تداوم ناکامی‌های بسکتبال در میادین مختلف/ در مسیر درستی نیستیم!

به گزارش خبرنگار مهر، بسکتبال که طی چهار سال ریاست قبلی (رامین طباطبایی) وقت زیادی را صرف درگیری با حواشی و تاثیرات منفی آن می کرد در دوره جدید و به واسطه تصمیمات رئیس جوانش تقریبا در همه بخش ها و رده ها شاهد پوست اندازی بود تا دوره ای تازه با نگرش هایی نو را آغاز کند. طبیعی است که عملکرد نمایندگان ایران در مسابقات مختلف اولین و بارزترین ملاک برای ارزیابی این نگرش ها و تصمیمات بود اما نتایجی که اخیرا ملی پوشان ایران در میادین مختلف کسب کرده اند گویای این است که جابه جایی انجام شده بسکتبال را در مسیر درست و لازم قرار نداده است حداقل تا به امروز!

تیم ملی بسکتبال و نقطه سرخط

رقابت های بسکتبال کاپ آسیا پس از ۱۲ روز رقابت میان تیم های شرکت کننده امروز یکشنبه با تعیین قهرمان و دیگر تیم های صاحب مدال در جاکارتا اندونزی به پایان می رسد در حالیکه پرونده ایران در این مسابقات چهار روز پیش با تکرار یک تراژدی تلخ و تاریخی بسته شد.

تیم ملی بسکتبال ایران به عنوان نایب قهرمان در این دوره کاپ آسیا حاضر شد اما نه تنها تا فینال پیش نرفت بلکه حتی نتوانست در جمع چهار تیم برتر مسابقات هم قرار بگیرد و همین مسئله نگاه های انتقادی نسبت به ملی پوشان و عملکردشان را تیزتر کرده است به خصوص که آنها در رقابت های انتخابی جام جهانی هم از جبران یک ناکامی تاریخی و دوراز انتظار ناتوان ماندند.

تیم ملی بسکتبال ایران با دیدار دست گرمی برابر سوریه، حضور در کاپ آسیا را آغاز کرد و با کسب برتری برابر این تیم نه چندان مدعی که برای سومین بار طی چهار ماه اخیر به دست می آمد آماده رویارویی با قزاقستان شد. بعد از گذر موفق از این تیم، ملی پوشان ایران در رقابتی یک طرفه، ژاپن را هم از پیش رو برداشتند اما در مرحله یک هشتم نهایی اسیر گربه سیاه همیشگی خود شدند و پایانی شوکه کننده را تجربه کرد.

پیش از کاپ آسیا و پایان تلخ در این رویداد، تیم ملی بسکتبال در پنجره سوم انتخابی جام جهانی هم نتوانست برآورده کننده صد درصد انتظارات باشد چراکه بعد از برد قابل پیش بینی مقابل سوریه، نتوانست از رقابت با قزاقستان نتیجه ای بگیرد درحالیکه همه انتظارات از این پنجره معطوف به دیدار با قزاق ها بود و تحمیل کردن شکست به آنها.

تیم ملی بسکتبال اسفندماه سال گذشته در آغاز پنجره دوم انتخابی جام جهانی در تهران مقابل قزاقستان نتیجه را واگذار کرد و شکستی کاملا نوبرانه را تجربه کرد چراکه تا پیش از آن، تاریخ شاهد هیچ باختی از بسکتبال ایران مقابل قزاق ها نبود. این نتیجه تاریخی در دیدار برگشت برگزار شد هم تکرار شد و همین مسئله نمره قبولی از اولین آزمون تیم ملی با در دوره رئیس و سرمربی جدید را گرفت.

البته دو شکست برابر قزاقستان در مقدماتی کاپ آسیا جبران شد و اینگونه تیم ملی به اصل خود بازگشت و آن را در رقابت تعیین کننده با ژاپن هم دیکته کرد. رقابت با ژاپن می توانست به مراتب سخت تر از اردن باشد اما عملکرد کم نقص در دفاع، حمله، کنترل بازی و برنامه ریزی و در کل آنالیز دقیق از حریف و تبدیل نقاط قوت آن به ضعف کمک کرد تا این تیم سرعتی نتواند برابر ایران حرفی برای گفتن داشته باشد.

جبران دو شکست برابر قزاقستان و عملکرد عالی مقابل ژاپن اما نمی تواند سرپوشی بر دیدار مرحله یک چهارم نهایی و حذف زودهنگام تیم ملی از کاپ آسیا باشد. اردن همیشه رقیب تعیین کننده برای بسکتبال ایران بوده است اما چگونگی رقابت بازیکنان ایران با این تیم و به خصوص در نیمه دوم که نیمه حیاتی به حساب می آمد گویایی آنالیز لازم و دقیق نبود.

تیم ملی بسکتبال در شرایطی از صعود به نیمه نهایی کاپ آسیا بازماند که تیم هایی مانند اردن و لبنان در جمع چهار تیم برتر این مرحله قرار گرفتند و این یعنی نقطه سر خط برای بسکتبال ایران که زمانی تلاش می کرد در غرب آسیا اول باشد و حالا عقب تر از دیگر تیم های این منطقه ایستاده است.

نوجوانان هم در ثبت آمار ضعیف سنگ تمام گذاشتند

پیش از حضور تیم ملی بسکتبال در انتخابی جام جهانی و کاپ آسیا، تیم نوجوان در مسابقات غرب آسیا به میزبانی اردن شرکت کرد و با قهرمانی مجوز حضور در مسابقات قهرمانی آسیا در قطر را به دست آورد. کسب یکی از چهار سهمیه جهانی مهمترین نتیجه ای بود که شاگردان محسن شاه علی می توانستند از این رویداد کسب کنند اما نه تنها تا این مهم یا نزدیک به آن پیش نرفتند بلکه حتی نتیجه رقابت با تیمی مانند هند را هم واگذار کردند.

تیم بسکتبال نوجوانان ایران در مجموع از حضور در این رقابت ها صاحب ۲ برد مقابل اندونزی و لبنان (مرحله مقدماتی) شدند و نتیجه رقابت با سه تیم اندونزی، هند و فیلیپین را واگذار کردند و در نهایت در میان ۱۳ تیم شرکت کننده صاحب جایگاه هشتم شدند. از لحاظ آماری این ضعیف ترین نتیجه تاریخ نوجوانان ایران در قهرمانی آسیا به حساب می آمد در حالیکه تیم بسکتبال نوجوانان ایران تجربه کسب عنوان سوم در آسیا (۲۰۰۹ مالزی) را هم دارد.

انتخاب هایی که فعلا جواب نداده است

به گزارش خبرنگار مهر، تیم بسکتبال نوجوانان ایران با هدایت محسن شاه علی به مصاف حریفانش در غرب آسیا و آسیا رفت. انتصاب این مربی جزو اولین تصمیماتی بود که جواد داوری بعد از تصدی فدراسیون بسکتبال اتخاذ کرد در شرایطی که او پیش از این هدایت ایم تیم را عهده دار بود اما نتیجه خیره کننده ای با آن کسب نکرده بود. شاه علی هم در اولین آزمون خود، تیم نوجوانش را قهرمان غرب آسیا کرد که نتیجه ای خوب و مقتدرانه به حساب می آید اما از طرفی نتیجه ای غیر از این هم از این تیم آنهم در رقابت منطقه ای انتظار نمی رفت. درقطر اما تیم نوجوانان ایران نتوانست کاری از پیش ببرد و جایگاه قابل توجهی هم به دست نیاورد.

تیم ملی بسکتبال هم در شرایطی وارد پنجره سوم انتخابی جام جهانی و بعد از آن مسابقات کاپ آسیا شد که با آمدن سعید ارمغانی و دستیارانش یک تغییر ۳۶۰ درجه ای در کادر فنی این تیم اعمال شده بود. تغییری که رئیس فدراسیون برای آن و نهایی کردنش وقت زیادی گذاشت اما قطعا حذف زودهنگام از کاپ آسیا نتیجه ای نبود که از آن دنبال می شد.

درست است که ملی پوشان ایران در جاکارتا اجازه خودنمایی دوباره به قزاق ها را ندادند و نفس ژاپنی ها را هم بند آوردند اما مهم نتیجه نهایی است که در حد شان و اعتبار بسکتبال ایران ثبت نشد. تاریخ حکایت از حساس بودن رقابت با اردن داشت، تیم ملی هم به واسطه صدرنشینی در مرحله مقدماتی برای آماده شدن رقابت با این تیم فرصت داشت اما در شرایطی دور از انتظار اردنی ها کاملا موفق تر از ایران ظاهر شدند حتی در نیمه مربیان! درست است که بازیکنان ایران بعد از باخت در کوارتر اول و تساوی در کوارتر دوم، موفق شدند در کوارتر سوم برتری را از آن خود کنند اما از اواخر همین کوارتر عقبگرد محسوسی در عملکرد آنها دیده شد که ادامه آن در کوارتر پایانی حکم به پیروزی حریف داد.

مجموع این عملکردها و نتایج نهایی برای ثبت در تاریخ ملاک قرار می گیرد در حالیکه هیچ یک پاسخگوی انتظارات و خواسته اهالی بسکتبال و احتمالا خودِ رئیس نیست. جواد داوری از میان بهترین ها گزینه نهایی برای هدایت تیم نوجوانان و تیم ملی را انتخاب کرده اما شاید آنها بهترین انتخاب نبودند و گرنه نتایجی که برای این تیم دو ثبت شده با هر مربی ایرانی دیگری قابل دسترسی بود.

به هر حال بسکتبال ایران در رده ملی در مسیری درست نیست و شاید هم به زمان بیشتری نیاز دارد تا وارد این مسیر شود و به نتیجه برسد.