سحر یکی شدن، رضااحمدی (روانپزشک فلوشیپ طب روان جنسی زوج درمانی) - Gooya News

ویژه خبرنامه گویا - رضااحمدی

کروموزوم، هورمونهای جنسی، دستگاه تناسلی داخلی و خارجی خبر از آن می دهند که فردی را از بدو تولد دختر یا پسر بنامیم، و براساس آنکه چه بنامیم، لباس، اسباب بازی و نقشی متناسب با آن از نظر فرهنگی و اجتماعی را بر ظاهر او می پوشانیم، بی خبر از آنکه آیا مغز جنسی او نیز در دوران جنینی و بعد آن، همخوان با کروموزوم، آناتومی،هورمون و گرایش جنسی فرد رشد کرده است؟ ذهن و روان، خود را آنگونه احساس می کند، که ظاهرش می گوید و روپوشی که جامعه و فرهنگ بر او می پوشانند،را زیبنده حس و قامت خود می داند یا خیر؟

فرد به تدریج که ظاهر و رختش رشد می یابد،دچار تعارض میان احساس پسر یا دختر بودن و ظاهری که با آن همخوان نیست،می گردد.متعجب و شگفت زده می شود،که من چه مشکلی دارم، که حس می کنم دخترم اما در جسم پسر قرار گرفته ام و یا برعکس؟چرا مثل بقیه نیستم؟چرا لباس،علایق و هویت جنس مقابل را دوست دارم؟چرا از اینکه در سن بلوغ تغییراتی در صورت،صدا،هورمون،ظاهر و آلت تناسلی پدیدار می شود،آشفته و گیج شده ام؟چرا از اینکه مرا به این نام می خوانند و انتظاراتی براساس این نام دارند،روز به روز دلخورتر و غمگین تر می شوم؟چرا دیگر شرکت در اجتماع و میهمانی که مرا براساس ظاهرم قضاوت کنند،دوست ندارم؟

بنابراین برای کم کردن تعارض خود و اینکه دیگران او را قضاوت نکنند، راههای مختلفی را ممکن است،آزمایش کند. سعی کند خود را از دیگران مخفی کند،راز خود را پنهان کند،از کسانی که او را می شناسند،دوری کند و یا برای اینکه به خود ثابت کند،دارم اشتباه می کنم یا خیر و جواب چرایی متفاوت بودن خود را پیدا کند،در رفتارها و نقش های متناسب با آنچه خانواده و جامعه به اجبار از او انتظار دارند،بیش از حد غرق کند و اگر دیگران او را پسر می نامند،پس بیش از حد در نقش و رفتار مردانه فرو رود و این نقش را با قاطعیت و صلابت بیشتری اجرا کند،که شاید بتواند مثل بقیه هم نام های خود انتظارات را برآورده کند،اما هرچه بیشتر در نقش نام خود غرق می شود تا تعارض احساس و نقش خود را حل کند،گویی از درون بیشتر می پاشد و ناراضی تر می شود و فکر می کند،شاید به قدر کافی در نقش جامعه خواسته، فرو نرفته است و بر شدت بازی کردن آن نقش بیفزاید،تا اینکه می بیند،دیگر تحمل این نقاب را ندارد و روز به روز حالش خرابتر می شود و بخاطر از دست ندادن خانواده و جامعه،گویی دارد خودش را از دست می دهد.