نشست همبستگی انجمن قلم ملبرون با نویسندگان زندانی در ایران

روز چهارشنبه ۲۲ ژوئن مصادف با یکم تیر، انجمن قلم ملبورن در استرالیا مراسمی با عنوان «شب همبستگی با نویسندگان زندانی در ایران» برگزار کرد. در این نشست شماری از فعالان حقوق بشر و نویسندگان ایرانی ساکن استرالیا نیز حضور داشتند.

انجمن قلم ملبورن از همه نویسندگان و افرادی که برای آزادی بیان در سرتاسر جهان تلاش می‌کنند، خواست تا از نویسندگان زندانی در ایران حمایت کنند.

شکوفه آذر، نویسنده ایرانی ساکن استرالیا و از سخنران‌های حاضر در این مراسم در گفت‌وگو با زمانه گفت که نرگس محمدی، عالیه مطلب‌زاده و کیوان صمیمی، سه روزنامه‌نگار و فعال مدنی زندانی در ایران از طریق صدرا عبداللهی دو پیام برای برنامه نشست همبستگی انجمن قلم ملبورن ارسال کرده‌اند که در جریان این نشست خوانده شد.

به گفته شکوفه آذر این سه زندانی سیاسی در پیام‌های خود، نسبت به بی‌عدالتی و دستگیری غیرقانونی نویسندگان، روشنفکران و معترضان حکومت جمهوری اسلامی اعتراض کرده‌اند و همچنین از جامعه جهانی خواسته‌اند تا صدای آنها را به کشورهای دیگر برسانند.

در بخشی از پیام نرگس محمدی و عالیه مطلب‌زاده به زندانی شدن هزاران زن با جرائم قتل، قاچاق مواد مخدر و اتهام‌های عمومی دیگر اشاره شده که در زندان قرچک ورامین در بدترین شرایط آب و هوایی کویری ایران (اشاره به مکان جغرافیایی زندان قرچک که در بیانیان‎‌های جنوب شرقی تهران واقع شده) دوران حبس خود را سپری می‌کنند.

• تصاویری از مراسم «همبستگی با نویسندگان زندانی در ایران» که توسط انجمن قلم ملبورن برگزار شد
• تصاویری از مراسم «همبستگی با نویسندگان زندانی در ایران» که توسط انجمن قلم ملبورن برگزار شد

نرگس محمدی و عالیه مطلب‌زاده در پیام خود ضمن اشاره به تبعیدشان به زندان قرچک ورامین که شرایط هولناکی دارد، دغدغه‌های خود را برای انجمن قلم استرالیا این‌گونه شرح داده‌اند:

«این‌ روزها شرايط اجتماعی، سياسی و اقتصادی مردم ايران در وضعيت بسيار نگران كننده‌ای است. حكومت جمهوری اسلامی به عنوان یک حكومت مستبد دينی و زن‌ستيز، کشور و مردم ایران را با بحران‌های متعدد روبه‌رو كرده است، فساد گسترده و سيستماتيک اقتصادی حكومت و چپاول اموال مردم و سياست‌های برون مرزی پر هزينه این حكومت بنيان‌های اقتصادی كشور را فلج كرده و سركوب‌های سياسی-اجتماعی شديد توان جامعه مدنی را كاهش داده است. جامعه ايران دهه‌های متمادی است برای دستيابی به تشكل‌های مستقل مدنی و حق اجتماعات و آزادی بيان تلاش مي‌كند تا بتواند با نهادينه كردن و گسترش و تحكيم جامعه مدنی به دموكراسی پايدار و عدالت اجتماعی دست يابد و تا امروز فعالان مدنی، سیاسی و حقوق بشری این تلاش را ادامه داده است.»

این دو زندانی محبوس در زندان قرچک ورامین در پایان یادآور شده‌اند که انتظار آنها از انجمن قلم و جامعه جهانی این است که از «تلاش‌های جامعه مدنی و فعالین آن در ایران به شکل‌های مختلف حمایت شود.»

کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار، فعال حامی کارگران و رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات نیز که در زندان زنجان به سر می‌برد، در پیامی به این نشست تحت عنوان «چاره درد انسان است، پیوند قلم تو و قلم من» به بیش از ۱۰۰ سال مبارزه اهل قلم برای رسیدن به آزادی بیان و هزینه‌های سنگین برای به دست آوردن حق آزادی و سایر حقوق بشر اشاره کرده و نوشته است:

«این در حالی است که در تاریخ جهان، نخستین منشور حقوق بشر حدود ۲۵۰۰ سال پیش در ایران نوشته شده و هنوز موجود است. امیدوارم نهادهای حقوق بشری و کانون‌های فرهنگی که مانند انجمن شما جمعی از فرهنگیان را در بر می‌گیرند، نقش موثری در گسترش گفتمان صلح، عدالت و آزادی داشته باشند.»

شکوفه آذر همچنین درباره اهمیت برگزاری نشست‌هایی مانند «همبستگی با نویسندگان زندانی در ایران» به زمانه گفت:

«اهمیت این نشست‌ها در این است که صدای مردم ایران روز به روز بیشتر و بیشتر به گوش جهانیان رسیده شود. ما کار زیادی بیرون از ایران از دست‌مان برنمی‌آید، باید با چنین برنامه‌هایی همراهی کنیم تا صدای اعتراض نویسندگان، روشنفکران و معترضان ایرانی را به گوش جهانیان برسانیم و مهم این است که در این‌گونه برنامه‌ها، هرچقدر هم کوچک یا بزرگ، اعتراض‌های ایرانیان بیشتر شنیده می‌شود و مردم همراهی بیشتری دارند. این همدلی و همراهی نهایتا منجر می‌شود که سیاستمداران کشور خارجی مثل استرالیا، با صدای مردم ایران همراه بشوند.»

در این مراسم همچنین یاد بکتاش آبتین، شاعر، فیلم‌ساز و دبیر پیشین کانون نویسندگان ایران که به‌دلیل عدم رسیدگی پزشکی به‌موقع و تخصصی، در بیمارستان جان خود را از دست داد، گرامی داشته شد.

نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و عالیه مطلب‌زاده، عکاس-روزنامه‌نگار و نایب رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، صبح روز سه‌شنبه ۲۳ فروردین در حالی که در مرخصی استعلاجی به سر می‌بردند و پیش‌تر اعلام کرده بودند که در این روز به زندان بازخواهند گشت، با هجوم نیروهای امنیتی به منزل نرگس بازداشت و جهت تحمل حبس به زندان قرچک ورامین بازگردانده شدند.

نرگس محمدی در مهرماه ۹۹ پس از تحمل پنج سال و نیم حبس در زندان‌های اوین و زنجان، آزاد شد. نهادهای امنیتی اما پرونده‌ای را در دوران حبس علیه او گشوده و این فعال حقوق بشر را به «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران از طریق انتشار بیانیه (بیانیه مبارزه با اعدام)»، «تحصن در دفتر زندان (تحصن دی ماه سال۹۸ در اعتراض به کشتار مردم در خیابان‌های سراسر کشور)»، «تمرد از ریاست و مقامات زندان (برای پایان دادن به تحصن اعتراضی)»، «تخریب شیشه‌ها» و «افترا نسبت به اتهام شکنجه‌گری و ایراد ضرب و جرح» متهم کردند.

نرگس محمدی، از زمان آزادی در مهرماه سال ۱۳۹۹ بی‌وقفه علیه سلول انفرادی (شکنجه سفید) اطلاع‌رسانی کرد و با طرح مطالبه منع سلول انفرادی به همراه تعدادی دیگر از فعالین مدنی و سیاسی چندین شکایت رسمی در قوه قصاییه به ثبت رساند. او در این مدت دو کتاب به نام «شکنجه سفید» منتشر کرد که با تعداد زیادی از زندانیان سیاسی که تجربه نگهداری طولانی مدت در سلول انفرادی را داشتند، مصاحبه کرده و روایت آنها را به ثبت رسانده است. این فعال حقوق بشر و مخالف سلول انفرادی فیلم مستندی نیز در همین راستا به نام «شکنجه سفید» ساخته است.

عالیه مطلب‌زاده مرداد ماه ۱۳۹۶ توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده، به اتهام «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» به سه سال حبس و به اتهام «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس محکوم شد. این حکم در مهر ماه ۱۳۹۶ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر عینا تأیید و با اعمال ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی (تجمیع احکام)، سه سال زندان برای او قابلیت اجرایی پیدا کرد.

در دادنامه صادره، مصداقِ اتهاماتِ مطرح شده علیه عالیه مطلب‌زاده، «راه‌اندازی و شرکت در کارگاه‌های توانمندسازی زنان در خارج از کشور (گرجستان)» عنوان شده است.

کیوان صمیمی، سردبیر نشریه ایران فردا، رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات و یکی از اعضای کانون نویسندگان ایران، چهارشنبه ۲۸ اردیبهشت پس از احضار و مراجعه به اجرای احکام دادسرای اوین بازداشت و به محل تبعید خود، زندان سمنان منتقل شد.

صمیمی در حالی بازداشت و به زندان سمنان منتقل شد که به گزارش پزشکی قانونی در مورد وضعیت جسمانی او و با استناد به ماده ۵۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری، ۱۲ بهمن‌ سال گذشته از زندان سمنان آزاد شده بود.