ربات جراح در سال ۲۰۲۴ در ایستگاه فضایی بین‌المللی تست می‌شود

یک جراح رباتیک قرار است در آینده به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب شود تا روزی بتواند به طور مستقل در فضا عمل جراحی روی انسان انجام دهد.

به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، دانشمندان ایالت نِبراسکا آمریکا پس از سالها حمایت از سوی ناسا، رباتی به نام "MIRA" که نام آن مخفف عبارت "دستیار رباتیک درون تنی کوچک" (miniaturized in vivo robotic assistant) است، ساخته‌اند.

در سال ۲۰۲۴، این ربات جراحی مینیاتوری به سمت ایستگاه فضایی پرتاب خواهد شد و سپس در آنجا توانایی خود در برش بافت شبیه‌سازی شده را نشان خواهد داد.

دانشمندان ادعا می‌کنند که "MIRA" روزی خواهد توانست آپاندیس پاره شده فضانوردان را در حین ماموریت به مریخ جراحی کند یا ترکش سربازی را هزاران مایل دورتر بر اثر اصابت مواد منفجره مجروح شده، خارج کند.

ربات "MIRA" توسط پروفسور "شین فریتور"(Shane Farritor) استاد کالج مهندسی دانشگاه نبراسکا در لینکلن(UNL) ساخته شده است.

در ماه آوریل، ناسا اعلام کرد که ۱۰۰ هزار دلار برای آماده سازی این ربات جراحی برای ماموریت آزمایشی خود در سال ۲۰۲۴ به این دانشگاه اهدا کرده است.

پروفسور فریتور گفت: ناسا حامی طولانی مدت این تحقیق بوده است و در آینده ربات ما فرصتی برای ارسال به ایستگاه فضایی بین‌المللی خواهد داشت.

MIRA تنها دو پوند(۰.۹ کیلوگرم) وزن دارد و از یک استوانه رباتیک بلند با دو چنگک متحرک در بخش پایینی‌اش تشکیل شده است.

هر کدام از این چنگک‌ها دارای دو ابزار کوچک در انتهای خود هستند که یکی از آنها برای گرفتن اشیا و دیگری برای برش دادن آنها است.

در نهایت از این ابزار برای برش و نگهداری اندامها و بافت‌های واقعی انسان استفاده خواهد شد اما به دلیل ایمنی، برای انجام این کار ابتدا باید آزمایشات زیادی روی این ربات انجام شود تا بتواند این کار را انجام دهد.

در حال حاضر، ابزارها از طریق یک برش در شکم بیمار وارد می‌شوند و همه این مراحل توسط یک اپراتور انسانی از طریق کنسول جراحی کنترل می‌شود، اما در آینده، این ربات می‌تواند به طور مستقل کار کند.

MIRA در طول سفر خود به ایستگاه فضایی، بدون حضور پزشک راهنما یا فضانورد، به طور مستقل کار خواهد کرد البته باز هم نمی‌تواند کاری بر روی بافت انسانی انجام دهد.

این ربات در داخل یک کمد آزمایشی به اندازه اجاق مایکروویو قرار خواهد گرفت و نوارهای لاستیکی کشیده و محکم را برش خواهد داد و حلقه‌های فلزی را در امتداد یک سیم قرار خواهد داد. این موارد از جمله حرکاتی هستند که در حین جراحی شبیه‌سازی می‌شوند.

اگرچه پروفسور فریتور پیش‌بینی می‌کند که MIRA طی ۵۰ تا ۱۰۰ سال آینده خواهد توانست به تنهایی عمل کند، اما هدف ماموریت ۲۰۲۴ به خودکار عمل کردن این ربات نیست، بلکه تنظیم و بررسی دقیق عملکرد ربات در شرایط گرانش صفر است.

این دستگاه برای حفظ پهنای باند ارتباطات ایستگاه فضایی و به حداقل رساندن مدت زمانی که فضانوردان برای انجام آزمایش صرف می‌کنند، برنامه‌ریزی شده است.

پروفسور فریتور گفت: فضانورد یک دستگاه را روشن می‌کند، فرآیند شروع می‌شود و ربات به تنهایی کار خود را انجام می‌دهد. دو ساعت بعد، فضانورد آن را خاموش می‌کند و کار تمام است.

در سال آینده او و "راشل واگنر"، دانشجوی مهندسی این دانشگاه برای آزمایش مراحل نهایی قبل از پرتاب این ربات با هم کار خواهند کرد.

آن‌ها نرم‌افزاری خواهند نوشت و MIRA را طوری پیکربندی خواهند کرد که در یک قفسه آزمایشی ایستگاه فضایی قرار گیرد و دستگاه را به‌طور کامل آزمایش خواهند کرد تا مطمئن شوند که به اندازه کافی قوی است تا بتواند پس از پرتاب همچنان سالم بماند و سیستم‌های آن طبق پیش‌بینی‌ها در فضا عمل کنند.

توانایی جراحی MIRA قبلا بر روی زمین ثابت شده است و در آزمایش قبلی MIRA، فضانورد بازنشسته ناسا "کلیتون اندرسون"(Clayton Anderson)، هنگام حضور در مرکز فضایی جانسون در هیوستون، کنترل ربات را به دست گرفت. او به MIRA دستور داد تا وظایفی شبیه به جراحی را در اتاق عمل مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا در اوماها انجام دهد.

پروفسور فریتور و همکارانش نزدیک به ۲۰ سال است که در حال توسعه MIRA هستند. در سال ۲۰۰۶، وی استارت آپ "Virtual Incision" را تاسیس کرد تا رویای خود را به واقعیت تبدیل کند.