سال ۲۰۳۵ برای پایان خودروهای سوختی "خیلی دیر است"

سال ۲۰۳۵ برای پایان خودروهای سوختی "خیلی دیر است"
صدای آلمان

این تصمیم پارلمان اتحادیه اروپا با یک اکثریت قاطع، نقطه عطفی تاریخی محسوب می‌شود: از سال ۲۰۳۵ در سطح اتحادیه اروپا هیچ خودروی شخصی و یا خودروهای سبک دارای موتور سوخت فسیلی جدید مجوز دریافت نخواهد کرد.

گِرو روتر، عضو هیأت تحریریه محیط زیست دویچه وله در این زمینه می‌نویسد، بدین گونه عملا مهر پایانی بر موتورهای سوختی زده می‌شود و این در مورد خودروهای بزرگ‌تر نیز صدق می‌کند. پس از ۱۵۰ سال، خودروهای دارای موتور سوخت فسیلی به تاریخ فناوری می‌پیوندد و همانند قطارهای بخار در موزه‌ها قرار می‌گیرند.

به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید

برای علاقمندان به فنون، این پایان با احساسی دردناک توأم است: بوی بنزین، لرزش و زوزه‌هایی که از موتور بلند می‌شود، همه به زودی به گذشته می‌پیوندند.

از سوی دیگر ما انسان‌ها گزینه دیگری نداریم جز آن‌که در حد امکان هر چه زودتر به مصرف بنزین و گازوئیل پایان دهیم. تنها بدین گونه است که قادر خواهیم بود به مصوبه مرز ۱.۵درجه سانتی‌گراد افزایش دمای زمین تحقق ببخشیم و امیدوار باشیم که ابعاد بحران اقلیمی جهان در مقیاس قابل تحملی محدود گردد.

مسئولیت اصلی این امر را باید پیش از همه عاملان اصلی بحران اقلیمی، یعنی کشورهای صنعتی و شهروندان‌شان برعهده گیرند؛ مسئولیت این‌که، حیات برای درازمدت در بسیاری نقاط از جهان امکان‌پذیر بماند.

در این رابطه، پایان موتورهای سوختی در ۲۰۳۵ در سطح اروپا ارسال یک سیگنال مهم محسوب می‌شود. این اقدام، حمایتی است از دوره انتقال به استفاده از خودروهای برقی که به وضوح نه صدای زیادی دارند و نه در شهرها گاز خروجی مضر سلامتی از خود برجای می‌گذارند.

تسریع در روند جایگزینی موتور خودرو

در وضعیت فعلی در بسیاری کشورها روند گذار به خودروهای برقی به کندی پیش می‌رود. قیمت خرید این خودروهای باطری‌دار هنوز به طور قابل توجهی بالاتر از خودروهای سوخت فسیلی است. علاوه بر این، هنوز شمار خودروهای دست دوم برقی در بازار نازل است و لیست انتظار تحویل خودروی برقی نو طولانی است.

در حوزه زیرساخت نیز کمبودهایی وجود دارد؛ هنوز به صدهاهزار ایستگاه شارژ نیاز است و سیستم پرداخت اغلب پیچیده است. در اینجا حوزه سیاست باید به کمک بشتابد تا زیرساخت‌ها را هرچه زودتر گسترش دهد. حوزه صنعت باید بر ظرفیت تولید خود بیفزاید و همه باید دست به دست هم دهند تا خروج از موتورهای سوختی در همه جا هر چه زودتر امکان‌پذیر گردد.

کاربرد ماده سوختی گیاهی کمک اساسی نخواهد کرد، زیرا این امر مستلزم گسترش هر چه بیشتر اراضی زیر کشت است و به جنگل‌زدایی می‌انجامد که حاصل آن جز گرمایش اقلیمی نیست. از سوی دیگر، سوخت مصنوعی با کمک برق حاصل از انرژی‌های تجدیدپذیر شش برابر به انرژی بیشتری برای شارژ باطری نیاز دارد.

خبر خوش اما این‌که، خودروی برقی طی چند سال آینده ارزان‌تر می‌شود. بنا به ارزیابی کارشناسان، خودروهای برقی حتی از سال ۲۰۲۶ ارزان‌تر از خودروهای سوختی عرضه خواهند شد. به علاوه، از همین حالا می‌توان گفت که خودروهای برقی به طور چشمگیری نیاز کمتری به تعمیرات پیدا می‌کنند.

بزرگترین مزایای قیمت اما در رانندگی با برق نهفته است. هزینه انرژی در شبکه اروپایی در مقایسه با خودروی بنزینی حتی نصف نیز نخواهد شد و کسانی که از برق خود و یا دستگاه انرژی خورشیدی همسایه استفاده کنند، ممکن است تا ۸۰درصد صرفه‌جویی کنند.

حفاظت آب‌وهوایی به تاریخ پایان ۲۰۲۵ نیاز دارد

متأسفانه سرعت بحران اقلیمی از آنچه که ما آرزو می‌کنیم سبقت گرفته است. باید هر چه سریع‌تر جلوی انتشار بیش از حد گاز دی‌اکسید کربن در در فضا را گرفت. یک معیار صداقت در این زمینه این است که کشورهای صنعتی که در گذشته در تولید و انتقال دی‌اکسید کربن به اتمسفر نقش داشتند و به همین دلیل می‌بایستی تا ۲۰۳۵ خود را با وضعیت اقلیمی انطباق دهند. آنها باید ۱۰ تا ۲۰ سال زودتر از کشورهای فقیر خود را به کاهش گازهای گلخانه‌ای متعهد سازند.

به همین دلیل، اگرچه تعیین تاریخ ۲۰۳۵ برای پایان موتورهای سوختی جدید در اتحادیه اروپا از اهمیت برخوردار است، اما کاملا واضح است که این زمان "بسیار دیر است." ممنوعیت فروش خودروهای سوختی نو در سطح اروپا باید از سال ۲۰۲۵ صورت بگیرد، زیرا هر خودرو دست‌کم ۱۰ سال باید کار کند.

به کانال اینستاگرام دویچه وله فارسی بپیوندید

از این رو، خریداران خودرو و حوزه‌های صنعت و سیاست باید از هم‌اکنون خود را برای مهلت نهایی سال ۲۰۲۵ آماده کنند، هر چند هم که امروز این خواست برای بسیاری غیرواقعی به نظر برسد. حافظت اقلیمی ما را در این زمینه به تأمل صادقانه‌تر و کنش‌های پیگیر مجبور خواهد ساخت. زیرا همه انسان‌های این جهان خاکی در سرزمین‌های خود، از حق حیات و چشم‌اندازی برای بقا برخوردارند.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    ترابی ۶۰۱ (۱۹۶۴)

    در زمان جدایی دو آلمان، در شرق مردم سوار ترابی می‌شدند و در غرب فولکس واگن قورباغه‌ای خودروی محبوب همگان بود. ترابی بدنه‌ای از پلاستیک داشت و تولید آن بسیار به‌صرفه بود. در زمان فروپاشی دیوار برلین شرقی‌ها سوار بر ترابی‌از مرز عبور کرده و در میان استقبال پرشور مردم غرب وارد خاک آلمان غربی شدند. به‌رغم توقف تولید، هنوز هم ۳۳ هزار دستگاه ترابی در خیابان‌های آلمان تردد دارند.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    فولکس واگن قورباغه‌ای (۱۹۳۸)

    فولکس واگن بیتل که در ایران به اسم فولکس قورباغه‌‌ای شهرت دارد مشهورترین خودروی جهان است. تولید این مدل از سال ۱۹۳۸ تا ۲۰۰۳ ادامه داشت. تا زمان توقف خط تولید، ۲۱ میلیون دستگاه از این خودرو به بازار عرضه شد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    فولکس واگن تیپ ۱ (۱۹۵۰)

    ون کاروان فولکس واگن به نماد جنبش هیپی‌ها بدل شد. مدیران فولکس‌واگن البته در ابتدا از این موضوع چندان خوشحال نبودند، اما عدم رضایت آنها ضربه‌ای به فروش این مدل نزد، بلکه برعکس. از زمان معرفی مدل ون فولکس واگن تا کنون بیش از ده میلیون دستگاه فروش رفته که حدود دو میلیون دستگاه از آنها به مدل تیپ ۱ باز می‌گردد. این خودرو تا کنون در چندین فیلم سینمایی نیز حضور داشته است، البته در نقش فرعی.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    مسراشمیت (۱۹۵۳)

    کارخانه مسراشمیت در اصل تولیدکننده هواپیما و جت است، برای همین نیز وقتی این خودروی سه چرخه با بدنه‌ای شبیه به هواپیما را به بازار عرضه کرد، برای کسی جای تعجب نداشت. بعد از جنگ جهانی دوم این کمپانی با فریتز فند، مهندس سرشناس آلمانی، بر سر تولید مدل خودروی "فلیتسر" به توافق رسید. این همکاری چندان دوام نیافت و در سال ۱۹۵۶ مسراشمیت تصمیم گرفت دوباره تنها روی تولید هواپیما تمرکز کند.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    مرسدس ۳۰۰ اس ال (۱۹۵۴)

    کمپانی مرسدس بنز با مدل مسابقه‌ای ۳۰۰ اس ال به نام "تیر نقره‌ای" بازگشتی غافلگیرانه به عرصه مسابقات اتومبیلرانی داشت. بعد از پیروزی در دو مسابقه اتومبیلرانی لومان فرانسه و کاررا پان‌امریکانا مرسدس تصمیم گرفت تا از ۳۰۰ اس ال مدلی ویژه رانندگی در خیابان تولید کند.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    ب‌ام‌و ایزتا (۱۹۵۵)

    ب‌ام‌و ایزتا شاید خودروی چندان پرسرعتی نبود اما با این حال برای کمپانی ب‌ام‌و پروژه‌ای موفق در فاصله سال‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۲ به شمار می‌رود. این اتوموبیل نه چندان گران که روی آن موتور موتورسیکلت نصب شده بود، به "ماشین حبابی" شهرت داشت. درهای ب‌ام‌و ایزتا مثل در یخچال از جلو باز می‌شد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    گوگوموبیل (۱۹۵۵)

    گوگو محصول کارخانه هانس گلاس بود و اسم‌اش از نام نوه صاحب کارخانه برگرفته شده بود. برخلاف خودروهای کوچکی که تا پیش از آن تولید شده بودند، گوگو ظرفیت حمل چهار سرنشین را داشت، هر چند با توجه به طول یک متر و ۶۰ سانتی‌متری سرنشینان جای زیادی برای نشستن نداشتند. یکی از نکاتی که در تبلیغ فروش این خودرو به شدت به کار آمد، این بود که برای راندن گوگوموبیل داشتن تنها گواهینامه موتورسیکلت کفایت می‌کرد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    پورشه ۹۱۱ (۱۹۶۳)

    این خودرو با بیش از نیم قرن سابقه تولید، یکی از کهن‌سال‌ترین مدل‌ها در تاریخ صنعت خودروسازی است. مدل پورشه ۹۱۱ در تمام سال‌هایی که مدل‌های جدیدتری از آن تولید شدند، باز هم به اصل وفادار بود. چراغ‌های جلوی پورشه ۹۱۱ بسیار گیرا بودند و فرم ویژه شیب‌دار عقب آن هم باعث شده بود تا این خودرو به محصولی تک و منحصربه فرد تبدیل شود.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    مرسدس بنز ۶۰۰ (۱۹۶۴)

    یک تلفن سیار، سیستم خنک‌کننده و گرم‌کننده و یک یخچال جاسازی‌شده تنها چند نمونه از تجهیزات لوکس مرسدس بنز ۶۰۰ بودند که در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی به بازار عرضه شد. فهرستی طولانی از ثروتمندان و افراد سرشناس از جان لنون گرفته تا پاپ، مشتری این مدل شدند. دولت وقت آلمان در سال ۱۹۶۵ زمانی که ملکه بریتانیا از آلمان دیدن کرد، یک دستگاه مرسدس ۶۰۰ را برای حمل و نقل ملکه الیزابت کرایه کرد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    اوپل کادت بی (۱۹۶۵)

    کادت بی یکی از موفق‌ترین تولیدات کمپانی اوپل بود. بیش از دو میلیون و هفتصد هزار دستگاه از این مدل به فروش رفتند. خلاقیت در نحوه تبلیغات و بازاریابی این خودرو نیز در اوایل دهه ۷۰ میلادی بی‌تأثیر نبود. سال‌ها بعد فولکس واگن، کمپانی رقیب با کمی دستکاری شعار تبلیغاتی را که اوپل برای کادت بی استفاده کرده بود، برای تبلیغ تولیداتش به کار برد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    وارتبورگ ۳۵۳ (۱۹۶۶)

    وارتبورگ نامش را از قصری به همین نام در شهر آیزناخ، جایی که این خودرو در آن تولید می‌شد، گرفته بود. این خودرو بیشتر با هدف صادرات تولید شد و به دلیل قیمت ارزانش در کشورهایی مثل مجارستان و بریتانیا مشتریان زیادی پیدا کرد. تقاضا برای این خودرو در آلمان غربی زیاد نبود زیرا استفاده از خودرویی که در اصل محصول آلمان شرقی بود، می‌توانست معنا و مفهومی به شدت سیاسی داشته باشد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    ان اس او رو ۸۰ (۱۹۶۷)

    وقتی کمپانی ان اس او مدل "رو ۸۰" را رونمایی کرد، کمپانی‌های رقیب به شدت حواس‌جمع شدند. موتور وانکل با روتور دوقلو به کار رفته در این مدل لقب "خودروی سال ۱۹۶۷" را برای رو ۸۰ به ارمغان آورد. متاسفانه فناوری موتور هنوز تکمیل نبود و برای همین کمپانی ان اس او در اقدامی محتاطانه موتور را جایگزین کرد. همین کار نیز موجب شد تا مشتریان بالقوه رو ۸۰ دلسرد شده و این خودرو در نهایت فروش زیادی نداشته باشد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    مرسدس بنز دبلیو ۱۱۴/۱۱۵ (۱۹۶۸)

    مرسدس دبلیو ۱۱۴/۱۱۵ خودروی چندان پرسرعتی نبود و حداکثر سرعتش به ۱۳۰ کیلومتر در ساعت می‌رسید. با این حال کیفیت خوب این خودرو موجب شد تا حدود یک میلیون و نهصد هزار دستگاه از این مدل به فروش برود و بعدها نیز به یکی از مدل‌های مورد علاقه مجموعه‌داران تبدیل شود.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    اوپل جی‌تی (۱۹۶۸)

    شعار تبلیغاتی اوپل برای مدل جی‌تی این بود: «تنها پرواز کردن بهتر از این است.» طراحی این خودرو نیز منحصربه‌فرد بود؛ بدنه آن با منحنی‌های چشم‌نواز بیننده را به یاد یک بطری کوکاکولا می‌انداخت و چراغ‌های جلو نیز بالا و پایین می‌رفتند. قیمت این خودرو چندان بالا نبود و برای همین نیز همه این ویژگی‌ها دست به دست هم دادند تا در آمریکا مدل اوپل جی‌تی فروش خوبی داشته باشد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    فولکس واگن ۱۸۱ (۱۹۶۹)

    این خودرو در اصل برای ارتش آلمان ساخته شده بود اما فولکس واگن بعدها به عنوان خودرویی چندمنظوره مناسب نسل جوان آن را روانه بازار کرد. در مجموع مدل ۱۸۱ چندان راحت نبود اما سقف تاشوی این خودرو شخصیت جدیدی به آن می‌داد و آن را از یک جیپ به یک خودروی شهری معمولی تبدیل می‌کرد. در آمریکا مدل ۱۸۱ با استقبال گرمی روبرو شد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    اوپل مانتا (۱۹۷۰)

    اوپل در ابتدا مانتا را به عنوان خودرویی اسپرت و مناسب قشر متوسط معرفی کرد، اما چندی نگذشت که این خودرو با استقبال بسیار پرشور مردان جوان روبرو شد. البته جوک‌هایی هم در رابطه با کندذهنی رانندگان مانتا ساخته شد. در سال ۱۹۹۱ فیلمی با نام "مانتا مانتا" تولید شد که تیل شوایگر، یکی از هنرپیشگان سرشناس آلمانی (تصویر) در آن ایفای نقش کرد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    فولکس واگن گلف (۱۹۷۴)

    فولکس واگن در سال ۱۹۷۴ اولین مدل گلف را به عنوان جانشین فولکس واگن قورباغه‌ای وارد بازار کرد. گلف مصرف بنزین زیادی نداشت که همین ویژگی با توجه به بحران نفت در دهه ۷۰ میلادی نقطه قوت بزرگی محسوب می‌شد. فروش این خودرو به حدی بالا بود که حتی مدیران فولکس واگن را هم شگفت‌زده کرد. مدل گلف با سقف تاشو "سبد توت فرنگی" لقب گرفت و به یکی از به‌یادماندنی‌ترین خودروها بدل شد.

  • خودروهای آلمانی که از یاد نمی‌روند

    آئودی کواترو (۱۹۸۰)

    کواترو در زبان ایتالیایی به معنای چهار است که در این مدل اشاره به سامانه چهار چرخ متحرک داشت. عرضه آئودی کواترو سروصدای زیادی به پا کرد. چهار سال بعد آئودی مدل جدیدتری با عملکرد بهتر به اسم کواترو اسپرت (تصویر) وارد بازار کرد. از این مدل تنها ۲۲۰ دستگاه تولید شد. از مدل اولیه نیز بیش از یازده هزار دستگاه تولید شد.


منبع خبر: صدای آلمان

اخبار مرتبط: سال ۲۰۳۵ برای پایان خودروهای سوختی "خیلی دیر است"