بچه‌های هنر اهل هزینه دادن نیستند!/می‌خواهند تبدیل به تریبون شویم

خبرگزاری مهر - گروه هنر- زهرا منصوری: درست در همین سال‌هایی که سینمای ایران به‌واسطه قهر مخاطبان سایه سنگین رکود حاکم بر گیشه‌ها را تجربه می‌کند و فرآیند عرضه محصولات نمایشی در آستانه ورود به دورانی تازه به‌واسطه فراگیر شدن بسترهای عرضه جدید در فضای مجازی قرار دارد، «سینمای کوتاه ایران» انگیزه بالایی برای یافتن مخاطبانی تازه برای خود دارد.

«فیلم کوتاه» یکی از محصولات بصری مهم و جریان‌ساز در دنیای جدید محسوب می‌شود و به همین دلیل دیگر به‌سختی می‌توان تولیدات این حوزه را نادیده گرفت.

به همین منظور سرویس هنر خبرگزاری مهر قصد دارد با سرفصل ثابت «هر هفته یک فیلم کوتاه در مهر» به معرفی بخشی از تولیدات «سینمای کوتاه ایران» در قالب گفتگو با عوامل این آثار بپردازد.

در اولین نوبت سراغ فیلم کوتاه «پیش از بهشت» رفته‌ایم؛ اثری متفاوت از محصولات باشگاه فیلم سوره که موضوع مهجور اشغال فلسطین را دستخوش روایتی عاشقانه و انسانی قرار داده است.

به همین بهانه میزبان احمد حیدریان کارگردان و صادق لطفی‌زاده طراح انیمیشن این اثر بودیم که مشروح گفتگو با آن‌ها درباره تجربه ساخت این فیلم کوتاه را در ادامه می‌خوانید.

* برای شروع از انگیزه ساخت «پیش از بهشت» بگویید و اینکه ایده این فیلم چگونه در ذهن‌تان شکل گرفت.

احمد حیدریان: شروع پروژه برای من اینگونه بود که می‌خواستم یک فیلم بسازم و قاعدتاً وقتی می‌خواهید از طریق یک مجموعه دولتی بودجه فیلم‌تان را تأمین کنید، مضمون اهمیت بالایی پیدا می‌کند. باید سراغ مضامینی بروی که پول برایش زودتر تأمین می‌شود. از سوژه‌هایی مانند همین ماجرای قدس گرفته تا مسئله فرزندآوری و تولید ملی و موضوعات دیگری که در اولویت نهادهای دولتی قرار دارد. من ایده «پیش از بهشت» را در ذهن داشتم و در مقطعی به همراه صادق (لطفی‌زاده) و دیگر بچه‌ها آن را بازنویسی هم کرده بودیم. در مقطعی تصمیم گرفتیم این داستان را برای فلسطین کار کنیم و تغییراتی هم در آن اعمال کردیم تا کار سروشکل پیدا کردیم و رفتیم برای ضبط آن. این ایده هم جزو معدود ایده‌هایی بود که خیلی راحت بودجه برای آن تأمین شد. همواره فیلمنامه‌ها برای جذب حمایت باید به شوراهای مختلف بروند اما این فیلمنامه این مشکلات را نداشت و شاید دلیلش هم این بود که فیلمنامه‌اش پیش از ساخت خود فیلم، جایزه گرفته بود. فیلمنامه ما در جشنواره «عمار» برای اولین‌بار جایزه اول را کسب کرد و همین تبدیل به یک پشتوانه برای کار ما شد. هرچند متن آن فیلمنامه را بعدها به‌صورت جدی بازنویسی کردیم. نام فیلم‌نامه اولیه ما «قلب» بود و بعدها به «پیش از بهشت» تغییر کرد.

صادق لطفی‌زاده: هیچ اثری از قلب در نسخه نهایی نیست!

حیدریان: قرار بود در پلان آخر وقتی دیوار به‌طور کامل رنگ می‌شود، شاهد بیرون آمدن یک قلب از درون دیوار باشیم که در حال تپش است و همانجا فیلم تمام می‌شد اما این ایده بعدها تغییر کرد. از ابتدا هم می‌دانستم که می‌خواهم کار را به‌صورت رئال-انیمیشن بسازم و به همین دلیل هم صادق را به تیم آوردیم. برای من این انتخاب یک ریسک بود چرا که کار رئال-انیمیشن ندیده بودم. هرچند در جهان بسیار تجربه شده است و می‌دانستم در سینمای ایران هم یکی دو فیلم در این قالب ساخته شده است. دوست داشتم چنین تجربه‌ای را خودم داشته باشم.

* فکر نمی‌کنید در قیاس با بخش انیمیشنی، بخش‌های رئال فیلم کمی شعارزده شده است. به‌ویژه کاراکتری که با نشانه‌های خیلی گل‌درشت یک بدمن، آن را خلق کرده‌اید!

لطفی‌زاده: اغراق‌شده است یا شعارزده؟

* به نظرم هم اغراق‌شده است و هم شعارزده!

حیدریان: واقعیت این است که من خودم تلاش داشتم تا این کاراکتر را خیلی فانتزی ببینم. نگاهم اینگونه بود که در بخش رئال باید کاراکتری فانتزی داشته باشم و اصلاً نگاهم این نبود که بگویم چون یک فرد اسرائیلی را تصویر می‌کنم، حتماً باید روی صورتش زخم داشته باشد و یا نشانه‌های یک بدمن را داشته باشد. می‌خواستم کاراکترم، قیافه و ظاهری فانتزی داشته باشد. حتی در دکوپاژ فیلم، در بخش‌هایی مانند زمین خوردن شخصیت و حتی هیکل کاراکتر تلاش کردم این نگاه اغراق‌شده را داشته باشم اما این به‌دلیل یک نگاه مضمون‌زده نبوده است.

احمد حیدریان