"فردگرایی" ما و فردگرایی غربی‌ها، نیکروز اعظمی - Gooya News

تقدیر ما ایرانیان در گذر زمان در رویدادهایی رقم زده می‌شده که این رویدادها به دلیل همسانی مضمون درونی‌اش نمی‌توانسته تاریخی شوند. "گذر زمان" و "تاریخ" یکی نیستند یا بر حسب واژه ساخته شده‌ی زنده یاد آرامش دوستدار "همانه" نیستند. "گذر زمان" یعنی زمانی که برای خودش می‌رود بی آنکه وقایع مهمی در آن روی دهند و اثر گذار باشند. و "تاریخ" یعنی رویدادهای بزرگ که بازده مفاهیم زندگی در آن تازه بوده و متنوع اند؛ مانند، "رنسانس"، "عصر روشنگری" و غیره در اروپا که تأثیر شگرف آن باعث دگرگونی‌های بزرگ شده و میان ارزشهای کهن و میانه و جدید شکاف، فاصله و گسست ایجاد کرد. منظور از گسست، نمودارهای متنوع زندگی در ادوا و ازمنه تاریخ است. در حالیکه ارزشهای کهن، میانه و جدید ما ایرانیان همانه‌اند و رویدادهای آن در گذر زمان بر هم منطبق‌اند. دیرینگی نظام سیاسیِ تک صدایی در ایران بر چنین انطباقی مُهر تأیید می‌نهد.