سینماگران جهان در جشنواره ونیز با جعفر پناهی و محمد رسول‌اف اعلام همبستگی کردند

جشنواره فیلم ونیز روز جمعه شاهد اعلام همبستگی سینماگران جهان با جعفر پناهی و مجتبی میرطهماسب، سینماگران زندانی در ایران، بود.

همچنین، همزمان با پخش فیلم «خرس نیست» ساخته جعفر پناهی یک صندلی خالی به این فیلم‌ساز برجسته اختصاص یافت.

پناهی تیرماه امسال به دلیل امضای بیانیه «تفنگت را زمین بگذار» بازداشت شد. بیانیه «تفنگت را زمین بگذار» در پی اعتراض‌ها پس از ریزش ساختمان متروپل آبادان به امضای حدود ۱۷۰ سینماگر رسید. این بیانیه از نیروهای نظامی و انتظامی خواسته بود که به سرکوب معترضان پایان دهند.

پناهی، سازنده فیلم‌های مشهوری همچون «دایره»، «بادکنک سفید»، و «تاکسی» هفته گذشته در نامه‌ای به جشنواره فیلم ونیز که از سوی آلبرتو باربارا مدیر جشنواره خوانده شد، گفت: «ما فیلم‌ساز هستیم؛ برای ما زیستن، خلق کردن است... آنچه خلق می‌کنیم سفارشی نیست [به همین دلیل] برخی از دولت‌هایمان ما را به عنوان مجرم قلمداد می‌کنند... برخی [از ما] زندانی و برخی دیگر مجبور به تبعید شده‌ایم.»

روز جمعه کارگردانان، بازیگران، و دیگر شخصیت‌های برجسته حاضر در هفتاد و نهمین جشنواره فیلم ونیز بر روی فرش قرمز گرد هم آمدند و با در دست داشتن تصاویر فیلم‌سازان برجسته زندانی در سراسر جهان از جمله جعفر پناهی و محمد رسول‌اف، با آنان اعلام همبستگی کردند.

نام چهار فیلم ایرانی در میان فیلم‌های برگزیده برای شرکت در جشنواره فیلم ونیز امسال به چشم می‌خورد. از این ۴ عنوان دو فیلم در بخش مسابقه و دو فیلم دیگر در بخش افق‌ها و بخش افق‌های گسترش‌یافته شرکت داده شده‌اند.

«خرس نیست» به نویسندگی، تهیه‌کنندگی، کارگردانی، و همچنین نقش‌آفرینی جعفر پناهی به عنوان بازیگر اصلی، دو داستان عاشقانه موازی را به تصویر می‌کشد که در آن زوج‌ها با مکانیک قدرت و نیروی سنت و خرافات دست و پنجه نرم می‌کنند.

پناهی این فیلم را به طور مخفیانه و زمانی در ایران ساخت که می‌توانست آزادانه داخل کشور رفت و آمد کند اما اجازه خروج از ایران نداشت. او که نقش یک کارگردان را در فیلم بازی می‌کند، مجبور است فیلمبرداری بخش‌هایی از فیلمش در ترکیه را از طریق تماس ویدیویی مشاهده کند.

مینا کاویانی، بازیگر ایرانی ساکن فرانسه به خبرنگاران گفت همگی مضطرب بودند و می‌خواستند دقیقا آنچه را آقای پناهی می‌خواست تهیه کنند.

او که در کنار صندلی خالی جعفر پناهی نشسته بود، و گفت به انتخاب خودش ١٢ سال است در فرانسه زندگی می‌کند اما این ١٢ سال در فرانسه ساکت ننشسته بلکه مشغول مبارزه بوده است.

به گفته وحید جلیلوند، کارگردان «شب، داخلی، دیوار» نیز سیاه و سفید مطلق وجود ندارد و به منظور چیره‌شدن بر شکاف عمیق موجود در جامعه باید میان مردم ایران و حاکمان و نیروهای امنیتی گفت‌وگو انجام شود.