«سینمای عاشورایی» از مخاطب میلیونی تا گیشه خالی!/ مقصر کیست؟

خبرگزاری مهر - گروه هنر- زهرا منصوری: این پرچمی است که بر زمین نیفتاده، قدمتش نه به امروز و دیروز که به معنای بشریت پیوند خورده، این پرچم حسین (ع) است که نسل به نسل، پشت به پشت و سینه به سینه در طول قرون و اعصار چرخیده و تب دیده و به ما رسیده، این پرچم حسین (ع) است که حالا از مکتبش همان آزادگی را به یاد داریم که در فراز و نشیب‌های این روزهایمان، یک درس و آزمون است که گاهی در میان گرد و غبارها و در این تنگنا، همان درس هم گم و فراموش می‌شود تا عاشوراهایی دیگر را در این زمین تفتیده و در این زمانه پرملال تجربه کنیم که گفتند «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا».

کربلا و عاشورا نه یک واقعه که یک تاریخ است برای همه رنج دیدگان، برای همه زخم‌خوردگان و برای همه عصیانگران علیه ظلم که این تاریخ متوقف نمی‌شود، چهره‌ای تازه به خود می‌گیرد و تکرار می‌شود. قیام حسین (ع) باید ثبت می‌شد تا آینه‌ای تمام نما برای تاریخ باشد!

سینما از همان ابزارهایی است که اتفاقاً خود حکم آینه را دارد، ابزاری که در آن فراتر از انعکاس مسائل جاری گاه سفر می‌کند به دل زمان و ثبت می‌کند وقایع را. هر ساله نیز با نزدیک شدن به ایام محرم صحبت‌ها حول یک محور است و یک سوال اساسی به میان می‌آید؛ سینمای ایران در طول این سال‌ها در تصویرگری وقایع کربلا چه کرده است؟ آنچه اما پاسخی واضح به این پرسش است این است که ویترین سینمای ایران چندان آثاری با این محوریت در دل خود ندارد به طوری که بعد از ۴۰ سال از انقلاب وقتی دو نهاد سینمایی می‌خواهند به پیشواز محرم بروند و کارویژه ای برای خود تعریف کنند، در نهایت به فهرستی ده تایی از این فیلم‌ها می‌رسند که همپوشانی بسیاری با هم دارند!

نمونه این امر را می‌توان در دهه اول محرم امسال دید که موزه سینما و بنیاد سینمایی فارابی گرچه با عناوین مختلف این ویژه‌برنامه را در دستور کار خود قرار داده‌اند اما فهرستی که از نمایش آثار ارائه کردند فهرستی مشابه بود به طوری که یک فیلم در دو نهاد به نمایش درآمد، آنچه اما جای تأمل دارد این است که همین معدود تولیدات چه روندی را از نظر سطح ارتباط با مخاطبان و البته فروش که یکی از فاکتورهای مهم در ترغیب فیلمسازان برای استمرار حضور در این عرصه است، طی کرده‌اند؟

نگاهی اجمالی به گیشه فیلم‌های عاشورایی نشان می‌دهد که این آثار با آنکه در سال‌های ابتدایی سینمای پس از انقلاب توانسته بودند طیفی از مخاطبان را با خود همراه کنند و گاه شگفتی ساز باشند اما رفته رفته با از دست دادن مخاطبان و به ویژه اعتماد آن‌ها به این گونه سینمایی که در نتیجه ساخت فیلم‌هایی با کیفیت نازل بود، گیشه این فیلم‌ها هم به سردی تمایل پیدا کرد! در این میان آمارها چه می‌گویند؟

در این گزارش سعی داریم ضمن مرور رقم فروش و تعداد مخاطبان ۱۲ فیلم مهم عاشورایی به دلایل افت کیفیت و کمیت توأمان این آثار بپردازیم.

منبع استخراج کلیه آمار مندرج در این گزارش سالنامه آماری فروش سینمای ایران است که به‌صورت رسمی از سوی وزارت ارشاد منتشر شده است.

فیلم‌های عاشورایی چقدر مخاطب به سینما کشانده‌اند؟

«سفیر» را می‌توان آغازگر فیلم‌های عاشورایی دانست، فیلمی که چهار نسل جامعه ایران دست کم یک بار به تماشایش نشسته‌اند؛ گرچه در طول یک دهه اخیر «مختارنامه» رقیب بی چون و چرای آثار سینمایی و تلویزیونی در پخش مکرر بوده است اما پیش از آن، این رکورد در دست «سفیر» بود تا در مناسبت‌های مختلف در کنداکتور پخش تلویزیون جاگیر شود، فیلمی که البته هنوز آنقدر کشش دارد که می‌تواند یک باکس تلویزیون را به خود اختصاص دهد.

«سفیر» را در سال ۶۱ فریبرز صالح ساخت، فیلمی که علاوه بر آنکه از تولیدات آئینی به شمار می‌رود از نخستین ساخته‌های سینمای ایران در شمایل جدید سال‌های پس از انقلاب محسوب می‌شود. «سفیر» را بنیاد مستضعفان تولید کرد و هرچند آماری رسمی از میزان مخاطبان و فروش این فیلم به دلیل ساختارهای تازه متولد شده سینمای ایران، در دست نیست اما با پیگیری‌های خبرنگار مهر، حسن جلایر تهیه‌کننده این اثر، مبلغ ۱۹ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان را به‌عنوان مجموع فروش «سفیر» اعلام کرد که با احتساب متوسط قیمت بلیت ۵ تومانی در آن سال، ۳ میلیون و ۹۰۰ هزار مخاطب را به سالن سینماها کشانده است که رکوردی قابل توجه در میان فیلم‌های عاشورایی محسوب می‌شود.

فیلمی که در نخستین دوره جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و داستان قیس بن مسهر را روایت می‌کرد که با نامه‌ای از سوی حسین بن علی (ع) برای سلیمان بن صرد خزاعی راهی کوفه می‌شود اما در راه توسط مأموران ابن زیاد والی کوفه، دستگیر و به زندان می‌افتد. در زندان به وی گفته می‌شود که در صورت سخنرانی علیه حسین (ع) از زندان آزاد خواهد شد، وی با پذیرفتن این شرط به روی منبر رفته اما علیه یزید سخنرانی می‌کند. پس از این سخنرانی قیس به دستور ابن زیاد کشته می‌شود.

فرامرز قریبیان نقش اصلی این فیلم را بازی می‌کرد و عزت الله مقبلی، جلال پیشواییان، کاظم افرندنیا و… نیز او را همراهی می‌کردند.

«سفیر» رکورددار جذب مخاطب به سینما در میان فیلم‌های عاشورایی است