بازیکنان و مربیان تیم ملی ایران درحالی که در اردوی دوحه قطر بودند، سومین هم‌گروهی خود در جام جهانی ۲۰۲۲ را شناختند.

ولز که منتظر برنده بازی اوکراین-اسکاتلند بود، یکشنبه شب باید با اوکراین بازی می‌کرد. ضربه ایستگاهی گرث بیل و اثر یارمولنکو بازیکن اوکراین روی توپ، باعث شد ولز به گل برسد و همین گل ولز را به قطر رساند.

اما ولز که دومین حریف ایران در بازی‌های گروه دوم جام جهانی است، چگونه تیمی است؟

بازگشت مقتدرانه در یورو ۲۰۱۶

ولز در مرحله اول مقدماتی جام جهانی، با بلژیک، جمهوری چک، استونی و بلاروس همگروه بود. رقابت با بلژیک و چک دشوار بود اما ولز موفق شد در ۸ بازی ۱۵ امتیاز بگیرد و بالاتر از جمهوری چک، این مرحله را در رده دوم جدول به پایان برساند.

هرچند ولز با این نتایج نتوانست به طور مستقیم به جام جهانی صعود کند، اما دوم شدن در این گروه و رسیدن به بازی‌های حذفی، یک دستاورد برای تیم رابرت پیج بود؛ مربی‌ای که از سال ۲۰۱۸ در تیم زیر ۱۷ سال ولز مشغول به کار شد، پس از دو سال سرمربیگری تیم زیر ۲۱ سال را به عهده گرفت، در ادامه دستیار در تیم بزرگسالان ولز شد و حدود ۱۲ ماه قبل هم سرمربی این تیم شد.

پیج کمتر از ۲ ماه پیش از آغاز بازی‌های یورو ۲۰۲۰ مسئولیت فنی ولز را به عهده گرفت و نتایج نسبتا خوبی هم در این تورنمنت گرفت. صعود از گروهی که در آن ایتالیا و سوییس و ترکیه حضور داشتند، یک کار بزرگ برای بیل و همبازیانش بود.

حتی باخت ۴ بر صفر مقابل دانمارک در مرحله اول حذفی هم باعث نشد عملکرد ولز در این با‌زی‌ها، ضعیف تحلیل شود.

برای بررسی تیم ملی ولز، باید ۴ سال عقب‌تر هم برویم؛ یورو ۲۰۱۶؛ جایی که ولز پس از سال‌ها موفق شد در یک تورنمنت بزرگ حاضر شود. ولز که چندین دهه به مرحله نهایی جام جهانی و یورو صعود نکرده بود، در یورو ۲۰۱۶ یک غافلگیری بزرگ برای تمام تیم‌ها بود.

تیمی که به سرمربیگری کریس کولمن در یورو حاضر شده بود، پس از صعود از مرحله گروهی، بلژیک را با ۳ گل شکست داد تا عجیب‌ترین نتیجه تورنمنت رقم بخورد.

ولز در نیمه‌نهایی با ۲ گل به پرتغال باخت و به فینال نرسید اما این تورنمنت، نقطه بازگشت مقتدرانه ولز به رقابت‌های ملی شد.

تغییرات فرمی برای تقویت خط حمله

کلید اصلی صعود ولز از مرحله گروهی، شکست نخوردن مقابل جمهوری چک بود. در هر دو بازی رفت و برگشت، دو تیم به تساوی رسیدند.

بلژیک هم در یک بازی مقابل ولز مساوی کرد و در دیگر تقابل، ۳ بر یک به برتری رسید. درواقع ولز در ۴ بازی بزرگ خود با رقبای مستقیمش، ۳ تساوی و یک شکست داشت.

یکی از ویژگی‌های برجسته در بازی ولز، تنوع سیستمی این تیم است. ولز در مرحله اول گروهی، اغلب بازی‌های خود را با آرایش ۲-۴-۴ آغاز کرده بود اما در ۲ بازی اخیر خود مقابل اتریش و اوکراین در مرحله حذفی مقدماتی جام جهانی، با سیستم ۳-۴-۳ بازی کرد.

ولز تیمی است با چندین هافبک میانی و هافبک هجومی برجسته، اما بدون یک مهاجم بزرگ در مرکز خط حمله.

در مرحله اول مقدماتی، کیفر مور مهاجم اصلی ولز بود؛ بازیکنی که در بورنموث بازی می‌کند و در فصل اخیر چمپیونشیپ انگلیس (دسته دوم این کشور)، ۹ گل در ۲۶ بازی زد.

مور در ۶ بازی این مرحله ۲ گل زد اما به نظر می‌رسد سرمربی ولز او را در قواره یک مهاجم هدف برای رقابت‌های بزرگ نمی‌بیند.

یکی از دلایل اصلی پیج برای تغییر آرایش و استفاده از سیستم ۳-۴-۳ نزدیک‌تر کردن بیل و دنیل جیمز به موریس بود؛ مثل همان چیزی که در بازی سرنوشت‌ساز مقابل اوکراین دیدیم؛ مثلث هجومی با حضور بیل، جیمز و مور.

یک ایده دیگر سرمربی ولز این است که با سیستم ۲-۵-۳ و بدون مور بازی کند؛ در این حالت بیل و جیمز مهاجمان ولز هستند؛ ایده‌یی که در بازی قبلی حذفی مقدماتی جام جهانی مقابل اتریش اجرا شد.

با توجه به نتایج مطلوب ولز در دو بازی سرنوشت‌ساز اخیر مقابل اتریش و اوکراین، به نظر می‌رسد در جام جهانی هم پیج روی سیستم پایه ۳-۴-۳ متمرکز شود.

اغلب بازیکنان موثر ولز در لیگ برتر انگلیس بازی می‌کنند. دروازه‌بان این تیم وین هنسی است که در دو فصل گذشته درمجموع ۵ بازی در لیگ برتر انجام داده؛ دو فصل پیش برای کریستال پالاس ۳ بازی انجام داد و در فصل اخیر عضو برنلی بود و فقط ۲ بازی با پیراهن این تیم در لیگ برتر انگلیس داشت.

ولز اگر با ۳ مدافع بازی کند، بن دیویس مدافع باتجربه تاتنهام، رهبر خط دفاعی خواهد بود و در کنار او جیمز رودن و اتان آمپادو گزینه‌های اصلی برای بازی در قلب خط دفاع هستند.

رودن ۲۴ ساله مثل دیویس عضو تاتنهام است و در فصل اخیر ۳ بازی برای این تیم انجام داد. آمپادو ۲۱ ساله هم عضو چلسی است اما فصل گذشته به صورت قرضی برای ونتزیا در سری‌آ فوتبال ایتالیا بازی کرد.

به این ترتیب ۳ مدافع اصلی ولز عضو دو تا از بهترین باشگاه‌های انگلیس هستند. ولز در قلب خط میانی دو هافبک باتجربه دارد؛ جو الن و آرون رمزی، که البته دوران اوج فوتبال باشگاهی هر دو بازیکن تقریبا سپری شده است.

آلن چند سال یکی از هافبک‌های اصلی لیورپول بود و حالا در چمپیونشیپ برای استوک سیتی بازی می‌کند. رمزی هم پس از درخشش چندساله در ترکیب آرسنال، به یوونتوس رفت اما به تدریج از ترکیب این تیم بیرون رفت و حتی نیم فصل دوم فصل گذشته را به عنوان بازیکن قرضی در گلاسکو رنجرز سپری کرد.

در سمت راست و چپ خط میانی ولز، دو بازیکن دیگر از لیگ برتر انگلیس حضور دارند. کانر روبرتز ۲۶ ساله هافبک راست اصلی ولز است که در فصل اخیر لیگ برتر، ۲۶ بازی برای برنلی انجام داده است.

در سمت چپ هم نکو ویلیامز قرار دارد؛ بازیکن ۲۱ ساله‌ای که عضو لیورپول است و البته در این تیم پرستاره، در فصل گذشته چندان نتوانست بازی کند.

در خط حمله ترکیب ولز، برای همه آشناست. جیمز بازیکن منچستریونایتد بوده و فصل گذشته هم برای لیدز بازی می‌کرد؛ یک بال-مهاجم سرعتی که توانایی مناسبی در بازی با توپ دارد.

بیل هم دیگر عنصر ثابت ترکیب ولز است و همانطور که گفته شد، گاهی مور کنار این دو بازیکن قرار می‌گیرد و گاهی بیل-جیمز بدون مور، خط حمله ولز را تشکیل می‌دهند.

گرث بیل ولز، گرث بیل باشگاهی نیست

درباره شاخصه‌های بازی ولز، باید به دو نکته ویژه اشاره کنیم؛ اول اینکه این تیم وسواس چندانی به حفظ توپ ندارد. هرچند رمزی و الن دو هافبک میانی ولز، ذاتا بازیکنان پا به توپی هستند اما ولز بیشتر تیمی مبتنی بر توپ‌گیری در نیمه حریف و انجام ضدحملات سریع است، تا تیمی متمرکز بر مالکیت توپ.

ولز در هر دو بازی سرنوشت‌ساز اخیر خود در مرحله حذفی مقدماتی جام جهانی مقابل اتریش و اوکراین، کمتر از ۴۰ درصد مالکیت توپ داشت اما برنده بازی شد.

به خصوص مقابل اتریش، اثرگذاری شکل بازی ولز نمایان بود؛ مالکیت ۳۴ درصدی اما ثبت دو برابر شوت در چارچوب نسبت به حریف.

نکته دیگر، اثرگذاری بیل در ترکیب ولز است؛ بازیکنی که در طول فصل در رئال مادرید به ندرت به میدان رفت و بارها تبدیل به سوژه شوخی‌های مختلف در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی شده بود، در ترکیب ولز همچنان یک ستاره بزرگ است.

او هر دو گل تیمش را مقابل اتریش زد و پایه‌گذار تنها گل تیمش مقابل اوکراین هم بود؛ درواقع ۳ گلی که ولز را به جام جهانی رساند، محصول حرکات بیل بود.

بیل در ترکیب ولز نقشی چند بعدی دارد، او هم در کانال‌های کناری توپ‌گیری می‌کند و هم مثل یک مهاجم مرکزی، نزدیک به مدافعان میانی حریف صاحب توپ می‌شود و رو به دروازه حریف بازی می‌کند.

درواقع آزادی عمل بیل در حملات ولز، یکی از شاخصه‌های برجسته در شکل بازی این تیم است. مربیان انگلیس و ایران و آمریکا، نباید بیل ولز را با بیل رئال مادرید مقایسه کنند. او در جام جهانی می‌تواند سرنوشت این گروه را مشخص کند؛ کاری که با پیراهن ولز، بارها انجام داده است.

تمرکز روی صعود از گروه

روی کاغذ شاید ولز آسان‌ترین حریف ایران در گروه دوم به نظر برسد اما توان این تیم در ضربه زدن به حریفانش در حالی که چندان هم مسلط به بازی نیست، ولز را تبدیل به یک تیم خاص می‌کند؛ تیمی که دست کم گرفتن آن، حتی برای مدعیان قهرمانی جام جهانی هم ناممکن است.

ولز در ۱۲ بازی اخیر خود، فقط یک بار شکست خورده و آن هم مقابل لهستان در لیگ اروپا بوده است. ولز مثل آمریکا و ایران شانس صعود از گروه دوم جام جهانی را برای خودش قائل است و این یک رویکرد واقع‌بینانه برای تیمی است که دیویس، بیل و جیمز را در ترکیب خود دارد.

بازیکنان و مربیان تیم ملی ایران درحالی که در اردوی دوحه قطر بودند، سومین هم‌گروهی خود در جام جهانی ۲۰۲۲ را شناختند.

ولز که منتظر برنده بازی اوکراین-اسکاتلند بود، یکشنبه شب باید با اوکراین بازی می‌کرد. ضربه ایستگاهی گرث بیل و اثر یارمولنکو بازیکن اوکراین روی توپ، باعث شد ولز به گل برسد و همین گل ولز را به قطر رساند.

اما ولز که دومین حریف ایران در بازی‌های گروه دوم جام جهانی است، چگونه تیمی است؟

بازگشت مقتدرانه در یورو ۲۰۱۶

ولز در مرحله اول مقدماتی جام جهانی، با بلژیک، جمهوری چک، استونی و بلاروس همگروه بود. رقابت با بلژیک و چک دشوار بود اما ولز موفق شد در ۸ بازی ۱۵ امتیاز بگیرد و بالاتر از جمهوری چک، این مرحله را در رده دوم جدول به پایان برساند.

هرچند ولز با این نتایج نتوانست به طور مستقیم به جام جهانی صعود کند، اما دوم شدن در این گروه و رسیدن به بازی‌های حذفی، یک دستاورد برای تیم رابرت پیج بود؛ مربی‌ای که از سال ۲۰۱۸ در تیم زیر ۱۷ سال ولز مشغول به کار شد، پس از دو سال سرمربیگری تیم زیر ۲۱ سال را به عهده گرفت، در ادامه دستیار در تیم بزرگسالان ولز شد و حدود ۱۲ ماه قبل هم سرمربی این تیم شد.

پیج کمتر از ۲ ماه پیش از آغاز بازی‌های یورو ۲۰۲۰ مسئولیت فنی ولز را به عهده گرفت و نتایج نسبتا خوبی هم در این تورنمنت گرفت. صعود از گروهی که در آن ایتالیا و سوییس و ترکیه حضور داشتند، یک کار بزرگ برای بیل و همبازیانش بود.

حتی باخت ۴ بر صفر مقابل دانمارک در مرحله اول حذفی هم باعث نشد عملکرد ولز در این با‌زی‌ها، ضعیف تحلیل شود.

برای بررسی تیم ملی ولز، باید ۴ سال عقب‌تر هم برویم؛ یورو ۲۰۱۶؛ جایی که ولز پس از سال‌ها موفق شد در یک تورنمنت بزرگ حاضر شود. ولز که چندین دهه به مرحله نهایی جام جهانی و یورو صعود نکرده بود، در یورو ۲۰۱۶ یک غافلگیری بزرگ برای تمام تیم‌ها بود.

تیمی که به سرمربیگری کریس کولمن در یورو حاضر شده بود، پس از صعود از مرحله گروهی، بلژیک را با ۳ گل شکست داد تا عجیب‌ترین نتیجه تورنمنت رقم بخورد.

ولز در نیمه‌نهایی با ۲ گل به پرتغال باخت و به فینال نرسید اما این تورنمنت، نقطه بازگشت مقتدرانه ولز به رقابت‌های ملی شد.

تغییرات فرمی برای تقویت خط حمله

کلید اصلی صعود ولز از مرحله گروهی، شکست نخوردن مقابل جمهوری چک بود. در هر دو بازی رفت و برگشت، دو تیم به تساوی رسیدند.

بلژیک هم در یک بازی مقابل ولز مساوی کرد و در دیگر تقابل، ۳ بر یک به برتری رسید. درواقع ولز در ۴ بازی بزرگ خود با رقبای مستقیمش، ۳ تساوی و یک شکست داشت.

یکی از ویژگی‌های برجسته در بازی ولز، تنوع سیستمی این تیم است. ولز در مرحله اول گروهی، اغلب بازی‌های خود را با آرایش ۲-۴-۴ آغاز کرده بود اما در ۲ بازی اخیر خود مقابل اتریش و اوکراین در مرحله حذفی مقدماتی جام جهانی، با سیستم ۳-۴-۳ بازی کرد.

ولز تیمی است با چندین هافبک میانی و هافبک هجومی برجسته، اما بدون یک مهاجم بزرگ در مرکز خط حمله.

در مرحله اول مقدماتی، کیفر مور مهاجم اصلی ولز بود؛ بازیکنی که در بورنموث بازی می‌کند و در فصل اخیر چمپیونشیپ انگلیس (دسته دوم این کشور)، ۹ گل در ۲۶ بازی زد.

مور در ۶ بازی این مرحله ۲ گل زد اما به نظر می‌رسد سرمربی ولز او را در قواره یک مهاجم هدف برای رقابت‌های بزرگ نمی‌بیند.

یکی از دلایل اصلی پیج برای تغییر آرایش و استفاده از سیستم ۳-۴-۳ نزدیک‌تر کردن بیل و دنیل جیمز به موریس بود؛ مثل همان چیزی که در بازی سرنوشت‌ساز مقابل اوکراین دیدیم؛ مثلث هجومی با حضور بیل، جیمز و مور.

یک ایده دیگر سرمربی ولز این است که با سیستم ۲-۵-۳ و بدون مور بازی کند؛ در این حالت بیل و جیمز مهاجمان ولز هستند؛ ایده‌یی که در بازی قبلی حذفی مقدماتی جام جهانی مقابل اتریش اجرا شد.

با توجه به نتایج مطلوب ولز در دو بازی سرنوشت‌ساز اخیر مقابل اتریش و اوکراین، به نظر می‌رسد در جام جهانی هم پیج روی سیستم پایه ۳-۴-۳ متمرکز شود.

اغلب بازیکنان موثر ولز در لیگ برتر انگلیس بازی می‌کنند. دروازه‌بان این تیم وین هنسی است که در دو فصل گذشته درمجموع ۵ بازی در لیگ برتر انجام داده؛ دو فصل پیش برای کریستال پالاس ۳ بازی انجام داد و در فصل اخیر عضو برنلی بود و فقط ۲ بازی با پیراهن این تیم در لیگ برتر انگلیس داشت.

ولز اگر با ۳ مدافع بازی کند، بن دیویس مدافع باتجربه تاتنهام، رهبر خط دفاعی خواهد بود و در کنار او جیمز رودن و اتان آمپادو گزینه‌های اصلی برای بازی در قلب خط دفاع هستند.

رودن ۲۴ ساله مثل دیویس عضو تاتنهام است و در فصل اخیر ۳ بازی برای این تیم انجام داد. آمپادو ۲۱ ساله هم عضو چلسی است اما فصل گذشته به صورت قرضی برای ونتزیا در سری‌آ فوتبال ایتالیا بازی کرد.

به این ترتیب ۳ مدافع اصلی ولز عضو دو تا از بهترین باشگاه‌های انگلیس هستند. ولز در قلب خط میانی دو هافبک باتجربه دارد؛ جو الن و آرون رمزی، که البته دوران اوج فوتبال باشگاهی هر دو بازیکن تقریبا سپری شده است.

آلن چند سال یکی از هافبک‌های اصلی لیورپول بود و حالا در چمپیونشیپ برای استوک سیتی بازی می‌کند. رمزی هم پس از درخشش چندساله در ترکیب آرسنال، به یوونتوس رفت اما به تدریج از ترکیب این تیم بیرون رفت و حتی نیم فصل دوم فصل گذشته را به عنوان بازیکن قرضی در گلاسکو رنجرز سپری کرد.

در سمت راست و چپ خط میانی ولز، دو بازیکن دیگر از لیگ برتر انگلیس حضور دارند. کانر روبرتز ۲۶ ساله هافبک راست اصلی ولز است که در فصل اخیر لیگ برتر، ۲۶ بازی برای برنلی انجام داده است.

در سمت چپ هم نکو ویلیامز قرار دارد؛ بازیکن ۲۱ ساله‌ای که عضو لیورپول است و البته در این تیم پرستاره، در فصل گذشته چندان نتوانست بازی کند.

در خط حمله ترکیب ولز، برای همه آشناست. جیمز بازیکن منچستریونایتد بوده و فصل گذشته هم برای لیدز بازی می‌کرد؛ یک بال-مهاجم سرعتی که توانایی مناسبی در بازی با توپ دارد.

بیل هم دیگر عنصر ثابت ترکیب ولز است و همانطور که گفته شد، گاهی مور کنار این دو بازیکن قرار می‌گیرد و گاهی بیل-جیمز بدون مور، خط حمله ولز را تشکیل می‌دهند.

گرث بیل ولز، گرث بیل باشگاهی نیست

درباره شاخصه‌های بازی ولز، باید به دو نکته ویژه اشاره کنیم؛ اول اینکه این تیم وسواس چندانی به حفظ توپ ندارد. هرچند رمزی و الن دو هافبک میانی ولز، ذاتا بازیکنان پا به توپی هستند اما ولز بیشتر تیمی مبتنی بر توپ‌گیری در نیمه حریف و انجام ضدحملات سریع است، تا تیمی متمرکز بر مالکیت توپ.

ولز در هر دو بازی سرنوشت‌ساز اخیر خود در مرحله حذفی مقدماتی جام جهانی مقابل اتریش و اوکراین، کمتر از ۴۰ درصد مالکیت توپ داشت اما برنده بازی شد.

به خصوص مقابل اتریش، اثرگذاری شکل بازی ولز نمایان بود؛ مالکیت ۳۴ درصدی اما ثبت دو برابر شوت در چارچوب نسبت به حریف.

نکته دیگر، اثرگذاری بیل در ترکیب ولز است؛ بازیکنی که در طول فصل در رئال مادرید به ندرت به میدان رفت و بارها تبدیل به سوژه شوخی‌های مختلف در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی شده بود، در ترکیب ولز همچنان یک ستاره بزرگ است.

او هر دو گل تیمش را مقابل اتریش زد و پایه‌گذار تنها گل تیمش مقابل اوکراین هم بود؛ درواقع ۳ گلی که ولز را به جام جهانی رساند، محصول حرکات بیل بود.

بیل در ترکیب ولز نقشی چند بعدی دارد، او هم در کانال‌های کناری توپ‌گیری می‌کند و هم مثل یک مهاجم مرکزی، نزدیک به مدافعان میانی حریف صاحب توپ می‌شود و رو به دروازه حریف بازی می‌کند.

درواقع آزادی عمل بیل در حملات ولز، یکی از شاخصه‌های برجسته در شکل بازی این تیم است. مربیان انگلیس و ایران و آمریکا، نباید بیل ولز را با بیل رئال مادرید مقایسه کنند. او در جام جهانی می‌تواند سرنوشت این گروه را مشخص کند؛ کاری که با پیراهن ولز، بارها انجام داده است.

تمرکز روی صعود از گروه

روی کاغذ شاید ولز آسان‌ترین حریف ایران در گروه دوم به نظر برسد اما توان این تیم در ضربه زدن به حریفانش در حالی که چندان هم مسلط به بازی نیست، ولز را تبدیل به یک تیم خاص می‌کند؛ تیمی که دست کم گرفتن آن، حتی برای مدعیان قهرمانی جام جهانی هم ناممکن است.

ولز در ۱۲ بازی اخیر خود، فقط یک بار شکست خورده و آن هم مقابل لهستان در لیگ اروپا بوده است. ولز مثل آمریکا و ایران شانس صعود از گروه دوم جام جهانی را برای خودش قائل است و این یک رویکرد واقع‌بینانه برای تیمی است که دیویس، بیل و جیمز را در ترکیب خود دارد.