وحید جلیلوند، برداشت ها از پیام پارسال خود در مورد اعتراض های خوزستان را یکجانبه خواند

 وحید جلیلوند، برداشت‌ها از پیام پارسال خود در مورد اعتراض‌های خوزستان را یکجانبه خواند 

وحید جلیلوند، کارگردان سینمای ایران در جشنواره ونیز در مورد پیام پارسال خود درباره اعتراض‌های خوزستان، گفت:«یک عده آن چه را می‌خواستند، برداشت کردند.»

جلیلوند که در جشنواره ونیز امسال فیلم «شب، داخلی، دیوار» از او به نمایش درآمده است، در یک نشست خبری که روز پنج‌شنبه، ۱۷ شهریور برگزار شد در پاسخ به پرسش خبرنگار رادیو فردا که از او پرسید، آیا پیام سال گذشته و مضمون فیلم او می‌تواند از شدت سرکوب ماموران امنیتی بکاهد، از برداشت یک‌جانبه از پیام پارسال خود انتقاد کرد و گفت که او در تمام آن پیام، نیروهای امنیتی را «برادر» خطاب کرده است.

این کارگردان سینما در ادامه گفت که «اگر حاکمیت و اپوزیسیون همدیگر را برادر ببینند، گفت‌وگوی بیشتری می‌توانند داشته باشند.»

در پی اعتراض‌های مردمی خوزستان در تابستان ۱۴۰۰ که با ورود نیروهای امنیتی به خشونت کشیده شد و دست کم هشت کشته به‌جای گذاشت، آقای جلیلوند در یک پیام ویدئویی ضمن انتقاد از فساد حاکمیت خطاب با مخاطب قرار دادن ماموران امنیتی گفت: «سزای هیچ فریاد و دردی،‌ زخم گلوله و آتش نیست.»

این کارگردان ایرانی در ساخته اخیر خود نیز با نام «شب، داخلی، دیوار» که در جشنواره ونیز به نمایش درآمده است به موضوع اتفاقات خشونت‌بار مرتبط با سرکوب اعتراض‌های سال‌های اخیر ایران پرداخته است.

در پی واکنش شماری از سینماگران ایران به‌ویژه انتشار بیانیه «تفنگت را زمین بگذار» در اعتراض به ماموران امنیتی و نظامی در سرکوب خشونت‌آمیز اعتراض‌های مردمی در خوزستان به دنبال فروریختن برج متروپل در خرداد امسال، فشار بر این گروه افزایش قابل توجهی یافته است.

علاوه بر بازداشت سه کارگردان در ماه‌های گذشته تعداد قابل توجهی از سینماگران به نهادهای امنیتی و حراست وزارت ارشاد احضار شده و هشدارهای شدیدی از مقام‌های امنیتی نسبت به عملکرد و موضع‌گیری‌هایشان دریافت کرده‌اند.

وزارت ارشاد نیز در هفته‌های گذشته به سازندگان فیلم «شب، داخلی، دیوار» هشدار داده شده که باید فیلم‌شان را برای گرفتن پروانه نمایش به مسئولان وزارت ارشاد نمایش دهند.

شدت سخت‌گیری‌ها و فشارهای اخیر بر سینمای ایران در ماه‌های اخیر کم سابقه و به گفته برخی سینماگران باسابقه «یادآور فضای بسته اوایل و اواسط دهه ۶۰ است.»


فیلمها و خبرهای بیشتر در کانال تلگرام پیک ایران