر، که این گروه آن را بخشی از کارزار جهانی خود برای "انتقام" مرگ رهبرش در سوریه اعلام کرده است، نشان داد که همچنان یک تهدید است.

در مناطق هزاره نشین، مانند دشت برچی در کابل، احساس ترس تمام جنبه‌های زندگی مردم را فرا گرفته است.

حتی مسافرانی که با مینی‌بوس‌های مسافربری رفت‌وآمد می‌کنند، هدف قرار گرفته‌اند. در یکی از این خودروها با هرکسی که صحبت کردیم نگران خطرات است.

شاه جهان شهید، استاد دانشگاه در راه رفتن به محل کارش می‌گوید: "همه‌جا هدف حملات قرار می‌گیریم. ... در مدرسه، در بیمارستان، در دانشگاه، در خیابان. ما هیچ راهی برای نجات خود نداریم، ما در خون زندگی می‌کنیم."

به مدرسه میلاد برمی‌گردم، او مدت کوتاهی پس از آمدن می‌رود. در حال حاضر نشستن و درس خواندن در آنجا هنوز خیلی سخت است.

او به بی‌بی‌سی می‌گوید: "پدرم همیشه کنارم بود. ...حالا او دیگر نیست."