کشف خودنگاره جدید ون گوگ در پشت تابلوی «سر زن رعیت»

نگارخانه ملی اسکاتلند روز پنجشنبه ۲۳ تیر خبر داد يک خودنگاره ونسان ون گوگ که تاکنون هیچ شناختی از آن وجود نداشت در پشت یکی دیگر از تابلوهای این نقاش برجسته هلندی کشف شده است.

این خودنگاره هنگام عکس‌برداری با اشعه ایکس از یکی از تابلوهای ون گوگ با عنوان «سر یک زن رعیت» قبل از تدارک نمایشگاه جدیدی در آکادمی هنرهای اسکاتلند کشف شد. تصور می‌شود این خودنگاره در اوایل قرن بیستم که این تابلو قاب شده بود در پشت آن و زیر لایه‌های ضخیمی از مقوا پوشانده شده است.

مورخان زندگی ون گوگ به این نکته اشاره کرده‌اند که او برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها گاهی در پشت بوم هم نقاشی می‌کرد.

این تابلو چهره مردی با ریش بلند که یک کلاه لبه‌دار بر سر دارد را نشان می‌دهد. کارشناسان گفتند به محض کشف این نقاشی متوجه شدند که موضوع اثر خود ون گوگ است و احتمالا یکی از نقاشی‌های اولیه اوست. در این تابلو گوش چپ ون گوگ که آن را در سال ۱۸۸۸ و سن ۳۵ سالگی برید، کاملا هویداست.

فرانسیس فوله، یکی از مدیران نگارخانه ملی اسکاتلند، کشف این تابلو را بسیار هیجان‌انگیز توصیف کرد و گفت: «چنین لحظاتی بسیار نادرند. ما یک اثر ناشناخته ون گوگ، یکی از مشهورترین و محبوب‌ترین هنرمندان جهان، را کشف کرده‌ایم».

کارشناسان نگارخانه ملی اسکاتلند در حال بررسی بهترین روش برای جداکردن این خودنگاره از تابلوی «سر یک زن رعیت» هستند که در سال ۱۸۸۵ تکمیل شده است. قرار است تصویری که با اشعه ایکس از این خودنگاره گرفته شده در نمایشگاه آینده آکادمی هنرهای اسکاتلند در شهر ادینبورگ با عنوان «طعم امپرسیونیسم» به نمایش گذاشته شود.

بیشتر در این باره:

یک تابلوی نقاشی ون گوگ از موزه‌ای در هلند دزدیده شد

کارشناسان معتقدند این خودنگاره که قاعدتا پس از مرگ ون گوگ در سال ۱۸۹۰ فروخته شده است یکی از آثار تجربی نقاش است. پنج تابلوی مشابه که اکنون در موزه ون گوگ در شهر آمستردام نگهداری می‌شوند قبل از هجرت او به پاریس در سال ۱۸۸۶ کشیده شده‌اند.

ون گوگ که در زمان مرگ گمنام و بسیار فقیر بود برای صرفه‌جويی در خیلی از موارد روی هر دو طرف بوم نقاشی می‌کرد.

تابلوی «سر یک زن رعیت» که در سال ۱۹۶۰ به نگارخانه ملی اسکاتلند اهدا شد تصویر یک زن محلی ساکن شهری در جنوب هلند است که ون گوگ در فاصله سال‌های ۱۸۸۳ تا ۱۸۸۵ در آن‌جا زندگی می‌کرد.

کارشناسان معتقدند ون گوگ این خودنگاره را در اولین سال‌های آشنایی با سبک امپرسیونیسم فرانسوی کشیده است. او در سال‌های بعد به سبکی رساتر با رنگ‌های شاد و تند روی آورد که اکنون در زمره معروف‌ترین آثار نقاشی جهان هستند.

ونسان ون گوگ متولد سال ۱۸۵۳ در شهر زوندرت در جنوب هلند بود. او سال‌ها از افسردگی شدید رنج می‌برد و چند روز قبل از کریسمس سال ۱۸۸۸ گوش چپ خود را برید. او مدتی در آسایشگاه روانی بستری بود و در سال ۱۸۹۰ به اعتقاد برخی از مورخان با هدف خودکشی گلوله‌ای به سینه خود شلیک کرد.

او که هنوز قادر بود راه برود به پزشکان مراجعه کرد ولی کسی نتوانست گلوله را از سینه او خارج کند. دو روز بعد از این ماجرا، بر اثر عفونت ناشی از زخم گلوله درگذشت.

به گفته برادرش تئو آخرین جملاتی که ون گوگ به زبان آورد این بود «اندوه تا ابد ادامه خواهد یافت».

بر اساس گزارش خبرگزاری‌های آسوشیتدپرس و فرانسه/ش.ر/ک.ر