«راهنماکتاب داستان کوتاه» منتشر شد

به گزارش خبرگزاری مهر، «راهنماکتاب داستان کوتاه» نوشته مهدی پوررضائیان برای آموزش نگارش داستان کوتاه به‌تازگی توسط انتشارات کتاب نیستان وارد بازار نشر شده است.

مهدی پوررضائیان دکترای روانشناسی بالینی با گرایش سایکودراما از دانشگاه دهلی دارد و اکنون عضو هیأت علمی دانشگاه شاهد است. به قلم او تاکنون ۸۰ نمایشنامه در قالب ۱۰ کتاب منتشر شده است. برخی از تالیفات او در مراسم کتاب سال و کتاب فصل به عنوان کتاب‌های برتر نمایشی قدردانی شده است

وی در مقدمه‌ای بر این کتاب با عنوان «نون و چشمک» می‌نویسد:

نویسندگان برخلاف دیگران، دو نوع خواب می‌بینند: خواب‌هایی در اتاق خواب؛ و خواب‌هایی در اتاق کار. خواب‌های نوع اول، عام و رؤیا نهاد است و خواب‌های نوع دوم، خاص و هنر نهاد. خواب‌های نوع اول، دیدنی‌اند و خواب‌های نوع دوم، هنری. این هر دو نوع خواب، ساختار داستانی دارند با این تفاوت که خواب‌های رؤیانهاد را با چشمان بسته می‌بینیم ولی خواب‌های هنرنهاد را با چشمان باز. خواب‌های رؤیانهاد، ما را می‌نویسند ولی خواب‌های هنر نهاد را ما می‌نویسیم.

وی همچنین در بخشی از این مقدمه می‌نویسد: داستان‌پردازی مانند همه هنرها از همین توانشِ ساختن، ریشه می‌گیرد. وقتی که هنر نقاشی از خط‌خط‌بازی‌های بی‌جهت، آغاز می‌شود و به هنرهای تجسمی ناب می‌رسد؛ بعید نیست اگر تصور کنیم که هنر داستان‌پردازی نیز با واژه‌بازی‌های بی‌خیال، شروع می‌شود و به هنرهای نگارشی والا می‌رسد. امروز که آدمی ساکن قدرتمند این جهان است باز هرگاه نیازش به شیئی مادی می‌افتد با تکیه بر توانشِ ساختن، صنعت‌گرانه، پیچیده‌ترین ابزار را می‌سازد؛ و هرگاه میلش به شیئی معنوی می‌کشد با تکیه بر همان توانش، هنرمندانه زیباترین داستان‌ها را می‌آفریند.

کتاب در چهار فصل تدوین شده است. فصل نخست آن به نوعی آشنایی با تاریخچه نگارش داستان کوتاه در جهان و ردیابی نمونه‌هایی از آن در داستان‌های کهن ایرانی است. فصل دوم کتاب درباره آرایه‌های پرکاربرد در داستان کوتاه‌نویسی صحبت کرده است و پس از بیان برخی نکات ویرایشی برای نوشتن داستان کوتاه، به معرفی شیوه‌های هشت گانه شروع نگارش داستان کوتاه اشاره می‌کند.

در فصل سوم کتاب نویسنده به سراغ برخی از نظریات شاخص در نگارش داستان کوتاه اشاره دارد. نظریه مرگ مؤلف و نگاه رولان بارت، دیدگاه‌های آلبرتو موراویا و گوستاو فریتاگ در زمره شاخص‌ترین آن‌هاست. این فصل در ادامه با مطالبی درباره گفتگو و شخصیت‌پردازی و نیز روش روایت در داستان کوتاه همراه شده است.

کتاب در فصل چهارم خود در قالب یک طرح‌نامه درباره شیوه نگارش یک داستان کوتاه از ابتدا تا انتها با مخاطب خود روبرو شده و در پایان نیز منابع نمونه‌های ارائه شده در کتاب و کتابنامه را برای محققان بیان کرده است.

این کتاب در ۲۷۶ صفحه منتشر شده است.