ملکه الیزابت دوم، که طولانی‌ترین مدت فروانروایی بریتانیا را داشته است، به خاطر اشتیاق‌اش به زندگی شهرت داشت.

او یکی از ثروتمندترین زنان بریتانیا بود و کاخ‌ها، جواهرات و املاک فراوانی را به ارث برده بود و همچنین مالک اشیای منحصر به فردی بود که حالا پادشاه جدید بریتانیا مالک آنهاست.

لباس‌ها

سِر نورمن هارتنل، طراح سلطنتی در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز در سال ۱۹۵۳ گفته بود که «ملکه و ملکه مادر نمی‌خواهند بنیان‌گذار مُد باشند. این نقش به افراد دیگری واگذار شده است که کارشان به قدر کار ملکه مهم نیست.»

سال ۱۹۵۳ میلادی همرمان با تاج‌گذاری ملکه الیزابت بود ام، در طول سال‌ها او سبک خاص لباس‌های خود را ایجاد کرد که به الگویی برای رهبران زن در دنیای غرب تبدیل شد.

او کفش‌هایی با پاشنه پنج سانتی‌متری و دامن‌هایی تا زیر زانو می‌پوشید که لبه‌های پایین‌اش سنگین بودند و پایین می‌افتادند تا از اتفاقات ناخوشایند در مورد لباس‌هایش جلوگیری کند.

کلاه‌هایش بلند و لبه‌کوتاه بودند؛ به ندرت می‌توانستید ملکه را بدون روسری، کلاه یا تاج ببینید، مگر اینکه در محوطه داخلی باشد.

لباس‌هایش رنگ‌های روشن ملایم و جسورانه داشتند؛ اغلب زرد لیمویی یا مرجانی.

این سبک لباس برای او کارآیی داشت و به نوعی نمونه‌ای برای لباس پوشیدن قدرت‌مندانه زنان تبدیل شد.

تصور می‌شود که آبی رنگ مورد علاقه ملکه بوده است و اغلب آن را هنگام رفتن به رویدادهای ورزشی می‌پوشید.

مشخص نیست اکنون که ملکه درگذشته است لباس‌هایش کجا نگهداری می‌شوند؛ لباس‌های ملکه ویکتوریا و اعضای محبوب خاندان سلطنتی مانند دایانا، شاهدخت ولز را در بسیاری از موزه‌ها می‌توان دید.

کیف‌های دستی

شاید آشناترین وسیله شخصی در کمد لباس او کیف دستی‌اش بود.

او همیشه یکی از کیف‌هایش را در مناسبت‌ها و مراسم به همراه داشت و حتی در آخرین عکس رسمی‌اش با آن دیده می‌شد.

کیف‌های او را برند انگلیسی لاونر (Launer) ساخته‌اند و گفته می‌شود که او دارای ۲۰۰ کیف بوده است که همگی آنها بند‌های بلندی داشتند تا در صورت لزوم امکان دست‌دادن با افراد دیگر فراهم شود.

جرالد بودمه، مالک «لاونر» می‌گوید که ملکه «بانویی شگفت‌انگیز با گیرایی بالای شخصیتی» بود.

او به بی‌بی‌سی گفت: «ملکه در ملاقات‌های متعددی که با او داشتم به من می‌گفت هرگز بدون کیف دستی‌اش احساس نمی‌کرد که لباس‌اش کامل است.»

مدت‌هاست که گمانه‌زنی‌هایی در مورد محتویات کیف وجود داشته است.

بعضی از مفسران ادعا کرده‌اند که در این کیف همیشه یک اسکناس ۵ پوندی تا شده برای نذورات کلیسا در روزهای یکشنبه، به اضافه رژ لب و یک آینه وجود داشت.

دیگران البته می‌گویند به غیر از اینها یک تلفن همراه هم برای تماس گرفتن با نوه‌های در کیف خود داشته است.

در یک برنامه بی‌بی‌سی در سال ۲۰۱۸ گفته شد که گمان می‌رود ملکه از کیف خود برای برقراری ارتباط نامحسوس با کارکنان خود استفاده می‌کرده است.

به عنوان مثال، اگر او کیف‌اش را در مهمانی شام روی میز می‌گذاشت، با احتیاط این پیام را می‌رساند که مایل است این مهمانی به پایان برسد.

قوها و دلفین‌ها

طبق قانون، تمام قوهای گنگ سفید بدون علامت مالکیت در انگلستان و ولز به فرمانروای کشور تعلق دارند؛ این قانون را انجمن سلطنتی حفاظت از پرندگان ثبت کرده است.

هر سال، یک سرشماری به نام «حلقه‌گذاری قوها» (Swan Upping) در امتداد رودخانه تیمز لندن انجام می‌شود.

این سرشماری به قرن دوازدهم بازمی‌گردد، که فرمانروا ادعا می‌کرد مالکیت تمام قوهای بی‌نشان در آب‌های آزاد را دارد تا همیشه این اطمینان وجود داشته باشد برای مهمانی‌ها موجودی کافی فراهم است.

دیوید باربر، مسئول نشان‌گذاری قوی دربار می‌گوید: «البته امروزه قوها را دیگر نمی‌خورند و همه این کارها یک عمل حفاظتی و آموزشی است.»

او ۳۰ سال تا لحظه مرگ ملکه، نشان‌گذار قوی ملکه بود.

دلفین‌هایی که در ۴/۸ کیلومتری ساحل یافت می‌شوند هم متعلق به فرمانروای حاکم هستند.

این مالکیت دارای مبنای قانونی است که به سال ۱۳۲۴، و زمان پادشاهی «ادوارد دوم» بازمی‌گردد که بر اساس آن «همچنین پادشاه مالک نهنگ‌ها و ماهیان خاویاری در دریا یا هر جای دیگر قلمرو پادشاهی خواهد بود».

این قانون تا به امروز هم معتبر است و نهنگ‌ها و دلفین‌ها به عنوان «آبزیان سلطنتی» شناخته می‌شوند.

پادشاه جدید بریتانیا پس از درگذشت مادرش بسیاری از قوها و دلفین‌های کشور را هم به ارث برده است.

اسب‌ها

از عشق ملکه به سگ‌ها مطالب زیادی گفته شده است؛ گفته می‌شود که او در طول زندگی خود بیش از ۳۰ سگ از نژاد «کورگی» داشته است.

اما حیوان دیگری قلب او را ربود. اعتقاد بر این است که او صاحب تعداد بیشتری اسب‌ بوده است.

ملکه الیزابت اسب سواری را با یک اسبچه شتلند (پونی) به نام«پِگی» یاد گرفت که پدربزرگش «جورج پنجم» در چهارمین سالگرد تولدش به او هدیه‌ داده بود.

او بعدا مرکز پرورش اسب‌های مسابقه در «ساندرینگهام» را به ارث برد که بسیاری از اسب‌های برنده او را پرورش داده بود.

سِر مایکل استوت، مربی اسب که بر بیش از ۱۰۰ اسب برنده سلطنتی نظارت داشت، می‌گوید کار کردن با ملکه برای او لذت بخش بوده است.

او گفت: «آموزش اسب برای ملکه برای من سخت نبود؛ به دلیل درک، دانش عمیق و تشنگی او برای یادگیری چیزهای بیشتر.»

ملکه اغلب اسب‌های خود را به منظور رساندن پیامی روشن نام‌گذاری می‌کرد؛ مانند تقید به وظیفه قانون اساسی.

کِلِر بالدینگ که پدربزرگ، پدر و برادرش همگی به اسب‌های ملکه آموزش داده‌اند، می‌گوید: «یک نمونه کوچک از توجه به جزئیات این بود که ملکه وقتی برای دیدن اسب‌هایش از محوطه بازدید می‌کرد، هرگز عطر نمی‌زد، زیرا عطر می‌تواند اسب‌های جوان سرشار از هورمون تستوسترون را هیجان‌زده کند.»

به عنوان مالک، ملکه برنده چهار مسابقه از پنج مسابقه کلاسیک اسب دوانی بریتانیا شد.

خودروها

برای مراسم رسمی، ملکه اغلب از کالسکه‌های همراه اسب یا اتومبیل «بنتلی» سفارشی خود استفاده می‌کرد که راننده داشت.

اما او زمانی که مشغول کارهای رسمی نبود بارها در حال رانندگی با خوردوی «لندرور» دیده شده بود.

رانندگی یکی از علایق مشترک او با همسر فقیدش شاهزاده فیلیپ بود. این زوج عاشق اتومبیل‌های جگوار و لندرور بودند؛ یک شرکت بریتانیایی که اکنون متعلق به شرکت خوشه‌ای هندی «تاتا» است.

شاهدخت الیزابت قبل از اینکه ملکه شود، در طول جنگ جهانی دوم به عنوان راننده کامیون و مکانیک داوطلب شد.

او گاهی از مهارت‌های رانندگی خود برای سرگرم کردن مهمانانش استفاده می‌کرد.

در سپتامبر ۱۹۹۸ ملکه، شاهزاده عبدالله ولیعهد وقت عربستان سعودی را برای ناهار به «بالمورال» دعوت کرد؛ پس از آن از او برای بازدید از این اقامتگاه ۲۰ هزار هکتاری دعوت شد.

بر اساس خاطرات شرارد کاپر کولز، دیپلمات سابق بریتانیایی، عبدالله که در ابتدا مردد بود قبول کرد که بر صندلی مسافر بنشیند.

در کمال تعجب او، ملکه روی صندلی راننده نشست و در امتداد ارتفاعات اسکاتلند رانندگی کرد و «در تمام مدت صحبت می‌کرد».

عبدالله نگران شد و به ملکه اصرار کرد که سرعت خود را کم کند.

این اتفاق خیلی پیشتر از آن رخ داد که زنان در عربستان سعودی اجازه رانندگی پیدا کنند.

گزارش‌های مطبوعات بریتانیا ارزش مجموعه اتومبیل ملکه را بیش از ۱۰ میلیون دلار تخمین می‌زنند؛ او در طول زندگی خود بیش از ۳۰ لندرور داشت.

زمین‌داری

فهرست ثروتمندان ساندی تایمز ثروت شخصی ملکه را ۳۷۰ میلیون پوند (۴۲۶ میلیون دلار) تخمین زده است. بیشتر اینها از املاک، جواهرات، تمبرها و آثار هنری به دست آمده است.

پادشاه همچنین مالک تعداد زیادی اقامتگاه‌های سلطنتی و زمین‌های عمومی پهناور است؛ اینها که به «املاک سلطنتی» معروف‌اند، ملک خصوصی آنها نیست و نمی‌توانند بخشی از آن را بفروشند.

«املاک سلطنتی» شامل پیست اسب‌دوانی «اسکات برکشر» و بیشتر خیابان «ریجنت» در مرکز لندن است.

«املاک سلطنتی» مالک بستر دریا تا ۱۲ مایل دریایی است. این بدان معناست که بسیاری از شرکت‌های ساخت نیروگاه‌های بادی فراساحلی باید حق امتیاز پادشاه را بپردازند.

اکنون پادشاه حق دریافت معادل ۲۵ درصد از سود «املاک سلطنتی» را دارد. این مبلغ در سال ۲۰۱۷ از ۱۵ درصد افزایش یافت تا به هزینه تعمیر ۱۰ ساله کاخ باکینگهام کمک کند.

این سود به خزانه داری بریتانیا پرداخت می‌شود، که پول‌ها را از طریق اعانه سلطنتی واریز می‌شود.

ارث خانوادگی

ملکه الیزابت تعدادی اقلام شخصی هم از پیشینیان خود به ارث برده بود که در کلکسیون سلطنتی نگهداری می‌شوند.

یکی از این اقلام لباس عروسی ملکه ویکتوریا است.

محبوبیت لباس عروس سفید، که نمادی از نجابت و پاکی شد، به ملکه ویکتوریا نسبت داده می‌شود.

کلکسیون سلطنتی همچنین یک زره پوشاننده تمام بدن را که هنری هشتم می‌پوشیده دارد.

او با پاپ مخالفت کرد و کلیسای انگلستان را مستقل کرد و خود را به ریاست آن منصوب کرد؛ این نقش به فرمانروایان بعدی نیز منتقل شده است.

جواهرات

هنگامی که بسیاری از ما به خانواده سلطنتی فکر می‌کنیم، طلا و الماس‌های درخشان به ذهن‌مان خطور می‌کنند.

امپراتوری بریتانیا بزرگترین امپراتوری در تاریخ بشریت بود و خانواده سلطنتی را قادر ساخت تا برخی از بهترین الماس‌ها را به مالکیت خود درآورند.

جنجال‌های زیادی بر سر شیوه رسیدن بسیاری از جواهرات به پادشاهی بریتانیا وجود دارد و درخواست‌هایی برای بازگرداندن بسیاری از جواهرات سلطنتی به کشورهای مبدأشان از جمله الماس‌های ستاره آفریقا و کوه نور وجود داشته است.

پادشاه واقعاً مالک این جواهرات سلطنتی نیست اما آنها را برای ملت به امانت نگه می‌دارد، و فقط در مناسبت‌های خاص مانند تاج‌گذاری و گشایش رسمی پارلمان از آن‌ها استفاده می‌کند.

با این حال، به غیر از جواهرات سلطنتی، مجموعه دیگری وجود دارد که متعلق به ملکه بود، و بیشتر این جواهرات به چارلز منتقل می‌شود.

به عنوان مثال، ملکه یکی از خیره کننده‌ترین تاج‌های کلکسیون سلطنتی را به شکل دائمی به کامیلا، همسر شاه چارلز، امانت داده بود.

با گذشت زمان ممکن است شاهد استفاده از قطعات دیگری توسط اعضای خانواده سلطنتی باشیم، شاید گردنبندها و گوشواره‌های مرواریدی که به بخشی از سبک متمایز خود ملکه الیزابت تبدیل شده بودند.

خاکسپاری

اگرچه احتمالاً چارلز ، پادشاه بریتانیا تقریبا تمام مجموعه جواهرات ملکه الیزابت را در اختیار خواهد گرفت، یک کارشناس سلطنتی پیش‌بینی کرده بود که ملکه با دو قطعه از آن‌ها به خاک سپرده شود.

لیزا لوینسون، رئیس ارتباطات در شورای الماس طبیعی، معتقد است که آنها دستبند طلای ولزی عروسی او و یک جفت گوشواره مروارید خواهند بود.

ملکه الیزابت دوم، که طولانی‌ترین مدت فروانروایی بریتانیا را داشته است، به خاطر اشتیاق‌اش به زندگی شهرت داشت.

او یکی از ثروتمندترین زنان بریتانیا بود و کاخ‌ها، جواهرات و املاک فراوانی را به ارث برده بود و همچنین مالک اشیای منحصر به فردی بود که حالا پادشاه جدید بریتانیا مالک آنهاست.

لباس‌ها

سِر نورمن هارتنل، طراح سلطنتی در مصاحبه‌ای با نیویورک تایمز در سال ۱۹۵۳ گفته بود که «ملکه و ملکه مادر نمی‌خواهند بنیان‌گذار مُد باشند. این نقش به افراد دیگری واگذار شده است که کارشان به قدر کار ملکه مهم نیست.»

سال ۱۹۵۳ میلادی همرمان با تاج‌گذاری ملکه الیزابت بود ام، در طول سال‌ها او سبک خاص لباس‌های خود را ایجاد کرد که به الگویی برای رهبران زن در دنیای غرب تبدیل شد.

او کفش‌هایی با پاشنه پنج سانتی‌متری و دامن‌هایی تا زیر زانو می‌پوشید که لبه‌های پایین‌اش سنگین بودند و پایین می‌افتادند تا از اتفاقات ناخوشایند در مورد لباس‌هایش جلوگیری کند.

کلاه‌هایش بلند و لبه‌کوتاه بودند؛ به ندرت می‌توانستید ملکه را بدون روسری، کلاه یا تاج ببینید، مگر اینکه در محوطه داخلی باشد.

لباس‌هایش رنگ‌های روشن ملایم و جسورانه داشتند؛ اغلب زرد لیمویی یا مرجانی.

این سبک لباس برای او کارآیی داشت و به نوعی نمونه‌ای برای لباس پوشیدن قدرت‌مندانه زنان تبدیل شد.

تصور می‌شود که آبی رنگ مورد علاقه ملکه بوده است و اغلب آن را هنگام رفتن به رویدادهای ورزشی می‌پوشید.

مشخص نیست اکنون که ملکه درگذشته است لباس‌هایش کجا نگهداری می‌شوند؛ لباس‌های ملکه ویکتوریا و اعضای محبوب خاندان سلطنتی مانند دایانا، شاهدخت ولز را در بسیاری از موزه‌ها می‌توان دید.

کیف‌های دستی

شاید آشناترین وسیله شخصی در کمد لباس او کیف دستی‌اش بود.

او همیشه یکی از کیف‌هایش را در مناسبت‌ها و مراسم به همراه داشت و حتی در آخرین عکس رسمی‌اش با آن دیده می‌شد.

کیف‌های او را برند انگلیسی لاونر (Launer) ساخته‌اند و گفته می‌شود که او دارای ۲۰۰ کیف بوده است که همگی آنها بند‌های بلندی داشتند تا در صورت لزوم امکان دست‌دادن با افراد دیگر فراهم شود.

جرالد بودمه، مالک «لاونر» می‌گوید که ملکه «بانویی شگفت‌انگیز با گیرایی بالای شخصیتی» بود.

او به بی‌بی‌سی گفت: «ملکه در ملاقات‌های متعددی که با او داشتم به من می‌گفت هرگز بدون کیف دستی‌اش احساس نمی‌کرد که لباس‌اش کامل است.»

مدت‌هاست که گمانه‌زنی‌هایی در مورد محتویات کیف وجود داشته است.

بعضی از مفسران ادعا کرده‌اند که در این کیف همیشه یک اسکناس ۵ پوندی تا شده برای نذورات کلیسا در روزهای یکشنبه، به اضافه رژ لب و یک آینه وجود داشت.

دیگران البته می‌گویند به غیر از اینها یک تلفن همراه هم برای تماس گرفتن با نوه‌های در کیف خود داشته است.

در یک برنامه بی‌بی‌سی در سال ۲۰۱۸ گفته شد که گمان می‌رود ملکه از کیف خود برای برقراری ارتباط نامحسوس با کارکنان خود استفاده می‌کرده است.

به عنوان مثال، اگر او کیف‌اش را در مهمانی شام روی میز می‌گذاشت، با احتیاط این پیام را می‌رساند که مایل است این مهمانی به پایان برسد.

قوها و دلفین‌ها

طبق قانون، تمام قوهای گنگ سفید بدون علامت مالکیت در انگلستان و ولز به فرمانروای کشور تعلق دارند؛ این قانون را انجمن سلطنتی حفاظت از پرندگان ثبت کرده است.

هر سال، یک سرشماری به نام «حلقه‌گذاری قوها» (Swan Upping) در امتداد رودخانه تیمز لندن انجام می‌شود.

این سرشماری به قرن دوازدهم بازمی‌گردد، که فرمانروا ادعا می‌کرد مالکیت تمام قوهای بی‌نشان در آب‌های آزاد را دارد تا همیشه این اطمینان وجود داشته باشد برای مهمانی‌ها موجودی کافی فراهم است.

دیوید باربر، مسئول نشان‌گذاری قوی دربار می‌گوید: «البته امروزه قوها را دیگر نمی‌خورند و همه این کارها یک عمل حفاظتی و آموزشی است.»

او ۳۰ سال تا لحظه مرگ ملکه، نشان‌گذار قوی ملکه بود.

دلفین‌هایی که در ۴/۸ کیلومتری ساحل یافت می‌شوند هم متعلق به فرمانروای حاکم هستند.

این مالکیت دارای مبنای قانونی است که به سال ۱۳۲۴، و زمان پادشاهی «ادوارد دوم» بازمی‌گردد که بر اساس آن «همچنین پادشاه مالک نهنگ‌ها و ماهیان خاویاری در دریا یا هر جای دیگر قلمرو پادشاهی خواهد بود».

این قانون تا به امروز هم معتبر است و نهنگ‌ها و دلفین‌ها به عنوان «آبزیان سلطنتی» شناخته می‌شوند.

پادشاه جدید بریتانیا پس از درگذشت مادرش بسیاری از قوها و دلفین‌های کشور را هم به ارث برده است.

اسب‌ها

از عشق ملکه به سگ‌ها مطالب زیادی گفته شده است؛ گفته می‌شود که او در طول زندگی خود بیش از ۳۰ سگ از نژاد «کورگی» داشته است.

اما حیوان دیگری قلب او را ربود. اعتقاد بر این است که او صاحب تعداد بیشتری اسب‌ بوده است.

ملکه الیزابت اسب سواری را با یک اسبچه شتلند (پونی) به نام«پِگی» یاد گرفت که پدربزرگش «جورج پنجم» در چهارمین سالگرد تولدش به او هدیه‌ داده بود.

او بعدا مرکز پرورش اسب‌های مسابقه در «ساندرینگهام» را به ارث برد که بسیاری از اسب‌های برنده او را پرورش داده بود.

سِر مایکل استوت، مربی اسب که بر بیش از ۱۰۰ اسب برنده سلطنتی نظارت داشت، می‌گوید کار کردن با ملکه برای او لذت بخش بوده است.

او گفت: «آموزش اسب برای ملکه برای من سخت نبود؛ به دلیل درک، دانش عمیق و تشنگی او برای یادگیری چیزهای بیشتر.»

ملکه اغلب اسب‌های خود را به منظور رساندن پیامی روشن نام‌گذاری می‌کرد؛ مانند تقید به وظیفه قانون اساسی.

کِلِر بالدینگ که پدربزرگ، پدر و برادرش همگی به اسب‌های ملکه آموزش داده‌اند، می‌گوید: «یک نمونه کوچک از توجه به جزئیات این بود که ملکه وقتی برای دیدن اسب‌هایش از محوطه بازدید می‌کرد، هرگز عطر نمی‌زد، زیرا عطر می‌تواند اسب‌های جوان سرشار از هورمون تستوسترون را هیجان‌زده کند.»

به عنوان مالک، ملکه برنده چهار مسابقه از پنج مسابقه کلاسیک اسب دوانی بریتانیا شد.

خودروها

برای مراسم رسمی، ملکه اغلب از کالسکه‌های همراه اسب یا اتومبیل «بنتلی» سفارشی خود استفاده می‌کرد که راننده داشت.

اما او زمانی که مشغول کارهای رسمی نبود بارها در حال رانندگی با خوردوی «لندرور» دیده شده بود.

رانندگی یکی از علایق مشترک او با همسر فقیدش شاهزاده فیلیپ بود. این زوج عاشق اتومبیل‌های جگوار و لندرور بودند؛ یک شرکت بریتانیایی که اکنون متعلق به شرکت خوشه‌ای هندی «تاتا» است.

شاهدخت الیزابت قبل از اینکه ملکه شود، در طول جنگ جهانی دوم به عنوان راننده کامیون و مکانیک داوطلب شد.

او گاهی از مهارت‌های رانندگی خود برای سرگرم کردن مهمانانش استفاده می‌کرد.

در سپتامبر ۱۹۹۸ ملکه، شاهزاده عبدالله ولیعهد وقت عربستان سعودی را برای ناهار به «بالمورال» دعوت کرد؛ پس از آن از او برای بازدید از این اقامتگاه ۲۰ هزار هکتاری دعوت شد.

بر اساس خاطرات شرارد کاپر کولز، دیپلمات سابق بریتانیایی، عبدالله که در ابتدا مردد بود قبول کرد که بر صندلی مسافر بنشیند.

در کمال تعجب او، ملکه روی صندلی راننده نشست و در امتداد ارتفاعات اسکاتلند رانندگی کرد و «در تمام مدت صحبت می‌کرد».

عبدالله نگران شد و به ملکه اصرار کرد که سرعت خود را کم کند.

این اتفاق خیلی پیشتر از آن رخ داد که زنان در عربستان سعودی اجازه رانندگی پیدا کنند.

گزارش‌های مطبوعات بریتانیا ارزش مجموعه اتومبیل ملکه را بیش از ۱۰ میلیون دلار تخمین می‌زنند؛ او در طول زندگی خود بیش از ۳۰ لندرور داشت.

زمین‌داری

فهرست ثروتمندان ساندی تایمز ثروت شخصی ملکه را ۳۷۰ میلیون پوند (۴۲۶ میلیون دلار) تخمین زده است. بیشتر اینها از املاک، جواهرات، تمبرها و آثار هنری به دست آمده است.

پادشاه همچنین مالک تعداد زیادی اقامتگاه‌های سلطنتی و زمین‌های عمومی پهناور است؛ اینها که به «املاک سلطنتی» معروف‌اند، ملک خصوصی آنها نیست و نمی‌توانند بخشی از آن را بفروشند.

«املاک سلطنتی» شامل پیست اسب‌دوانی «اسکات برکشر» و بیشتر خیابان «ریجنت» در مرکز لندن است.

«املاک سلطنتی» مالک بستر دریا تا ۱۲ مایل دریایی است. این بدان معناست که بسیاری از شرکت‌های ساخت نیروگاه‌های بادی فراساحلی باید حق امتیاز پادشاه را بپردازند.

اکنون پادشاه حق دریافت معادل ۲۵ درصد از سود «املاک سلطنتی» را دارد. این مبلغ در سال ۲۰۱۷ از ۱۵ درصد افزایش یافت تا به هزینه تعمیر ۱۰ ساله کاخ باکینگهام کمک کند.

این سود به خزانه داری بریتانیا پرداخت می‌شود، که پول‌ها را از طریق اعانه سلطنتی واریز می‌شود.

ارث خانوادگی

ملکه الیزابت تعدادی اقلام شخصی هم از پیشینیان خود به ارث برده بود که در کلکسیون سلطنتی نگهداری می‌شوند.

یکی از این اقلام لباس عروسی ملکه ویکتوریا است.

محبوبیت لباس عروس سفید، که نمادی از نجابت و پاکی شد، به ملکه ویکتوریا نسبت داده می‌شود.

کلکسیون سلطنتی همچنین یک زره پوشاننده تمام بدن را که هنری هشتم می‌پوشیده دارد.

او با پاپ مخالفت کرد و کلیسای انگلستان را مستقل کرد و خود را به ریاست آن منصوب کرد؛ این نقش به فرمانروایان بعدی نیز منتقل شده است.

جواهرات

هنگامی که بسیاری از ما به خانواده سلطنتی فکر می‌کنیم، طلا و الماس‌های درخشان به ذهن‌مان خطور می‌کنند.

امپراتوری بریتانیا بزرگترین امپراتوری در تاریخ بشریت بود و خانواده سلطنتی را قادر ساخت تا برخی از بهترین الماس‌ها را به مالکیت خود درآورند.

جنجال‌های زیادی بر سر شیوه رسیدن بسیاری از جواهرات به پادشاهی بریتانیا وجود دارد و درخواست‌هایی برای بازگرداندن بسیاری از جواهرات سلطنتی به کشورهای مبدأشان از جمله الماس‌های ستاره آفریقا و کوه نور وجود داشته است.

پادشاه واقعاً مالک این جواهرات سلطنتی نیست اما آنها را برای ملت به امانت نگه می‌دارد، و فقط در مناسبت‌های خاص مانند تاج‌گذاری و گشایش رسمی پارلمان از آن‌ها استفاده می‌کند.

با این حال، به غیر از جواهرات سلطنتی، مجموعه دیگری وجود دارد که متعلق به ملکه بود، و بیشتر این جواهرات به چارلز منتقل می‌شود.

به عنوان مثال، ملکه یکی از خیره کننده‌ترین تاج‌های کلکسیون سلطنتی را به شکل دائمی به کامیلا، همسر شاه چارلز، امانت داده بود.

با گذشت زمان ممکن است شاهد استفاده از قطعات دیگری توسط اعضای خانواده سلطنتی باشیم، شاید گردنبندها و گوشواره‌های مرواریدی که به بخشی از سبک متمایز خود ملکه الیزابت تبدیل شده بودند.

خاکسپاری

اگرچه احتمالاً چارلز ، پادشاه بریتانیا تقریبا تمام مجموعه جواهرات ملکه الیزابت را در اختیار خواهد گرفت، یک کارشناس سلطنتی پیش‌بینی کرده بود که ملکه با دو قطعه از آن‌ها به خاک سپرده شود.

لیزا لوینسون، رئیس ارتباطات در شورای الماس طبیعی، معتقد است که آنها دستبند طلای ولزی عروسی او و یک جفت گوشواره مروارید خواهند بود.