جایگاه دبیر شورای نگهبان و مساله تجربه‌گرایی در مقابل جوان‌گرایی

اموری که نقد کردن آن ها ممکن است دستمایه ی وهن قداستشان شود یا اموری که در نقد آن ها ممکن است مفسده ای به نفع دشمنان شکل گیرد و یا اموری که اصولا بستر افکار عمومی جامعه جای نقد آن ها نیست.

دفاع و نقد

دفاع و نقد دو بال بررسی موضوع هستند. تا نقدی مطرح نگردد زوایای مختلف بررسی نمی شود و تا دفاعی صورت نگیرد مسند حق شناسایی نمی شود.

اگر چه عادت نداریم بعضی از أمور را به دلایل مختلف و قابل توجه و پیش گفته، در بستر افکار عمومی نقد کنیم با این وجود وقتی کسی می آید در دفاع از این گونه أمور، در مقابل نقدهای مطرح نشده صحبت می کند در واقع پذیرفته است که در برخی از اذهان نقدهایی بر آن ها وجود دارد و لازم است از آن ها دفاع شود. به نظر من این دفاع تاثیر دیگری هم دارد و به هر تقدیر این فضا را به وجود می آورد که بتوان نقد را هم مطرح کرد، وگرنه دفاع در برابر نقدی که مطرح شدنش صلاح نبوده یا أصلا مطرح نشده بی معنی است.

جوانگرایی در شورای نگهبان

هر کس با وظایف و عملکرد شورای نگهبان اندکی آشنایی دارد می داند که بی تردید برخورداری از تجربه ی لازم در کنار بهره مندی از سطح عالی تخصص و تعهد، مورد نیاز اعضای محترم فقیه و حقوقدان آن شورا و به طریق اولی مورد نیاز رئیس محترم آن است. شورایی که براساس قانون اساسی، وظایف و مسئولیت‌های متعددی دارد که برخی از آنها برعهده همه اعضا و بعضی تنها برعهده فقهای این شورا است.
وظایفی که بخش قابل توجهی از قانون اساسی با توجه به اهمیت این شورا به آن اختصاص دارد و در اصول ۹۱ تا ۹۹ آن آمده است. بنابر این منطقی است اگر داشتن تجربه یک معیار در توانایی محسوب گردد که :

خوش بود گر محک تجربه آید به میان

با این وجود نقدی که به تعبیر یک رسانه اصولگرا بر انتصاب مجدد دبیر محترم ۹۶ ساله آن برای یک دوره شش ساله دیگر ممکن است وجود داشته باشد از جنس نقد به عدم جوانگرایی نیست. بدیهی است که جوان ها و حتی میانسالها از معیار تجربه برای سکانداری یکی از ارکان نظام بهره کافی را ندارند اما آیا حد یقفی برای دوران قبول مسئولیت قابل توجه هست یا خیر ؟ آیا اصولا نباید سطح بسیار بالایی از قدرت تحلیل، حضور ذهن و توانایی استنتاج نیز در کنار معیار تجربه برای مسئولیتی با این درجه اهمیت برای اعضا و بخصوص دبیر محترم این شورا انتظار داشت؟ این سوال فارغ از این که اصولا حضرت آیت ا.. جنتی متصف به این اوصاف هستند، به عنوان یک بحث مبنایی وجود دارد.
احتمالا آن رسانه محترم اصولگرا تا اینجا با ما همراه خواهند بود که وجود این ویژگی ها پیش نیاز تصدی آن مسئولیت است. تنها نکته ای که می ماند این است که رسانه محترم اصولگرا احتمالا این اوصاف را در مصداق مورد اشاره، حاضر می داند و من کمترین که نه توفیق مصاحبت از نزدیک را داشته ام و نه شناخت قابل توجهی از ایشان دارم و نه توفیق داشته ام در سالهای اخیر سخنرانی های زنده ایشان را دنبال کنم، منطقا در قبول یا رد آن صحبتی ندارم.

البته اگر در طول سالهای اخیر مثلا یک جلسه گفتگوی مطبوعاتی با أصحاب رسانه توسط دبیر محترم شورای نگهبان بجای سخنگوی محترم شورا برگزار شده بود این شناخت که وابسته به زمان هم هست دست داده بود، هر چند بی تردید این جلسه نه وظیفه دبیر محترم است و نه ضرورت شرایط.