دلیخت: می‌خواهم با بایرن به سبک بازی‌ام در آژاکس بازگردم/ در ایتالیا فوتبال بیشتر شبیه یک بازی شطرنج است

مدافع هلندی بایرن مونیخ می‌گوید که قصد دارد در این تیم به سبک بازی دوران حضورش در آژاکس بازگردد.

مدافع هلندی بایرن مونیخ می‌گوید که قصد دارد در این تیم به سبک بازی دوران حضورش در آژاکس بازگردد. به گزارش خبرگزاری تسنیم، ماتیس دلیخت که در این تابستان به حضور سه ساله‌اش در یوونتوس پایان داد و با امضای قراردادی پنج ساله به بایرن مونیخ پیوست، در گفت‌وگو با روزنامه هلندی «تلگراف» گفت: تمرین کردن زیرنظر یولیان ناگلسمان خیلی راحت است چون همیشه تمرکز روی کار با توپ است. من دوران فوق‌العاده‌ای را در یوونتوس داشتم، یکی از بزرگترین باشگاه‌های جهان، منظورم منفی نیست اما یووه سبک بازی خیلی متفاوتی دارد.

وی افزود: در بایرن مونیخ به دلیل فشار مداوم، فوتبال بسیار فیزیکی و فشرده است. در ایتالیا فوتبال بیشتر شبیه یک بازی شطرنج است و بیشتر تاکتیکی است. بسیار خوشحالم که توانستم آن نوع فوتبال را در یوونتوس تجربه کنم و به این شکل بازی کنم چون چیزهای زیادی از آن آموختم. دلیل اینکه به یوونتوس رفتم چون می‌خواستم مدافع بهتری شوم، حتی با وجود اینکه تفاوت‌هایی سبک بازی یووه با سبک بازی تیم ملی هلند تفاوت‌هایی داشت. در یوونتوس اغلب باید در پست اصلی خودم می‌ماندم اما در بایرن مونیخ می‌خواهم به سبک بازی‌ام در آژاکس (مشارکت داشتن در کارهای هجومی) بازگردم.

مدافع هلندی بایرن مونیخ در مواجهه با این پرسش که «آیا برای پیوستن به بایرن مونیخ با لوئیز فن‌خال مشورت کردی؟»، اظهار داشت: از فن‌خال (سرمربی پیشین بایرن مونیخ و سرمربی فعلی تیم ملی فوتبال هلند) توصیه‌ای نخواستم، اما با او درباره این انتقال صحبت کردم که لوئیز به من گفت دوران فوق‌العاده‌ای در بایرن داشته است.

دلیخت ۲۳ ساله همچنین درباره لئوناردو بونوچی که او را به خاطرات یکی از اظهارنظراتش مورد انتقاد قرار داده بود، گفت: من در ماه ژوئن در مصاحبه‌ای گفته بودم که همانطور که خود باشگاه هم فکر می‌کند، دو فصل متوالی چهارم شدن در لیگ با یوونتوس اتفاق خوبی نیست. این حمله به یوونتوس نبود. من همیشه برای این باشگاه احترام زیادی قائل هستم.

وی در تکمیل صحبت‌هایش خاطرنشان کرد: برای من این فقط یک واقعیت بود که هیچکس نمی‌توانست از آن وضعیت راضی باشد و همه از جمله خود من باید سطح کیفی‌مان را بالا می‌بردیم. شاید از حرف من اشتباه برداشت شده است. من هرگز فراموش نمی‌کنم که چگونه هم‌تیمی‌های سابقم در پیشرفت من به عنوان یک فوتبالیست و به عنوان یک انسان به من کمک کردند.