«بلوای» فرزندِ چهاردهم آقای جعفری در شهر
نام شانزدهمین عضو خانواده آقای جعفری آن چنان در تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران معروف شد که اعضای خانوادهاش از افشای نسبتِ خونی با او شرم داشتند، همسر و تک پسرش هم او را در فرار به آمریکا، تنها گذاشتند. نام او در فرهنگ مشاهیرِ خیابانی، متراف با الواط، چاقوکش، بزنبهادر، لات و جاهل بود. ویژگی منحصر به فرد این شخصیتِ سینهچاک و جاهلمسلک، بلوایی است که علیه دکتر محمد مصدق و دولت او در شهر راه انداخت.
به گزارش ایسنا، امروز ۲۸ مرداد شانزدهمین سالمرگ شعبان جعفری معروف به شعبان بیمخ در سال ۱۳۸۵ است.
جمع همه تضادها و دوگانهها بود. در عین حالی که خانواده و روحیهای مذهبی داشت در همان حال مست، در کوچه و محله به دعوا و خونریزی با سایر لات و لوتها مشغول بود. در حالی که مدعی هواداری از آیتالله کاشانی و دکتر مصدق بود دلش برای محمدرضا شاه پهلوی میتپید و بر علیه ملی مذهبیها به خیابانها میریخت و مردم را میزد و به قول خودش از «اعلیحضرت همایونی» که خیلی دوستش داشت، حمایت میکرد.
خلاصه یک بام و دو هوایش بسیار وسیع و جادار بود. نه عقل اجتماعی و سیاسی داشت و نه درکی از بازیچه دست حکومت و جریانهای فکری و سیاسی شدن داشت. از هر طرف که بیشتر تعریف و تمجدید میشنید و بیشتر «حال» میکرد یا به قول معروف سبیلش بیشتر چرب میشد با همان طرف بر علیه طرف مقابل میشورید، بیآن که بداند چرا این چنین میکند و از بلوا و غائله به پا کرده، چه میخواهد.
حاج علی اکبر جعفریمنبع خبر: ایسنا
اخبار مرتبط: شعبوون «بی مخ» چگونه «تاج بخش» شد؟ / جعفری ، از حامی مصدق تا میدان داری کودتای زاهدی + عکس ها
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران