ماموریت جدید سپاه / سبزپوشان تا بیخ گوش آمریکا پیش می‌روند؟

سرلشکر حسین سلامی فرمانده کل سپاه پاسداران چندی پیش به ماموریت جدید نیروی دریایی سپاه اشاره کرد و گفت: نیروی دریایی سپاه یک نیروی قدرتمند است و امروز ماموریت گرفته‌‍‌ایم که در دریاهای دوردست، حضور پیدا کنیم.

فرمانده کل سپاه این سخن را در اجلاس فرماندهان نیروی دریایی سپاه در مشهد مقدس اعلام کرد. اما، آیا سپاه امکان حضور در دریاهای دور دست را دارد و اگر این امکان وجود دارد قرار است که با چه تجهیزاتی به گشت‌های دریایی دوردست برود.

باید در ابتدا مروری بر توان و قدرت نیروی دریایی سپاه داشته باشیم.

* نیروی دریایی سپاه مولود دفاع مقدس

جنگ تحمیلی در شهریور سال ۱۳۵۹ آغاز شد. در آن زمان، ارتش سه نیروی تخصصی داشت و تنها نیروی سپاه به عنوان نهادی تازه تاسیس، نیروی زمینی بود. پس از گذشت چند سال و در نیمه دفاع مقدس یعنی سال ۱۳۶۴ که یک نیروی جدید با ماموریت در قالب سپاه سازماندهی شود. البته زمزمه های تشکیل آن در ابتدای دهه ۶۰ آغاز و نهایتاً در سال ۶۴ به رسمیت رسید و تاسیس شد.

زیاد طول نکشید که سبزپوشان انقلاب به صورت جدی وارد مقابله با شیطان بزرگ در آمریکا شدند. سال های ۶۶ و ۶۷ شاید یکی از مهم ترین برهه ها برای نیروی دریایی سپاه باشد. هنگامی که خلیج فارس بیش از گذشته ملتهب شده و یانکی ها وارد جنگ مستقیم با ایران شدند. اما، نیروی دریایی آمریکا تنها حریف سبزپوشان نبود چراکه هنوز بعثی ها به دنبال آشوب آفرینی در خلیج فارس و پرت کردن حواس رزمندگان کشورمان بودند.

در یکی از این نمونه‌ها، جمعه ۱۸ دی ۱۳۶۶ بود که رزمندگان نیروی دریایی سپاه با پشتیبانی آتش توپخانه ساحلی نیروی دریایی سپاه پاسداران ضمن مورد حمله قرار دادن اسکله البکر و الامیه عراق، پایگاه‌های تجهیزات راداری و سکوهای پرتاب موشک لشکر هفتم دریایی عراق را به آتش کشیدند.

عراق از سال های ۶۳ به این سو دست به جنگ نفتکش ها زد تا مانع از فروش نفت ایران به مشتریان خارجی شود که از این طریق اقتصاد کشورمان در تامین مالی عاجز شده و به مرور فلج شود. البته موج جنگ نفتکش ها در سال های ۶۶ به بعد شعله‌ورتر شد. اینجا بود که ارتش و سپاه در عملیات های مشترک به مرور بر این هجمه نیز غلبه کردند و دشمن را در عرصه دریایی نیز ناکام گذاشتند.

* پایان جنگ تحمیلی و آغاز گسترش سازمان نیروی دریایی سپاه

جنگ تحمیلی که با توافق به سر آمد، دوران بازسازی و گسترش سازمان در همه بخش ها به ویژه نیروهای مسلح نیز آغاز شد. سال ۶۹ بود که سردار حسین علایی که نخستین فرمانده نیروی دریایی سپاه بود جای خود را به دریادار علی شمخانی داد و به طور همزمان فرماندهی نیروهای دریایی ارتش و سپاه را برعهده گرفت. شمخانی همچنین فرماندهی مشترک نیروی دریایی ارتش و سپاه و قرارگاه دریایی خاتم‌الانبیاء را عهده‌دار شد.

امیر دریادار شمخانی در مدت فرماندهی هشت ساله، در قرارگاه دریایی خاتم‌الانبیاء، تشکیلات رزمی نیروهای دریایی ارتش و سپاه را با ایجاد تحول اساسی در سلاح‌ها، تاکتیک‌ها و عملیات مشترک دو نیرو، تجدید سازمان کرد.(شمخانی در سال ۷۸ به درجه سرلشکری «دریابانی» ارتقاء پیداکرد.)

در این دوران بود که گسترش سازمان نیروی دریایی سپاه آغاز شد و شناورهای تندروی پیشرفته و موشک های کروز با نام کرم ابریشم به سازمان رزم این نیرو الحاق شد. تجهیزاتی که دست این نیرو را برای گسترش دامنه فعالیتی خود بیش از گذشته باز کرد. به همین دلیل، از سال ۱۳۷۸ مسئولیت تأمین امنیت تنگه هرمز و خلیج فارس را در اختیار گرفت و پایگاه های پنج‌گانه خود را احداث و بیش از گذشته تقویت کرد.

پس از دریابان شمخانی سردار علی‌اکبر احمدیان، سردار مرتضی صفاری، سردار فدوی فرماندهی نیروی دریایی سپاه را دراختیار داشتند و هم‌اکنون دریادار تنگسیری سکان‌دار نیروی دریایی سپاه هست.

* وقتی لُردهای مغرور از ترس خود را خیس کردند

نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نه تنها در عرصه توسعه و گسترش سازمان فعالیت گسترده‌ای دارد. بلکه در حوزه تامین خلیج فارس نیز نقش مهمی دارد. خلیج فارس با اینکه همواره با وجود ارتش و سپاه آرام و امن بود. اما، نوروز ۸۶ اتفاقی در شمال خلیج فارس رخ داد اتفاقی که خود انگلیسی ها هم فکرش را نمی کردند.

جمعه سوم فروردین ‏۱۳۸۶‏ (‏۲۳‏ مارس ‏۲۰۰۷‏)، ‏۱۵‏ تفنگدار و ملوان ناو جنگی اچ‏.‏ام.‏اس.‏ کورنوال متعلق به نیروی دریایی انگلیس توسط نیروهای مرزی سپاه پاسداران اتقلاب اسلامی در آب‌های ساحلی ایران در شمال خلیج فارس دستگیر شدند‏. آن هم درحالی که گفته می شد متجاوزان به میزان زیادی هم وارد آب‌های ایران نشده بودند.

متجاوزان انگلیسی که هنگام خروج از تهران در گفت‌وگوهای تلویزیونی در مقابل دیدگان ۷۰ میلیون ایرانی و افکار عمومی جهان به ورود غیرقانونی خود به آب‌های منطقه‌ای جمهوری اسلامی اعتراف کردند، در بدو ورود به کشورشان تحت‌تاثیر جوسازی‌ رسانه‌های غربی مدعی شدند آنچه در ایران گفته اند تحت فشار بوده و بعد از مدتی هم وزارت دفاع انگلیس با وضع قوانینی جدید، آن‌ها را از انتشار خاطرات‌شان منع کرد.