در پی عدم رویت ابلاغیه؛ امتناع کیوان صمیمی از اعزام به تهران

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از امتداد، امروز چهارشنبه ۲۵ خرداد ۱۴۰۱، کیوان صمیمی سردبیر نشریه ایران فردا، به دلیل عدم دریافت ابلاغیه کتبی از همراهی با نیروهای امنیتی جهت اعزام به تهران امتناع کرد.

بر اساس این گزارش آقای صمیمی طی یادداشتی از زندان سمنان ضمن اعلام این خبر نوشته است:” امروز چهارشنبه ۲۵ خرداد، سه چهار ساعت از نیمه شب گذشته بود که بیدارم کردند و گفتند ماشین آمده و باید به تهران بروی. گفتم باید روزهای قبل کتبا ابلاغ می‌کردند و بدون ابلاغیه رسمی نمی روم. مدتی گذشت و بعد نامه ای را نشانم دادند که روز قبل از دادسرای اوین به دادسرای سمنان نوشته شده بود؛ که کیوان صمیمی را ماموران وزارت اطلاعات به تهران بیاورند. معلوم نبود که مقصد سلولهای ۲۰۹ وزارت اطلاعات است و یا دادسرای اوین، بخصوص اینکه دوست قدیمی ام دکتر سعید مدنی حدود یک ماه است که در بازداشت وزارت اطلاعات است. من گفتم؛ این نامه یک مکاتبه داخلی بین دو بخش از قوه قضاییه است و من تا ابلاغ به خودم را آن هم در زمان مناسب و نه در نیمه شب نبینم ، از اینجا تکان نمی‌خورم! با رئیس زندان تماس گرفتند و ایشان هم با من صحبت کردند. من ایراد قانونی این انتقال را توضیح دادم، به افسر مربوطه هم گفتم فقط یک راه برای این انتقال در نیمه شب وجود دارد و آن هم اینکه دست و پایم را بگیرید و با زور مرا داخل ماشین بگذارید. هنوز معلوم نیست این انتقال ناگهانی به چه منظور بود و منتظرم تا ببینم چه می شود!”

 آقای صمیمی در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ماه، پس از احضار و مراجعه به واحد اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و راهی زندان سمنان شد. او در تاریخ  ۱۲ بهمن‌ماه سال گذشته،  با توقف اجرای حکم آزاد شده بود. پیشتر مصطفی نیلی، گفته بود که توقف اجرای حکم حبس و آزادی وی به صورت موقت و با توجه به گزارش پزشکی قانونی در مورد وضعیت جسمانی او و با دستور دادستان با استناد به ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری صورت گرفته است.

در تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸، همزمان با روز جهانی کارگر، ده‌ها تن از شرکت کنندگان در تجمع اعتراضی در مقابل ساختمان مجلس در پی ورود نیروهای امنیتی و به خشونت کشیده شدن این تجمع بازداشت شدند. نیروهای امنیتی به همراه کیوان صمیمی، در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۹۸ به محل نشریه ایران فردا رفته و ضمن تفتیش محل بسیاری از اسناد و مدارک موجود از جمله هاردهای کامپیوتر را با خود برده بودند. آقای صمیمی نهایتا روز دوشنبه ۲۷ خردادماه ۹۸، با تودیع قرار وثیقه، به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان اوین آزاد شد.

آقای صمیمی در تاریخ ۱ اردیبهشت ۹۹ به صورت غیابی توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” و “فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی” به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد. پس از صدور حکم و بعد از وارد شناخته شدن اعتراض آقای صمیمی به نحوه دادرسی، دادگاه مجددا وقت رسیدگی تعیین کرد.

کیوان صمیمی مجددا محاکمه و توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” به ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد. این حکم در مرحله تجدیدنظر توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر عینا تایید شد.

نهایتا علیرغم قبول درخواست اعاده دادرسی در دیوان عالی کشور، شعبه هم عرض با رد نظر دیوان، محکومیت آقای صمیمی را از ۳ سال به ۲ سال حبس کاهش داده بود.

آقای صمیمی بهمن‌ماه ۹۹ به بهانه انتشار مطالبی در خصوص جنبش‌های اجتماعی در کانال تلگرامی از حق ملاقات و تماس تلفنی محروم شده و کارت تلفن او را مسدود کرده بودند. مسئولان زندان استدلال کرده‌ بودند که این روزنامه‌نگار در مطالب خود مردم را به شورش تحریک کرده بود.

کیوان صمیمی، سردبیر نشریه ایران فردا و یکی از اعضای کانون نویسندگان ایران است. او پیشتر نیز در سال ۸۸ بازداشت و پس از تحمل دوران محکومیت خود از زندان رجایی شهر آزاد شده بود. آقای صمیمی، در دوره بازداشت قبلی، یک روز پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در منزل شخصی‌اش بازداشت شد و در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام زیر سوال بردن انتخابات ریاست جمهوری ۸۸ و شرکت در تظاهرات اعتراضی و نوشتن مطالب انتقادی به شش سال حبس تعزیری محکوم شد. صمیمی آذرماه سال ۸۹ به همراه تعدادی دیگری از زندانیان سیاسی زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج تبعید شد. وی نهایتا از بابت این بازداشت، صبح روز شنبه ٢۶ اردیبهشت ماه ۹۴، با پایان شش سال محکومیت، از زندان رجایى شهر کرج آزاد شد.

این فعال سیاسی، سابقه زندانی شدن در هر دو رژیم فعلی و سابق را دارد. یکی از برادران کیوان صمیمی در دوره پهلوی و دیگری نیز در دهه شصت و توسط جمهوری اسلامی اعدام شده‌اند.