چریکِ هزار چهره

«چریکِ تنهایِ پر کار» که برای شناسایی نشدن، در هر لباس و شمائلی درمی‌آمد، با اسامی مختلف به شهرها و کشورهای مختلف سفر می‌کرد و اسلحه و مهمات وارد کشور می‌کرد تا بتواند تاثیر چشمگیری در به ثمر رسیدن اهداف نهضت داشته باشد در تور اطلاعاتی ماموران رژیم افتاد و بعد از شنود مکالمه تلفنش محاصره و به رگبار بسته شد و پیکرش، نیلگون شد.

به گزارش ایسنا، امروز دوم شهریور چهل و چهارمین سالروز شهادت سید علی اندرزگو معروف به چریک تنهای انقلاب در سال ۱۳۵۷ است.

سید علی

در شب شهادت مولی متقیان علی (ع) در ماه رمضانِ سال ۱۳۱۸ در تهران متولد شد و پدر و مادرش نام «علی» را بر او گذاشتند. او به همراه والدین و دو برادرش حسین و محمد در محدوده بازارچه گمرکِ میدان شوش در خیابان صفاری سکونت داشت. پدرش سید محمود بَنا بود اما با کِساد شدن کارش، به خرید و فروش اجناس مختلف در بازارهای طراف میدان شوش روی آورد.

سید علی دوران شش ساله ابتدایی نظام قدریم را در دبستان فرخی درس خواند اما به دلیل فقر معیشتیِ پدر، نتوانست به دبیرستان برود. او در ۱۳ سالگی، بعد از ترک تحصیل همراه یکی از برادرهایش در حجره نجاری واقع در گذر چارسوق بزرگِ بازار بزرگ تهران، مشغول کار شد.

سید محمود اندرزگو