آتش‌سوزی یکی از معضلات اصلی حفاظت از عرصه‌های منابع طبیعی چناران

عکس از آرشیو است

ایسنا/خراسان رضوی معاونت اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان چناران گفت: یکی از معضلات اصلی در حفاظت از عرصه‌های منابع طبیعی آتش‌سوزی‌هایی است که بیشتر در فصول گرم سال اتفاق می‌افتد.

سعید صانعی در گفت‌وگو با ایسنا عنوان کرد: سال ۹۹ به دلیل ۲۵ آتش‌سوزی‌ ۵۰۰ هکتار از مراتع شهرستان از بین رفت ولی سال ۱۴۰۰ علی‌رغم کاهش بسیار چشم‌گیر نزولات جوی و تحت تاثیر قرار گرفتن پوشش‌های گیاهی آتش‌سوزی در این سال به جز موارد بسیار جزئی که در لحظه مهار شده، نداشته‌ایم.

وی با بیان اینکه از ابتدای امسال نیز آتش‌سوزی نگران‌کننده‌ای در این شهرستان اتفاق نیفتاده، اظهار کرد: از کسانی که به مراتع می‌روند، درخواست می‌کنیم در صورت روشن کردن آتش حتما آن را به طور کامل خاموش کنند.

معاون اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان چناران گفت: طبق قانون برای جابه‌جایی چوب‌آلات غیرجنگلی داخل شهرستان در مبادی شهری امکان رصد و نظارت برای منابع طبیعی وجود ندارد. البته در سال گذشته به چهار پرونده حمل چوب غیرمجاز غیرجنگلی که در مبادی بین‌ شهری تردد داشتند، رسیدگی شد. حدود پنج تن چوب حاصل کشفیات این چهار پرونده بود که پس از تشکیل پرونده، این موارد برای رسیدگی مراجع قضایی ارسال شده است.

وی افزود: در حال حاضر هزینه قاچاق افزایش و میل فرهنگی مردم برای قطع درختان کاهش یافته است. از سوی دیگر بعد مسافت هم حاشیه سود قاچاقچیان را کاهش داده و افزایش برخوردهای قانونی نیز موجب شده حتی مراکز خرید هم از قاچاقچیان چوب خریداری نکنند.

صانعی با اشاره به اینکه هم‌اکنون قاچاق چوب در شهرستان بیش از ۹۵ درصد کاهش یافته، گفت: یکی از راهبردهای اصلی سازمان جنگل‌ها با توجه به مشکلاتی که در حفاظت از مراتع و جنگل‌ها با آن مواجه هستیم، استفاده از ظرفیت‌های محلی برای صیانت و حفاظت از طبیعت است.

وی بیان کرد: به اعتقاد ما تا زمانی که مردم در حفاظت از مراتع مشارکت نداشته باشند، اقدامات‌مان بهره‌وری لازم را نخواهد داشت.

معاون اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان چناران عنوان کرد: البته در کنار همراهی با مردم برای حفاظت از جنگل‌ها اقدامات خوبی در ۲ شهرستان چناران و گلبهار نیز انجام شده، به طوری که سال قبل ۶ مورد تفاهم‌نامه حفاظت مشارکتی شامل اصلاح و احیای مراتع و ایجاد گروه‌های حفاظت و قرق با دهیاری‌ها صورت گرفته که چهار تفاهم‌نامه مربوط به چناران و ۲ تفاهم نیز مربوط به شهرستان گلبهار بوده است.

وی خاطرنشان کرد: در قالب این تفاهم‌نامه‌ها ۴۵۰ هکتار اراضی ملی و مرتعی ۶ روستا به همت اهالی آن احیا و اصلاح و مراتع و جنگل‌های آن به مدت ۲ سال و ۲ فصل بهره‌برداری، قرق و نگهداری می‌شود.

صانعی گفت: تفاهم‌نامه دیگری در قالب پویش نهال‌کاری و بذرکاری با هیات کوهنوردی شهرستان چناران منعقد شده که همنوردان این هیات به عنوان حافظان منابع طبیعی بذرهایی را که به آن‌ها داده می‌شود، به اندازه توان‌شان در مناطقی که تحت فرسایش ژنتیکی و تخریب چرا قرار گرفته‌ می‌کارند. همچنین قرار است در اطفای حریق هم از توان آن‌ها استفاده شود.

وی افزود: تاکنون در ۲ شهرستان چناران و گلبهار بالغ‌ بر ۳۰۰ همیار طبیعت جذب شده‌اند که پس از فراگیری آموزش‌های لازم برای‌شان گواهی صادر خواهد شد.

کمبود نیرو معضلی برای حفاظت بهتر از عرصه‌های منابع طبیعی

معاون اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان چناران با بیان اینکه کمبود نیرو به معضلی برای حفاظت بهتر از عرصه‌های منابع تبدیل شده، گفت: کمبود نیرو موضوع کاملا ملموس و قابل رویتی در ادارات منابع طبیعی است.

وی گفت: بر اساس استانداردهای بین‌المللی هر هفت تا ۱۰ هزار هکتار اراضی باید تحت مدیریت یک قرق‌بان یا جنگل‌بان با تجهیزات کامل باشد ولی در شهرستان‌های چناران و گلبهار برای ۲۲۰ هزار هکتار اراضی ملی چهار پرسنل حفاظتی در اختیار داریم.

صانعی اظهار کرد: بر این اساس هر نفر یک بلوک حفاظتی ۵۵ هزار هکتاری را مدیریت می‌کند؛ این در حالی است که مطابق با استانداردها در هر کدام از این بلوک‌ها باید پنج نفر پوشش حفاظتی ایجاد کنند ولی در حال حاضر چنین وسعتی تنها با تلاش ایثارگونه یک نفر و با تحمل مشکلات فراوان حفاظت می‌شود.

وی گفت: متاسفانه وضعیت اداره از نظر تعدد نیروی حفاظتی هیچ سنخیتی با استانداردها ندارد. این موضوع در مساله تجهیزات نیز دیده می‌شود؛ خصوصا در شمال خراسان عرصه‌های سخت‌گذر، ارتفاعات صعب‌العبور و مسیرهای دور افتاده‌ای وجود دارد که عبور از این مسیرها نیاز به تجهیزات و ادوات لجستیکی خاصی دارد.

صانعی با بیان اینکه همچنین در مجموع ۲ شهرستان‌های چناران و گلبهار ۲ خودرو حفاظتی در اختیار دارند، افزود: همه اقدامات از جمله امور اداری توسط همین ۲ خودرو انجام می‌شود. البته استان پشتیبانی‌های خوبی از این شهرستان داشته‌ اما برای نیاز شهرستان کافی نیست.

وی با اشاره به اینکه گونه‌های متعدد گیاهان دارویی با ارزش بسیار بالای اقتصادی از جمله آنغوزه، کاکوتی، آویشن کوهی، باریجه و... در مراتع این شهرستان می‌روید، گفت: مهم‌ترین گیاه دارویی که در چناران و گلبهار می‌روید، مربوط به گونه گیاهی باریجه است.

معاون اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان چناران عنوان کرد: از دانشگاهیان و مراکز پژوهشی درخواست می‌شود در قالب مقالات علمی و پایان‌نامه‌ در رشته‌های کشاورزی، منابع طبیعی، گیاهان دارویی و... به مسائل شهرستان ورود کنند و راهکارهای کاربردی برای بهره‌برداری از این ظرفیت‌ها ارائه دهند تا در سنوات آینده بتوانیم به بهره‌وری بیشتری از مراتع و جنگل‌های شهرستان دست یابیم.

انتهای پیام