ونجلیس آهنگساز یونانی برنده اسکار درگذشت

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ورایتی، ونجلیس پیشگام موسیقی الکترونیک که برای ساخت موسیقی متن فیلم «ارابه‌های آتش» برنده جایزه اسکار شده بود در ۷۹ سالگی از دنیا رفت.

به گزارش رسانه‌های یونانی وی در حالی که برای ابتلا به کرونا در بیمارستانی در فرانسه بستری بود، درگذشت.

این نوازنده و موسیقیدان خودآموخته که از سابقه طولانی در ساخت موسیقی در اروپا برخوردار بود با بافت‌ها و رنگ‌های جادویی آلبوم‌های انفرادی‌اش شناخته شد و یکی از آهنگ‌های آلبوم سال ۱۹۷۵ وی به نام «جهنم و بهشت» که سال ۱۹۸۰ برای سریال «کهکشان» شبکه «پی‌بی‌اس» مورد استفاده قرار گرفت او را به آمریکایی‌ها هم معرفی کرد. اما موسیقی فیلم «ارابه‌های آتش» بود که نام وی را جهانی ساخت.

در بیشتر موارد ونجلیس تمامی سازها از جمله سینتی‌سایزر، پیانو، درام و پرکاشن را خودش می‌نواخت. وی با آهنگ به‌یادماندنی این فیلم نه تنها به این فیلم سینمایی رنگ و بویی خاص بخشید بلکه آلبوم موسیقی این فیلم نیز در بیلبورد به جایگاه نخست رسید و وی نامزد دریافت جایزه گرمی هم شد.

با این حال این آهنگساز یونانی در مارس ۱۹۸۲ که برنده اسکار شد از حضور در مراسم خودداری کرد و در مصاحبه با یک روزنامه‌نگار انگلیسی گفت: آنها فشار زیادی به من آوردند تا برای حضور در اسکار به آمریکا بروم، اما دوست ندارم با فشار کاری انجام دهم و از رقابت هم بیزارم.

کسب اسکار برای «ارابه‌های آتش» بلافاصله وی را مورد توجه کارگردان‌های آمریکایی قرار داد و ریدلی اسکات وی را برای ساخت موسیقی فیلم علمی-تخیلی «بلید رانر» استخدام کرد و کوستا گاوراس او را برای درامی با بازی جک لمون در سال ۱۹۸۲ با نام «گمشده» به کار گرفت که هر دو فیلم نامزد جوایز بفتا شدند.

ونجلیس سازنده موسیقی فیلم‌های «۱۴۹۲: فتح بهشت» ریدلی اسکات در سال ۱۹۹۲، «اسکندر «الیور استون در سال ۲۰۰۴ و «ماه تلخ «رومن پولانسکی در سال ۱۹۹۲ هم بود.

اوانگلوس اودیسئاس پاپاتاناسیو با نام هنری ونجلیس مارس ۱۹۴۳ در شهر ولس یونان به دنیا آمده بود و در آتن بزرگ شده بود. وی از سال ۱۹۶۳ با تشکیل یک گروه راک به ساخت موسیقی پاپ پرداخت و سال ۱۹۶۸ با مهاجرت به پاریس با تشکیل یک گروه کوارتت پراگرسیو راک از مهاجران یونانی از جمله دمیس روسس کارش را ادامه داد. پس از انحلال این گروه وی به ساخت کارهای انفرادی و موسیقی فیلم تمرکز کرد و سال ۱۹۷۵ پس از نقل مکان به لندن کارش را توسعه داد و ۴ آلبوم در دهه ۱۹۸۰ منتشر کرد که یکی از آنها عنوان ۵ آلبوم برتر بریتانیا را از آن خود کرد.

این موسیقیدان بسیار گوشه‌گیر بود و مصاحبه‌های کمی در طول زندگی اش انجام داده است؛ با این حال در مصاحبه‌ای در دهه ۱۹۸۰ وی گفته بود: مردم می‌گویند سینتی سایزر یک ماشین است نه یک صدای طبیعی. همه چیز طبیعی است. سازهای معمولی آکوستیک فوق العاده هستند اما محدوداند و همیشه صدای یکسانی ایجاد می‌کنند اما ساز الکترونیکی طیف وسیعی از صداها را با تغییرات بی‌پایان ایجاد می‌کند.

هر چند قبل از به شهرت رسیدن ونجلیس موسیقی الکترونیک وجود داشت اما موفقیت عظیم «ارابه‌های آتش» و «بلید رانر» تضمینی برای آینده چنین آهنگسازی در صنعت فیلم و تلویزیون شد.

ونجلیس با روحیه بی‌قرارش برای تئاتر یونانی و باله لندن و فیلم‌های مستند طبیعت و رویدادهای ورزشی نیز موسیقی ساخته بود.

وی سازنده موسیقی مراسم خاکسپاری استیون هاوکینگ در سال ۲۰۱۸ بود و تولید موسیقی اختتامیه المپیک سیدنی ۲۰۰۰ و سرود رسمی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۲ را نیز برعهده داشت. آخرین آلبوم استودیویی او با نام «جونو به مشتری» سال ۲۰۲۱ ساخته شد که از کاوشگر فضایی جونو ناسا الهام گرفته بود.