هنر ایران جهانی است/ در خلق آثارم، مخاطب بسیار مورد توجه است

شهلا معززی هنرمند نقاش درباره نمایشگاه نقاشی‌هایش که در پردیس گالری ملت برپا بود، به خبرنگار مهر گفت: ۱۸ اثر در نمایشگاه اخیرم روی دیوار رفت که تکنیک آنها، پاستل بود که فیکس شده و پشت شیشه قرار گرفته بودند. همچنین ۱۵ اثر روی پارچه پرینت شده است و خودم مجدداً ۶ ساعت تا یک روز، روی هر کدام از پرینت‌ها کار کرده‌ام و از هر کدام از آنها که امضا و اثر انگشت نقاش را هم دارد.

وی درباره اینکه این آثار حاصل چه دوره‌ای از فعالیت‌هایش است، اظهار کرد: آثاری که روی پارچه به نمایش گذاشته شد، از آخرین کارهای من است که در فرانسه موجود و در معرض نمایش است‌. علت اینکه اصل آثار را نیاوردم این است که برای انتقال آنها به ایران مشکلات زیادی داشتم و ترجیح دادم که به این شکل در ایران نمایش داده شوند. در مورد آثاری هم که روی شیشه است از کارهای چهار سال اخیرم است که اصل آنها در ایران موجود است و در فرانسه نیست. هدف از گردآوری این آثار بسیار ساده است؛ این آثار فرزندان من هستند که دور هم جمع شده‌اند و در ایران که آب و خاک من است به نمایش گذاشته می‌شوند و دلیل دیگری ندارم.

معززی درباره استفاده از رنگ آبی و خاکستری در نقاشی‌هایش و رویکرد استفاده از رنگ در آثارش توضیح داد: از همه رنگ‌ها در کارهایم استفاده می‌کنم و نمی‌توان گفت که رنگ غالب در اکثر آثار آبی و خاکستری است، ولی می‌توان گفت که اکثراً رنگ زمینه‌ها تیره است و دلیلش آن است که من معتقدم که در تاریکی، رنگ‌ها زیباتر به نمایش در می‌آیند و همیشه گفته‌ام که بیگ بنگ از تاریکی برخاسته و رنگ‌ها بعد از آن روی صفحه روزگار ما آمده است. اگر در مرغ یا پرنده یا پارچه‌ای رنگ سبز را می‌بینید نشانه امید و امیدواری است و اگر رنگ قرمز را در آثار می‌بینید نشانه شادمانی و تحول است.

وی با بیان اینکه رنگ‌ها برای من معنا دارد، عنوان کرد: از نظر نمادی، رنگ‌های من بی‌معنی نیستند؛ وقتی در نقاشی من مرغ لباس سبز بر تن دارد یعنی هد هد خبر خوشی دارد و زمانی که لباس مشکی بر تن دارند، عزادار هستند و نگاه غم‌انگیزی به روزگار دارند. رنگ‌ها در کارهای من معنی نمادی دارد.

این هنرمند نقاش با بیان اینکه در خلق آثارم، مخاطب بسیار مورد توجه است، گفت: برای مثال در یکی از آثارم، زن‌های کوبانی را می‌بینید که در این نقاشی مخاطب من زنان زحمتکش در دنیا است. اگر زنان کُرد را نمونه قرار دادم به این دلیل است که این زنان در سوریه و عراق و ترکیه بسیار زحمتکش هستند. آنها هم فرزندانشان را به دنیا می‌آورند و هم به جنگ می‌روند. در قسمت پایین این تابلو مناطق جنگی دیده می‌شود که زنان در آن قسمت واقع شده و در حال مبارزه هستند. منظور من از زن کُرد، تمام زن‌هایی هستند که در دنیا مورد ستم واقع می‌شوند و این احساس من نسبت به یک جامعه جهانی است. در واقع مسائل را در یک مرز و بوم نمی‌بینم بلکه این مسائل، مسائل دنیوی و مسائل انسان‌ها بر روی کره زمین است.

وی افزود: در تابلوی دیگری به اسم «کوچ» مردمی را نشان می‌دهم که از شرق که طلوع آفتاب است به سمت غرب که غروب آفتاب است، مهاجرت می‌کنند و یک کیسه و گونی مملو از خاطرات و فرهنگ و سنت شأن، را با خود می‌برند و هر چه به غرب نزدیک تر می‌شوند این کیسه‌ها و گونی‌ها خالی و خالی‌تر می‌شود، چرا که مجبور هستند با رسیدن به غرب، خودشان را با دنیای جدید وفق دهند و این نشان می‌دهد که مخاطب در خلق آثار بی اندازه برای من اهمیت دارد.

معززی درباره اینکه هنر ایران چطور می‌تواند جهانی شود، گفت: من فکر می‌کنم که هنرمندان ایرانی خودشان با شهامت بسیار زیادی کار می‌کنند و با سختی‌های موجود که در همه جای دنیا دیده می‌شود، کار خود را به سرانجام می‌رسانند. هنرمند همیشه به دردها نگاهی دارند، رنج‌ها و دردها را می‌بیند و آنها را روی یک صفحه انتقال می‌دهند. به نظر من هنر ایران جهانی است؛ فرزندان این آب و خاک با پشتکار زیادی که دارند از نظر من از بزرگان در زمینه هنری به حساب می‌آیند، چرا که آنها هزار و یک مورد را تجربه کرده‌اند و سخنان بسیار زیادی برای گفتگو دارند و این سخنان همه جا شنیده می‌شود پس هنرمندان ما جهانی هستند.