ورود شیخ زاید به فرانسه: پاریس به سرمایه‌گذاری‌های اماراتی بسیار دلبسته است

تبلیغ بازرگانی

قرار است که رئیس امارات متحد عرب روز دوشنبه ۲۷ تیر در کاخ الیزه با امانوئل ماکرون ملاقات کند. این دو تن تاکنون چندین بار با یکدیگر دیدار داشته‌اند اما این نخستین سفر خارجی شیخ زاید در مقام رئیس کشور است. همین انتخاب، نشانه‌ای از روابط "ممتاز و استثنایی" دو کشور است.

در اعلامیۀ رسمی الیزه آمده است که هدف این سفر "تعمیق همکاری‌های استراتژیک، از جمله در زمینه‌های دفاعی، امنیتی، انرژی و فن‌آوری‌های آینده است". اعلامیه همچنین بر افزایش همکاری‌ها و سرمایه‌گذاری‌های فرهنگی تأکید دارد که هم اکنون نیز "بسیار محکم و فشرده" است. موزۀ لوور ابوظبی که در سال ۲٠۱۷ توسط ماکرون افتتاح شد، یکی از ثمرات همین "همکاری‌های فشرده" است.

به گفتۀ فرانسوآ توازی، دیپلمات پیشین و کارشناس کشورهای حوزۀ خلیج فارس، گذشته از مبادلات گسترده و محکم دو کشور، دوستی شخصی شیخ زاید و امانوئل ماکرون نیز به تقویت روابط سیاسی کمک می‌کند.

استقبال مخصوص

روزنامۀ لوموند می‌نویسد که قرار است یکشنبه بعدازظهر، برونو لومر، وزیر اقتصاد و دارایی فرانسه به استقبال شیخ زاید برود. صبح روز بعد، رهبر امارات با وزیر دفاع فرانسه ملاقات می‌کند و سپس به دیدار ماکرون خواهد رفت. دوشنبه‌شب، ضیافتی رسمی در محوطۀ کاخ ورسای به افتخار زاید  آل‌نهیان برپا خواهد شد. روز بعد (سه‌شنبه)، شیخ زاید با نخست‌وزیر الیزابت بورن گفتگو خواهد داشت و بالاخره توسط کاترین کولونا، وزیر خارجه تا فرودگاه بدرقه خواهد شد.

اینهمه استقبال و پذیرایی البته بیهوده نیست. سال گذشته فروش ٨٠ هواپیمای جنگندۀ "رافال" به امارات، "بزرگ‌ترین قرارداد نظامی در تاریخ شرکت داسو" توصیف شد. شرکت صنایع هوایی "داسو" از سال ۱٩۲٩ به بعد، همواره یکی از مهم‌ترین عناصر صنایع تسلیحات فرانسه بوده است. مثال دیگر: صندوق سرمایه‌گذاری اماراتی "مبادله" تاکنون در حوزه‌های گوناگون – از ساختمان و مستغلات گرفته تا پژوهش‌های علمی – در فرانسه سرمایه‌گذاری کرده است.

اگرچه منابع و مؤسسات فرانسوی معمولاً چندان رغبتی به صحبت کردن در بارۀ حضور سرمایه‌های اماراتی در کشورشان نشان نمی‌دهند، اما اصرار رهبران سیاسی فرانسه (از چپ و راست) در جلب این سرمایه‌ها حاکی از اهمیتی است که امارات متحد عرب در چشم پاریس یافته است.

همکاری، حتی در موارد ناموجه

روزنامۀ لوموند یادآوری می‌کند مبادلات میان فرانسه و امارات از دهۀ ۱٩۷٠ شروع شد اما حدود بیست سال بعد، بخصوص با تلاش رئیس جمهور وقت ژاک شیراک، ناگهان گسترش یافت. استقرار نیروهای نظامی فرانسه در نزدیکی ابوظبی با اصرار شیراک آغاز شد. اما با ریاست‌جمهوری ماکرون، روابط دو کشور به مرحلۀ بالاتری رسید: گذشته از مبادلات تجاری، امارات اینک به مرکز ثقل سیاست‌های فرانسه در منطقه تبدیل شده است.

روابط بسیار نزدیک پاریس و ابوظبی سبب شده که فرانسوی‌ها گاه موضع‌گیری‌های ناموجهی هم داشته باشند. لوموند معتقد است که حمایت امارات و فرانسه از مارشال خلیفه حفتر، یکی از اشتباهات مشترک دو دولت بوده است. همچنین چشم‌پوشی‌های پاریس از موارد نقض حقوق بشر در امارات بارها از سوی سازمان‌های مدافع حقوق بشر تذکر داده شده. پروندۀ استفادۀ سلاح‌های مرگبار ساخت فرانسه در جنگ نیروهای اماراتی علیه حوثیان یمن، هنوز کاملاً بسته نشده است.

به طور خلاصه دوستی محکم پاریس با ابوظبی دو دلیل بزرگ دارد: ثروت و ثبات امارات… این کشور در حال حاضر دومین تولید‌کنندۀ نفت در خاورمیانه است. اما آنچه بیشتر جلب نظر می‌کند نه ذخائر نفتی که پولهای انبارشدۀ امارات است. روزنامۀ لوموند مجموع دارایی‌های پنج، شش صندوق اصلی اماراتی را بیش از ۱۵٠٠ میلیارد دلار ارزیابی می‌کند.

به گفتۀ فرانسوا توازی، کارشناس فرانسوی، "داشتن چنین طرفی، آنهم در دنیایی چنین بحران‌زده، یک موقعیت بُرد – بُرد است"...

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید