آیا پخش اعتراف تلویزیونی اثربخش است؟ / دافعه ردپای «قدرت پنهان»

چندی پیش ویدیویی در فضای مجازی منتشر شد که نشان از مجادله دو زن در اتوبوس بی‌آرتی داشت و حواشی متعددی را ایجاد کرد. اما اکنون ویدیو دیگری از صحبت‌های زنی که در آن ماجرا به او تذکر حجاب داده شد، در راستای تایید اشتباه خود در تلویزیون منتشر شد.

در این همین راستا صحبتی داشتیم با محمد لسانی _ پژوهشگر رسانه‌ای _ که او در بررسی این امر، یعنی آنچه پخش اعترافات تلویزیونی گفته می‌شود، از نظر رسانه‌ای به ایسنا توضیح داد: ابتدا باید به کارکردهای رسانه ای این محتوا بپردازیم که از دید تولیدکننده چه مزایایی برای آن متصور بوده که به سمت آن رفته است. اصولا ارزش‌گذاری، هنجارسازی و نهایتا نمادسازی برای تولیدکننده مهم بوده که سعی کرده از ابزار رسانه بهره ببرد و در کشاکش جنگ روایت ها، روایت مخالفی از پیام اولیه که همان فیلم درون بی آر تی است ارائه دهد.

این پژوهشگر رسانه‌ای ادامه داد: تولیدکننده فیلم با هزینه فایده کردن این کارکردها نهایتا به جمع بندی رسیده که باید این پیام تولید شود و با سوژه های اصلی به صورت رو در رو مواجه شود. آمر به معروف و تذکرگیرنده را در یک گفت‌وگو کنار هم تصویر می کند تا نشان دهد جامعه از هم جدا نیست؛ هر چند اختلاف نظر داشته باشند. اما نفر سومی که از آن دو فیلم گرفته و برای یک عامل خارج از کشور ارسال کرده را از آنها جدا کرده و در قالب یک اعتراف تلویزیونی تک شات به تصویر می کشد تا بار حقوقی و قضایی ارتباط گرفتن با پروژه بگیر دولت آمریکا و دلال رسانه‌ای را متذکر شود.

تولیدکننده عملا کارکرد اول را همان روایت داستان می بیند؛ یعنی فیلم اولیه دارای زوایای پنهان یا تفسیر نادرستی بوده که در تبادل محتوای شبکه اجتماعی از واقعیت فاصله گرفته و دگرگونه روایت شده است؛ پس باید در تصحیح ذهنیت مخاطبان ورود کرد. دستگیره اصلی روایت مجعول و نادرست همان گازگرفتن است که در فضای شبکه به داستان اضافه شده بود. کارکرد دوم به موضوع کنترل احساسات و ترمیم شکاف اجتماعی برمی‌گرد. باید از فضای احساسی به فضای تعقل وارد شد و از انگ زنی و برچسب زنی فاصله گرفت. شاهد بودیم که با برچسب هایی مثل دراکولا! سعی در تحقیر آمر به معروف بر پایه دروغ گاز گرفتن داشتند که از اساس وجود خارجی نداشت. دو سوژه اصلی، وقتی از فضای تشدید هیجانی به فضای تعقل آمدند و از بیرون به رفتار خودشان نگاه کردند هر دو بخشی از رفتار خود را که اشتباه بود پذیرفتند.

لسانی ادامه داد: کارکرد سوم، کنترل جریان اجتماعی است که در مقابل قانون حجاب و عفاف مشغول کنشگری رسانه ای و قبح شکنی است. تأکید کنم که ما به عنوان آنالیزور و تحلیلگر فضای رسانه ای، مهمترین کارکردهای متصور برای تولیدکننده را این سه کارکرد می دانیم اما سوال اصلی این است که آیا واقعا این ها اتفاق می افتد و منجر به نتیجه می شود یا به ضدکارکرد تبدیل می شود؟

بیشتر بخوانید :

• پاسخ ابطحی به واکنش عبدی درباره پخش اعترافات سپیده رشنو

• انتقاد آذری جهرمی به «مخرج مشترک پیدا کردن با دشمن در سیمای ملی»