یک خودنگاره (سلف پرتره) ناشناخته از ونسان ون گوگ، نقاش مشهور هلندی، پشت یکی از آثار او در نگارخانه ملی اسکاتلند در ادینبورگ کشف شده است.

این خودنگاره پشت بوم تابلویی از چهره یک زن روستایی نقاشی شده و کارشناسان نگارخانه گالری ملی اسکاتلند به طور تصادفی در تصویربرداری اشعه ایکس از این تابلو به وجود آن پی بردند.

این اثر زیر لایه‌های مقوا و چسب پوشانده شده که ظاهرا هنگام قاب کردن تابلو مورد استفاده قرار گرفت.

لسلی استیونسون، رئیس نگارخانه گفته است که از پیدا کردن چهره هنرمندی که «خیره به ما چشم دوخته» یکه خورده است. او افزوده است که «وقتی برای اولین بار تصویر اشعه ایکس این اثر را دیدم، دریافتم که این یک کشف مهم است که به اطلاعات ما در مورد زندگی ون گوگ می‌افزاید.»

این نقاش هلندی غالبا به منظور صرفه‌جویی در هزینه کارهایش، از طرف دیگر بوم آثاری که نمی‌پسندید برای نقاشی آثار دیگر استفاده می‌کرد.

نقاشی 'نادیده' ون‌گوگ ۱۳ میلیون یورو فروش رفت

مکان جغرافیایی 'آخرین تابلو' ون گوگ شناسایی شد

چه بلایی بر سر گوش ون گوگ آمد؟

آثار ون گوگ در زمان حیاتش مشتری چندانی نداشت و تنها پس از مرگش در سال ۱۸۹۰ بود که به عنوان یک نقاش بزرگ شهرت یافت.

او در سن ۳۷ سالگی درگذشت و امروز از او به عنوان یکی از مشهورترین و تاثیرگذارترین چهره‌های تاریخ هنر غرب نام می‌برند که آثارش به قیمت‌های کلان معامله می‌شود.

تابلوی چهره زن روستایی را یک وکیل برجسته ساکن ادینبورگ در سال ۱۹۶۰ به نگارخانه ملی اسکاتلند هدیه کرد.

این تابلو زنی محلی از شهر نیوئن در جنوب هلند را نشان می‌دهد، ون گوگ از دسامبر ۱۸۸۳ تا نوامبر ۱۸۸۵ ساکن این شهر بود.

گمان می‌رود که ون گوگ بعدا و پس از نقل مکان به پاریس و قرار گرفتن در معرض آثار امپرسیونیست‌های فرانسوی، که لحظه‌ای حساس در زندگی حرفه‌ای او محسوب می‌شود، خودنگاره را در طرف دیگر بوم این نقاشی کشید.

حدود ۱۵ سال پس از مرگ ون گوگ، تابلوی چهره زن روستایی برای نمایش در یک نمایشگاه نقاشی به موزه استدلیک آمستردام قرض داده شد و احتمال می‌رود که در این زمان، برای قاب کردن این تابلو، پشت آن را با مقوا پوشاندند.

نظر بر این است که دلیل ترجیح تابلوی چهره زن روستایی به چهره ون گوگ این بوده که احتمالا تابلوی چهره ون گوگ کامل نشده بود.

این تابلو چندین بار دست به دست شد و در سال ۱۹۲۳ اولین سنت کروا فلمینگ، پدر ایان فلمینگ، خالق جیمز باند، آن را خربد. در سال ۱۹۵۱ بود که تابلو به اسکاتلند آمد و وارد مجموعه الکساندر و روزالیند میتلند شد که بعدا آن را به نگارخانه ملی اسکاتلند اهدا کردند.

کارشناسان این نگارخانه می‌گویند ممکن است بتوان این پرتره پنهان را بار دیگر در معرض تماشا گذاشت اما کندن لایه‌های مقوا و چسب ساده نیست و به زمان و دقت فراوان نیاز دارد.

در حال حاضر، تحقیقات در مورد بهترین راه انجام چنین کاری در جریان است و تا آن زمان، بازدیدکنندگان می‌توانند برای اولین بار تصویر اشعه ایکس تابلو را ببینند.

در این تصویر، ون گوگ کلاه لبه دار بر سر دارد و یک دستمال به گردن خود بسته و نگاهش را به بیننده دوخته است. سمت راست صورتش در سایه است و گوش چپش به وضوح قابل مشاهده است.

پروفسور فرانسیس فاول، کارشناس نگارخانه ملی اسکاتلند، این کشف را «هدیه‌ای باورنکردنی برای اسکاتلند» توصیف کرده است.

او گفته است: «لحظه‌های این چنینی فوق‌العاده نادر است، ما اثری ناشناخته از ونسان ون گوگ، یکی از مهم‌ترین و محبوب‌ترین هنرمندان جهان را کشف کرده‌ایم.»

به گفته او، یافتن تصاویری از چهره این هنرمند پشت بوم اثار دیگرش در دوره اقامت در نیوئن بدون سابقه نبوده است.

یک خودنگاره (سلف پرتره) ناشناخته از ونسان ون گوگ، نقاش مشهور هلندی، پشت یکی از آثار او در نگارخانه ملی اسکاتلند در ادینبورگ کشف شده است.

این خودنگاره پشت بوم تابلویی از چهره یک زن روستایی نقاشی شده و کارشناسان نگارخانه گالری ملی اسکاتلند به طور تصادفی در تصویربرداری اشعه ایکس از این تابلو به وجود آن پی بردند.

این اثر زیر لایه‌های مقوا و چسب پوشانده شده که ظاهرا هنگام قاب کردن تابلو مورد استفاده قرار گرفت.

لسلی استیونسون، رئیس نگارخانه گفته است که از پیدا کردن چهره هنرمندی که «خیره به ما چشم دوخته» یکه خورده است. او افزوده است که «وقتی برای اولین بار تصویر اشعه ایکس این اثر را دیدم، دریافتم که این یک کشف مهم است که به اطلاعات ما در مورد زندگی ون گوگ می‌افزاید.»

این نقاش هلندی غالبا به منظور صرفه‌جویی در هزینه کارهایش، از طرف دیگر بوم آثاری که نمی‌پسندید برای نقاشی آثار دیگر استفاده می‌کرد.

نقاشی 'نادیده' ون‌گوگ ۱۳ میلیون یورو فروش رفت

مکان جغرافیایی 'آخرین تابلو' ون گوگ شناسایی شد

چه بلایی بر سر گوش ون گوگ آمد؟

آثار ون گوگ در زمان حیاتش مشتری چندانی نداشت و تنها پس از مرگش در سال ۱۸۹۰ بود که به عنوان یک نقاش بزرگ شهرت یافت.

او در سن ۳۷ سالگی درگذشت و امروز از او به عنوان یکی از مشهورترین و تاثیرگذارترین چهره‌های تاریخ هنر غرب نام می‌برند که آثارش به قیمت‌های کلان معامله می‌شود.

تابلوی چهره زن روستایی را یک وکیل برجسته ساکن ادینبورگ در سال ۱۹۶۰ به نگارخانه ملی اسکاتلند هدیه کرد.

این تابلو زنی محلی از شهر نیوئن در جنوب هلند را نشان می‌دهد، ون گوگ از دسامبر ۱۸۸۳ تا نوامبر ۱۸۸۵ ساکن این شهر بود.

گمان می‌رود که ون گوگ بعدا و پس از نقل مکان به پاریس و قرار گرفتن در معرض آثار امپرسیونیست‌های فرانسوی، که لحظه‌ای حساس در زندگی حرفه‌ای او محسوب می‌شود، خودنگاره را در طرف دیگر بوم این نقاشی کشید.

حدود ۱۵ سال پس از مرگ ون گوگ، تابلوی چهره زن روستایی برای نمایش در یک نمایشگاه نقاشی به موزه استدلیک آمستردام قرض داده شد و احتمال می‌رود که در این زمان، برای قاب کردن این تابلو، پشت آن را با مقوا پوشاندند.

نظر بر این است که دلیل ترجیح تابلوی چهره زن روستایی به چهره ون گوگ این بوده که احتمالا تابلوی چهره ون گوگ کامل نشده بود.

این تابلو چندین بار دست به دست شد و در سال ۱۹۲۳ اولین سنت کروا فلمینگ، پدر ایان فلمینگ، خالق جیمز باند، آن را خربد. در سال ۱۹۵۱ بود که تابلو به اسکاتلند آمد و وارد مجموعه الکساندر و روزالیند میتلند شد که بعدا آن را به نگارخانه ملی اسکاتلند اهدا کردند.

کارشناسان این نگارخانه می‌گویند ممکن است بتوان این پرتره پنهان را بار دیگر در معرض تماشا گذاشت اما کندن لایه‌های مقوا و چسب ساده نیست و به زمان و دقت فراوان نیاز دارد.

در حال حاضر، تحقیقات در مورد بهترین راه انجام چنین کاری در جریان است و تا آن زمان، بازدیدکنندگان می‌توانند برای اولین بار تصویر اشعه ایکس تابلو را ببینند.

در این تصویر، ون گوگ کلاه لبه دار بر سر دارد و یک دستمال به گردن خود بسته و نگاهش را به بیننده دوخته است. سمت راست صورتش در سایه است و گوش چپش به وضوح قابل مشاهده است.

پروفسور فرانسیس فاول، کارشناس نگارخانه ملی اسکاتلند، این کشف را «هدیه‌ای باورنکردنی برای اسکاتلند» توصیف کرده است.

او گفته است: «لحظه‌های این چنینی فوق‌العاده نادر است، ما اثری ناشناخته از ونسان ون گوگ، یکی از مهم‌ترین و محبوب‌ترین هنرمندان جهان را کشف کرده‌ایم.»

به گفته او، یافتن تصاویری از چهره این هنرمند پشت بوم اثار دیگرش در دوره اقامت در نیوئن بدون سابقه نبوده است.