تا پایان اصلاحات راه درازی مانده است، اکبر کرمی - Gooya News

سرنویس

از دش‌واری‌ها‌ی ما در نقد دقیق و عمیق اصلاح‌طلبی، اصلاح‌طلبان و ناکامی‌ها‌ی آن‌ها نداشتن هم‌نظری در مورد این برساخته‌ها و ادعاها‌ی حاشیه‌ای از یک‌طرف وآسیب‌شناسی ناتمام آن‌ها از طرف دیگر است. یعنی همانند همیشه گرفتار ساده‌سازی هستیم و به جا‌ی درک فرایندها و نقد شوندها که به فلسفه‌ی سیاسی دل‌خواه می‌رسد، به نفی برآمدها و بازی‌گران بسنده کرده‌ایم، که در به‌ترین حالت چیزی بیش از سیاست‌ورزی روزآمد نمی‌تواند باشد. یعنی ما همیشه از بازبینی و کندوکاو ریشه‌ها باز مانده‌ایم.

ریشه‌ها‌ی ناکامی‌ها‌ی جریان‌ها‌ی اصلاح‌طلب در ایران چیست و کجاست؟ و آیا ما به پایان اصلاحات در جمهوری اسلامی و ایران رسیده‌ایم؟

در این فرصت (۱) در تکاپوی آن هستم که برخی از این ناهم‌زبانی‌ها را برجسته و ناکامی‌ها را آسیب‌شناسی و صورت‌بندی کنم؛ در خلال این گفت‌وگوامیدوارم راهی به رهایی هم گشوده شود.

در باور و داوری من ادعا‌ی "پایان اصلاحات" یا حتا "بن‌بست اصلاحات" هم نادرست و هم خطرناک است. در ادامه تلاش خواهم کرد از اهمیت ادامه‌ی فرایند اصلاحات و ضروت آن برای گذار دمکراتیک در ایران ام‌روز دفاع کنم. تلاش خواهم کرد با آسیب‌شناسی شکست نسلی از اصلاح‌طلبان در ایران، راه را برای تولد نسلی دیگر از اصلاح‌طلبی فراهم آورم. ‌نسلی که از درگذشته‌گان و فسیل‌ها‌ی خسبیده زیر برند اصلاح‌طلبی به اصلاح‌طلبی و الزامات آن هم داناتر است و هم در شناخت جهان‌ها جدید و مناسبات تازه تواناتر. تلاش خواهم کرد نشان دهم تکاپویی که می‌خواهد این شکست را به حساب همه‌ی اصلاح‌طلبان و حتا فرایند اصلاح‌طلبی بگذارد، گرفتار عصبیت قومی است و درک مناسبی از تاریخ و فلسفه‌ی سیاسی و حتا سیاست در ایران ندارد.

برای درک این داستان، آسیب‌شناسی ناکامی‌ها و رسیدن به آن‌جا نخست باید به چند تفکیک اشاره کنم.

یکم. تفکیک فرایند اصلاحات از رخ‌دادها‌ی تاریخی یا سیاسی اصلاح‌طلبانه.
دوم. تفکیک اصلاح‌طلبان از فرایند اصلاح‌طلبی.
سوم. تفکیک اصلاح‌طلبی سیاسی از اصلاح‌طلبی مذهبی.
چهارم. تفکیک فلسفه‌ی سیاسی از سیاست‌ورزی (پالتیک) و حتا سیاست‌گذاری (پالسی).
پنجم. تفکیک مکان‌شناسی (توپولوژی) سیاسی از گفتار و رتوریک سیاسی (۲)

با این مقدمه و در این چشم‌انداز من دفاع از اصلاح‌طلبی را در چهار بخش صورت‌بندی کرده‌ام و امیدوار هستم که بتوانم در خلال پرداختن به آن‌ها، مهم‌ترین انتقادها‌ی مطرح در این زمینه را هم پاسخ دهم.

یکم. دفاع از اصلاح‌طلبی با آسیب‌شناسی ناکامی‌ها
دوم. دفاع از اصلاح‌طلبی با توضیح مکانیک قدرت و توازن قوا
سوم. دفاع از اصلاح‌طلبی با توجه به ساختار‌ها در جمهوری اسلامی و نقدها‌ی وارد بر آن
چهارم. دفاع از اصلاح‌طلبی با توجه به پروژه‌ی گذار دمکراتیک و الزامات آن
اصلاح‌طلبی چیست؟
اصلاح‌طلبی در پیوستار فلسفه‌ی سیاسی و در میان انگاره‌ها سیاسی فرآیندی است که از تغییرات آرام، تدریحی، گام به گام و کم هزینه در پهنه‌ی سیاست و جامعه دفاع می‌کند. اصلاح‌طلبی در این معنا برابر رادیکالیسم، بنیادگرایی و محافظه کاری قرار می‌گیرد که در ایران با سرنام براندازی شناخته شده است. با این توزیع که اصلاح‌طلبی و براندازی خود در جایی به هم می‌رسند. یعنی پیوستار اصلاح‌طلبی در انتهاها به شکلی از رادیکالیسم، بنیادگرایی و محافظه‌کاری هم ممکن است برسد. برای درک بیش‌تر و دقیق‌تر این فلسفه‌ی سیاسی باید به چند تفکیک نظری و زبان‌شناختی اشاره کنیم.

منبع خبر: گویا

اخبار مرتبط: تا پایان اصلاحات راه درازی مانده است، اکبر کرمی - Gooya News