با «شکلات فرنگی» همذات پنداری می‌کنید/ مسابقه آشپزی که سبب خیر شد

محمدرضا مالکی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون و کارگردان تئاتر که این روزها نمایش «شکلات فرنگی» را در مرکز تئاتر کانون پرورش فکری روی صحنه دارد درباره دغدغه اجرای نمایش‌هایی برای کودکان و نوجوانان به خبرنگار مهر گفت: من قبل از اجرای این نمایش و در سال‌های گذشته نیز در زمینه تئاتر کودک و نوجوان فعالیت داشتم و در واقع کار حرفه‌ای خودم را از این حوزه آغاز کردم. در سال‌های پیش به عنوان کارگردان سه نمایش کودک و نوجوان در تالار هنر به صحنه برده‌ام که آخرین آنها مربوط به سال ۹۶ و اجرای نمایش «سفر شادی» است و به عنوان بازیگر هم فعالیت زیادی در این زمینه داشته‌ام و اصولاً دغدغه کار برای کودک و نوجوان همیشه با من بوده است.

وی درباره همکاری با کانون پرورش فکری بیان کرد: بعد از اینکه طرح نمایش مورد قبول تالار هنر قرار نگرفت آن را به کانون پرورش فکری ارائه دادم که خوشبختانه در اولین بازخوانی مورد قبول قرار گرفت و پیشنهاد دادند که نمایش، تولید کانون باشد که من نیز از این همکاری راضی هستم و فشارهایی را که در اجراهای دیگر روی دوشم بود احساس نکردم.

مالکی با اشاره به اینکه این نمایش گروه سنی کودک و نوجوان را در برمی‌گیرد و برای خانواده‌ها نیز جذاب است، عنوان کرد: در نمایش‌های حوزه کودک و نوجوان همیشه تلاش کرده‌ام که پدر و مادرهایی که همراه با فرزندانشان به دیدن این آثار می‌نشینند، دست خالی از سالن خارج نشوند و نمایش برای آنها هم جذاب باشد از این رو همانقدر که به بچه‌ها می‌پردازم به بزرگترها هم توجه دارم.

کارگردان «زندگی در لانگ شات یا مرگ در کلوز آپ» درباره داستان نمایش توضیح داد: داستان نمایش درباره سارا دختر ۹ ساله‌ای است که با پدربزرگ و مادربزرگش زندگی می‌کند و از طرف مدرسه‌اش در یک مسابقه کیک پزی شرکت می‌کند. او برای پختن کیک به پدربزرگ و مادربزرگش نیاز دارد ولی در ادامه داستان مشخص می‌شود که آنها مدت هاست با یکدیگر قهر هستند چون سال‌ها قبل که یک قنادی داشتند اشتباهی به جای شکر در کیک نمک می‌ریزند و همین مساله باعث اختلافشان شده و کلاً قنادی را جمع کرده‌اند اما این مشارکت در پختن کیک همراه با نوه شان باعث می‌شود به یک نقطه مشترک برسند و دوباره مغازه قنادی را راه بیندازند.

این بازیگر افزود: معمولاً در کارهایی که به صحنه می‌برم ایده‌ها و طرح‌های خود را کار می‌کنم و مانند کسی هستم که دکمه‌ای پیدا می‌کند و برایش کت می دوزد. ایده این نمایش نیز همان زمانی که نمایش «سفر شادی» را کار می‌کردم به ذهنم آمد. البته آن زمان تنها یک تصویر از کار داشتم و هنوز داستانی شکل نگرفته بود. در نهایت این ایده را مانند خمیر ورز دادم و با کاظم پورمهدی هم به عنوان نویسنده صحبت کردم و با هم کار را جلو بردیم. بچه‌ها داستان یک نمایش را کاملاً درک و آن را دنبال می‌کنند بنابراین باید به درستی برایشان قصه تعریف کرد.

وی ادامه داد: ابتدا در نظر داشتم که نمایش جغرافیایی نداشته باشد اما در ادامه و بعد از یک دوره تمرین کم کم المان‌های ایرانی که برای خودم نوستالژیک است به فضا اضافه شد و کاراکترها نیز نام‌های ایرانی به خود گرفتند و نمایش تبدیل به اثری ایرانی شد که مخاطبان با آن احساس همذات پنداری می‌کنند و شاهد اتفاقات و رفتارهایی باشند که در زندگی هرکدام از آنها قابل مشاهده است.

مالکی در پایان صحبت‌هایش درباره موسیقی نمایش نیز گفت: دوست داشتم چون کار تبدیل به نمایشی ایرانی شده است در ساخت موسیقی هم از سازهای ایرانی بهره ببرم از این رو از سازهایی چون تار، ضرب، فلوت، دایره، زنبورک و … در دستگاه‌های ایرانی استفاده شده است. تلاشم این بود بچه‌ها با موسیقی ایرانی و دستگاه‌های ایرانی آشنا شوند و از شنیدن آن لذت ببرند.

نمایش «شکلات فرنگی» همه روزه به جز شنبه‌ها ساعت ۱۹ در سالن بوستان مرکز تولید تئاتر و تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اجرا می‌شود.

عکس‌ها از پرتو جغتایی است.