سازمان بهداشت جهانی می‌گوید برخلاف ادعای کره شمالی مبنی بر پایان یافتن شیوع کووید ۱۹ در این کشور، تصور می‌شود که وضعیت در آن جا وخیم تر شده است.

مایکل رایان، مسئول امور اضطراری سازمان بهداشت جهانی گفته است با توجه به این که دسترسی به هر گونه اطلاعاتی در این مورد تنها از طریق رسانه‌های تحت کنترل دولت کره شمالی امکان پذیر است، از این رو بسیار دشوار است که بتوان ارزیابی درستی در این مورد انجام داد.

او گفته که سازمان بهداشت جهانی برای دستیابی به تصویری دقیق‌تر از وضعیت شیوع کووید در کره شمالی با کشورهای کره جنوبی و چین در ارتباط است.

از زمانی که کره شمالی اولین مورد ابتلا به کووید را اعلام کرد، سه هفته می‌گذرد. هر چند دولت مدعی شده که اوضاع را تحت کنترل دارد، اما بسیاری از کارشناسان بهداشتی بر این باورند که آمار واقعی بسیار بیشتر از آن چیزی است که از سوی دولت ارائه شده و جزئیات همچنان به صورت یک راز باقی مانده است.

بی‌بی‌سی اطلاعات را از طریق گفتگو با افرادی که موفق به برقراری ارتباط با ساکنان کره شمالی شده‌اند و همچنین با استفاده از منابع در دسترس عموم جمع آوری کرده است.

صداهای داخل کره شمالی

کیم هوانگ سون، در آشپرخانه‌اش در سئول، پایتخت کره جنوبی نشسته بود که تلفنش زنگ زد. آن سوی خط یک دلال چینی خبرهایی را داشت که او منتظرش بود. خانواده‌اش می‌توانستند با او صحبت کنند.

ده سال از زمانی که هوانگ سون به تنهایی از کره شمالی فرار کرد، می‌گذرد. دو فرزند، نوه‌ها و مادر ۸۵ ساله‌اش هنوز در آن کشور هستند و او امیدش را برای خارج کردن افراد خانواده‌اش از کره شمالی از دست نداده است.

این تماس‌های تلفنی مخفی تنها ارتباطی است که با آن‌ها دارد. او می‌داند که در جریان این مکالمات تلفنی نباید زیاد از آن‌ها سوال کند چرا که ممکن است این تلفن‌ها شنود شوند. او معمولا این مکالمات را کوتاه و در حد پنج دقیقه انجام می‌دهد.

دو روز قبل کره شمالی اولین مورد ابتلا به کووید را اعلام کرده بود. دولت در اقدامی بی‌سابقه، اطلاعاتی را منتشر کرد که نشان می‌داد ویروس به سرعت در تمام استان‌های این کشور گسترش یافته است.

هوانگ سون می‌گوید: «آن‌ها به من گفتند که بسیاری از مردم مریض هستند و تب دارند.»

«من احساس کردم که اوضاع واقعا بد است. آن‌ها گفتند که همه به دنبال دارو هستند. همه به دنبال دارویی برای کاهش تب هستند، هیچ کسی چیزی پیدا نمی‌کند.»

او جرات نکرد که بپرسد چند نفر جان خود را از دست داده‌اند. اگر صحبت آن‌ها در مورد مرگ و میر شنود می‌شد، به منزله انتقاد از دولت تلقی می‌شد و او از آن بیم داشت که احتمالا جان خانواده‌اش به خطر بیافتد.

تاکنون براساس آمار رسمی، ۱۵ درصد از جمعیت این کشور دچار «تب» شده‌اند. فقدان انجام تست به این معنا است که موارد ابتلا به این طریق توصیف می‌شوند.

کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی با اذعان به کمبود دارو در کشور به ارتش دستور داده تا ذخایر دارویی خود را توزیع کنند.

هوانگ سون می‌گوید بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها در کره شمالی سال‌هاست که هیچ دارویی ندارند، پزشکان برای بیماران دارو تجویز می‌کنند و این به بیمار بستگی دارد تا آن چه را که نیاز دارد بتواند پیدا کند و بخرد.

خانواده‌اش به او گفتند: «دولت به ما می‌گوید برگ‌های کاج را بجوشانیم و به جای دارو این ترکیب را بخوریم.»

گزارش‌های خبری دولتی همچنین غرغره آب نمک را برای تسکین علائم توصیه کرده‌اند.

دکتر نگی شفیق که از سال ۲۰۰۱ از طرف یونیسف مدتی در روستاهای کره شمالی کار کرده، می‌گوید: «وقتی دارو نباشد، چنین اتفاقی می‌افتد. مردم به سمت طب سنتی می‌روند.»

زمانی که او آخرین بار در سال ۲۰۱۹ آن جا بود، کمبود دارو وجود داشت.

تقریبا تمام داروها از چین وارد می‌شود و در دو سال گذشته بسته شدن مرزها به خاطر همه‌گیری کووید، بر ذخایر دارو در کره شمالی تاثیر گذاشته است.

کره شمالی رسما شیوع کرونا در این کشور را تایید کرد

کرونا در کره‌شمالی؛ بیش از یک میلیون مبتلا و اعزام ارتش برای توزیع دارو

کره شمالی اولین تلفات خود را از ویروس کووید ۱۹ اعلام کرد

قرنطینه ملی

دولت در روز اعلام شیوع بیماری، دستور قرنطینه ملی را صادر کرد. پس از آن، این نگرانی بوجود آمد مردمی که قادر به تهیه غذا نیستند از گرسنگی بمیرند. با این حال دست کم برخی از آن‌ها توانسته‌اند خانه‌های خود را برای کار و کشاورزی ترک کنند.

تصاویری که توسط وب سایت نظارت بر اخبار کره شمالی از مناطق مرزی در کره جنوبی گرفته شده کشاورزانی را در مزارع در روزهای پس از قرنطینه نشان می‌دهد.

با این حال در مکان‌هایی با نرخ بالای مبتلایان از جمله در پیونگ یانگ، پایتخت، گزارش شده که مردم در خانه‌های خود محبوس شده‌اند.

لی سانگ یونگ، گرداننده وبسایت اخبار کره شمالی است که در کره جنوبی مستقر است و منابعی در داخل کره شمالی دارد. به گفته او در شهر هیسان در مرز چین، مردم به مدت ۱۰ روز در ماه مه اجازه خروج از خانه‌های خود را نداشتند و زمانی که قرنطینه برداشته شد بیش از دهها نفر در خانه‌های خود به دلیل کمبود مواد غذایی و ضعف غش کرده بودند.

تاکنون تنها ۷۰ مورد مرگ به طور رسمی گزارش شده است. این میزان مرگ و میر در کره شمالی را به ۰.۰۰۲ درصد می‌رساند که پایین ترین میزان در جهان است.

مارتین ویلیامز که داده‌های پلتفرم تحلیلی «شمال ۳۸» را دنبال می‌کند، می‌گوید: «برای کشوری با سیستم بهداشتی ضعیف که در آن هیچ کس واکسینه نمی‌شود، چنین آماری منطقی نیست.»

او به نکته عجیب دیگری اشاره می‌کند. مرگ و میرها در حالی که موارد ابتلا هنوز در حال افزایش بود به اوج خود رسید.

آقای ویلیامز توضیح می‌دهد که علاوه بر گزارش نادرست در سطح ملی، مقامات بهداشت محلی ممکن است از ترس مجازات نپذیرند که چند نفر جان خود را به دلیل ابتلا به کووید از دست داده‌اند.

کمک بین المللی

در هفته گذشته، تعداد موارد جدید گزارش شده از مبتلایان کاهش یافته، به طوری که سرمقاله یکی از روزنامه‌‌های دولتی این کشور ادعا کرده که مقامات دست به «سرکوب و کنترل شیوع ویروس» زده‌اند.

یونیسف می‌گوید که کارمندان محلی آن‌ها اکنون پس از رهایی از قرنطینه به محل کار خود در پیونگ یانگ بازگشته‌اند.

در یک جلسه توجیهی توسط سازمان جهانی بهداشت در روز گذشته، دکتر مایک رایان، مسئول بخش اضطراری این سازمان گفت که می‌ترسد وضعیت «بدتر شود، نه بهتر». او گفت که کره شمالی به آنها اجازه دسترسی به داده‌های خود را نداده است، و این امر «ارائه تحلیل مناسب به جهان» را «بسیار دشوار» می‌کند. او همچنین گفت که آنها چندین بار پیشنهاد ارسال واکسن و کمک داده‌اند.

در عوض به نظر می‌رسد کره شمالی برای عبور از این وضعیت، بی سروصدا به همسایه خود چین متکی است.

داده‌های گمرک چین نشان می‌دهد که واردات کره شمالی از چین از مارس تا آوریل سال جاری دو برابر شده است. هر چند که پس از دو سال بسته بودن مرزها، واردات در سال جاری به طور پیوسته افزایش یافته، اما در چند ماه اخیر واردات کالاهای پزشکی افزایش ناگهانی داشته است.

براساس این داده‌ها در ماه آوریل، کره شمالی ۱۰۰۰ دستگاه «ونتیلاتور» (تنفس مصنوعی) از چین وارد کرد.

از ژانویه تا آوریل هم کره شمالی بیش از ۹ میلیون ماسک از چین خریداری کرد. هیچ کدام از این‌ها در اطلاعات گمرک ثبت نشده است. همچنین واردات دارو و واکسن هم افزایش یافته است.

سازمان بهداشت جهانی می‌گوید برخلاف ادعای کره شمالی مبنی بر پایان یافتن شیوع کووید ۱۹ در این کشور، تصور می‌شود که وضعیت در آن جا وخیم تر شده است.

مایکل رایان، مسئول امور اضطراری سازمان بهداشت جهانی گفته است با توجه به این که دسترسی به هر گونه اطلاعاتی در این مورد تنها از طریق رسانه‌های تحت کنترل دولت کره شمالی امکان پذیر است، از این رو بسیار دشوار است که بتوان ارزیابی درستی در این مورد انجام داد.

او گفته که سازمان بهداشت جهانی برای دستیابی به تصویری دقیق‌تر از وضعیت شیوع کووید در کره شمالی با کشورهای کره جنوبی و چین در ارتباط است.

از زمانی که کره شمالی اولین مورد ابتلا به کووید را اعلام کرد، سه هفته می‌گذرد. هر چند دولت مدعی شده که اوضاع را تحت کنترل دارد، اما بسیاری از کارشناسان بهداشتی بر این باورند که آمار واقعی بسیار بیشتر از آن چیزی است که از سوی دولت ارائه شده و جزئیات همچنان به صورت یک راز باقی مانده است.

بی‌بی‌سی اطلاعات را از طریق گفتگو با افرادی که موفق به برقراری ارتباط با ساکنان کره شمالی شده‌اند و همچنین با استفاده از منابع در دسترس عموم جمع آوری کرده است.

صداهای داخل کره شمالی

کیم هوانگ سون، در آشپرخانه‌اش در سئول، پایتخت کره جنوبی نشسته بود که تلفنش زنگ زد. آن سوی خط یک دلال چینی خبرهایی را داشت که او منتظرش بود. خانواده‌اش می‌توانستند با او صحبت کنند.

ده سال از زمانی که هوانگ سون به تنهایی از کره شمالی فرار کرد، می‌گذرد. دو فرزند، نوه‌ها و مادر ۸۵ ساله‌اش هنوز در آن کشور هستند و او امیدش را برای خارج کردن افراد خانواده‌اش از کره شمالی از دست نداده است.

این تماس‌های تلفنی مخفی تنها ارتباطی است که با آن‌ها دارد. او می‌داند که در جریان این مکالمات تلفنی نباید زیاد از آن‌ها سوال کند چرا که ممکن است این تلفن‌ها شنود شوند. او معمولا این مکالمات را کوتاه و در حد پنج دقیقه انجام می‌دهد.

دو روز قبل کره شمالی اولین مورد ابتلا به کووید را اعلام کرده بود. دولت در اقدامی بی‌سابقه، اطلاعاتی را منتشر کرد که نشان می‌داد ویروس به سرعت در تمام استان‌های این کشور گسترش یافته است.

هوانگ سون می‌گوید: «آن‌ها به من گفتند که بسیاری از مردم مریض هستند و تب دارند.»

«من احساس کردم که اوضاع واقعا بد است. آن‌ها گفتند که همه به دنبال دارو هستند. همه به دنبال دارویی برای کاهش تب هستند، هیچ کسی چیزی پیدا نمی‌کند.»

او جرات نکرد که بپرسد چند نفر جان خود را از دست داده‌اند. اگر صحبت آن‌ها در مورد مرگ و میر شنود می‌شد، به منزله انتقاد از دولت تلقی می‌شد و او از آن بیم داشت که احتمالا جان خانواده‌اش به خطر بیافتد.

تاکنون براساس آمار رسمی، ۱۵ درصد از جمعیت این کشور دچار «تب» شده‌اند. فقدان انجام تست به این معنا است که موارد ابتلا به این طریق توصیف می‌شوند.

کیم جونگ-اون، رهبر کره شمالی با اذعان به کمبود دارو در کشور به ارتش دستور داده تا ذخایر دارویی خود را توزیع کنند.

هوانگ سون می‌گوید بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها در کره شمالی سال‌هاست که هیچ دارویی ندارند، پزشکان برای بیماران دارو تجویز می‌کنند و این به بیمار بستگی دارد تا آن چه را که نیاز دارد بتواند پیدا کند و بخرد.

خانواده‌اش به او گفتند: «دولت به ما می‌گوید برگ‌های کاج را بجوشانیم و به جای دارو این ترکیب را بخوریم.»

گزارش‌های خبری دولتی همچنین غرغره آب نمک را برای تسکین علائم توصیه کرده‌اند.

دکتر نگی شفیق که از سال ۲۰۰۱ از طرف یونیسف مدتی در روستاهای کره شمالی کار کرده، می‌گوید: «وقتی دارو نباشد، چنین اتفاقی می‌افتد. مردم به سمت طب سنتی می‌روند.»

زمانی که او آخرین بار در سال ۲۰۱۹ آن جا بود، کمبود دارو وجود داشت.

تقریبا تمام داروها از چین وارد می‌شود و در دو سال گذشته بسته شدن مرزها به خاطر همه‌گیری کووید، بر ذخایر دارو در کره شمالی تاثیر گذاشته است.

کره شمالی رسما شیوع کرونا در این کشور را تایید کرد

کرونا در کره‌شمالی؛ بیش از یک میلیون مبتلا و اعزام ارتش برای توزیع دارو

کره شمالی اولین تلفات خود را از ویروس کووید ۱۹ اعلام کرد

قرنطینه ملی

دولت در روز اعلام شیوع بیماری، دستور قرنطینه ملی را صادر کرد. پس از آن، این نگرانی بوجود آمد مردمی که قادر به تهیه غذا نیستند از گرسنگی بمیرند. با این حال دست کم برخی از آن‌ها توانسته‌اند خانه‌های خود را برای کار و کشاورزی ترک کنند.

تصاویری که توسط وب سایت نظارت بر اخبار کره شمالی از مناطق مرزی در کره جنوبی گرفته شده کشاورزانی را در مزارع در روزهای پس از قرنطینه نشان می‌دهد.

با این حال در مکان‌هایی با نرخ بالای مبتلایان از جمله در پیونگ یانگ، پایتخت، گزارش شده که مردم در خانه‌های خود محبوس شده‌اند.

لی سانگ یونگ، گرداننده وبسایت اخبار کره شمالی است که در کره جنوبی مستقر است و منابعی در داخل کره شمالی دارد. به گفته او در شهر هیسان در مرز چین، مردم به مدت ۱۰ روز در ماه مه اجازه خروج از خانه‌های خود را نداشتند و زمانی که قرنطینه برداشته شد بیش از دهها نفر در خانه‌های خود به دلیل کمبود مواد غذایی و ضعف غش کرده بودند.

تاکنون تنها ۷۰ مورد مرگ به طور رسمی گزارش شده است. این میزان مرگ و میر در کره شمالی را به ۰.۰۰۲ درصد می‌رساند که پایین ترین میزان در جهان است.

مارتین ویلیامز که داده‌های پلتفرم تحلیلی «شمال ۳۸» را دنبال می‌کند، می‌گوید: «برای کشوری با سیستم بهداشتی ضعیف که در آن هیچ کس واکسینه نمی‌شود، چنین آماری منطقی نیست.»

او به نکته عجیب دیگری اشاره می‌کند. مرگ و میرها در حالی که موارد ابتلا هنوز در حال افزایش بود به اوج خود رسید.

آقای ویلیامز توضیح می‌دهد که علاوه بر گزارش نادرست در سطح ملی، مقامات بهداشت محلی ممکن است از ترس مجازات نپذیرند که چند نفر جان خود را به دلیل ابتلا به کووید از دست داده‌اند.

کمک بین المللی

در هفته گذشته، تعداد موارد جدید گزارش شده از مبتلایان کاهش یافته، به طوری که سرمقاله یکی از روزنامه‌‌های دولتی این کشور ادعا کرده که مقامات دست به «سرکوب و کنترل شیوع ویروس» زده‌اند.

یونیسف می‌گوید که کارمندان محلی آن‌ها اکنون پس از رهایی از قرنطینه به محل کار خود در پیونگ یانگ بازگشته‌اند.

در یک جلسه توجیهی توسط سازمان جهانی بهداشت در روز گذشته، دکتر مایک رایان، مسئول بخش اضطراری این سازمان گفت که می‌ترسد وضعیت «بدتر شود، نه بهتر». او گفت که کره شمالی به آنها اجازه دسترسی به داده‌های خود را نداده است، و این امر «ارائه تحلیل مناسب به جهان» را «بسیار دشوار» می‌کند. او همچنین گفت که آنها چندین بار پیشنهاد ارسال واکسن و کمک داده‌اند.

در عوض به نظر می‌رسد کره شمالی برای عبور از این وضعیت، بی سروصدا به همسایه خود چین متکی است.

داده‌های گمرک چین نشان می‌دهد که واردات کره شمالی از چین از مارس تا آوریل سال جاری دو برابر شده است. هر چند که پس از دو سال بسته بودن مرزها، واردات در سال جاری به طور پیوسته افزایش یافته، اما در چند ماه اخیر واردات کالاهای پزشکی افزایش ناگهانی داشته است.

براساس این داده‌ها در ماه آوریل، کره شمالی ۱۰۰۰ دستگاه «ونتیلاتور» (تنفس مصنوعی) از چین وارد کرد.

از ژانویه تا آوریل هم کره شمالی بیش از ۹ میلیون ماسک از چین خریداری کرد. هیچ کدام از این‌ها در اطلاعات گمرک ثبت نشده است. همچنین واردات دارو و واکسن هم افزایش یافته است.