روایت شاهد عینی از فروپاشی درونی وزارتی کلیدی

جواد مرشدی : بیش از سه ماه از استعفای وزیر تعاون ،کار و رفاه اجتماعی می گذرد، در این مدت وزارتخانه با سرپرستی محمد هادی زاهدی وفا اداره شد و حالا بناست ۲۹ شهریور نامه معرفی وی به عنوان گزینه پیشنهادی این وزارتخانه به مجلس شورای اسلامی اعلام شود. وی ۲۹ و ۳۰ شهریور در کمیسیون‌های پانزده گانه مجلس حاضر می‌شود و کارنامه علمی و

مدیریتی و برنامه‌های خود را برای تحول در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی مطرح و به سوالات و ابهامات نمایندگان پاسخ خواهد داد. اما باید دید با توجه به دستور اکید رئیس جمهوری در باره مسئولانی که فرزندانشان در خارج از کشور زندگی می کنند، نمایندگان مجلس بدون توجه به تحصیل فرزندان زاهدی وفا در خارج از کشور به وی رای اعتماد خواهند داد؟ خبر آنلاین در گفت وگو با محمود رضا حسنوند مشاور عبدالملکی و نماینده دوره هفتم مجلس به بررسی عملکرد وزیر مستعفی و سرپرست فعلی این وزارتخانه پرداخته است.

شما مشاور آقای عبدالملکی بودید؟

من دوره آقای عبدالملکی مشاور ایشان بودم ولی آنچه ایشان به آن اعتنا نمی کرد، مشاوران بودند. به همین دلیل به آقای عبدالملکی گفتم من دنبال سمت نیستم، پست من ستاره دار است، ولی دنبال حفظ حرمت هستم، اجازه ندهید حرمت ها را شکسته شود.

ارزیابی شما از دوره وزارت آقای عبدالملکی چیست؟

جوانی ، یکی از نقاط قوت ایشان بود. ایشان نیروی جوانی را باید در جهت مثبت مصرف می کردند که متاسفانه این طور نشد. آقای عبدالملکی اگر خودش تجربه وزرات را نداشت، حداقل باید از نیروهای درون وزارت استفاده می کرد، چون آن نیروها سابقه، و تجربه داشتند؛ کسانی در وزارتخانه حضور داشتند که دو دوره تجربه استانداری تهران را داشتند، قائم مقام وزیر بودند و یا نیروهای مشاور وزارت تعاون بودند، که متاسفانه رفتند و خانه نشین شدند. ایشان از آن نیروها استفاده نکرد. در عین حال نیروهایی آورده بود که درعین سلامت نفس ولی تجربه نداشتند و ناتوان بودند. فقط رزومه پر کردند وجاهای دیگر پست گرفتند. من چندین ساله مشاور هستم. مشاور یعنی چشم بینا و مغز متفکر وزیر. ولی از نیروهای باتجربه کمکی نگرفتند ، در نتیجه آقای عبدالملکی باعث شد درون سازمان از هم بپاشد.

ایشان چه لطماتی به وزارتخانه وارد کردند؟

نیرویی که ۳۰ سال زحمت کشیده و معاون مدیر کل شده، و الان باید مدیرکل و سپس بازنشسته شود، نیرویی ناکارآمد را به جای او می گذارند. طبیعی است روال همه امور باید به هم بریزد. آقای عبدالملکی با هزار و ۳۰۰ نفر مصاحبه کردند وگفتند، اینها مدیران آینده ما هستند. یعنی بخش عظیمی از تجربه و مغز سازمان را در آینده می خواستند کنار بگذارند که در عین حال زنگ خطری هم برای مدیران فعلی هم بود. باید تا کسب تجربه توسط نیروهای جدید، از آن ها استفاده می کردیم و از این طریق نیروهای جوان را پرورش می دادیم. ولی متاسفانه به جای به کارگیری از نظام استاد/ شاگردی، که یکی ار فن های داخل دستگاه ها است، کلاس تبدیل به حاکمیت شاگرد بر استاد شد. یعنی مشاور جوان آمده، به جای یک مدیر با سایقه ۳۰ سال کار کرده، قرار گرفته و مدیرکل باتجربه باید به جوان ناکارآمد درس پس می داد. این یکی از نقاط ضعف و لطماتی بود که آقای عبدالملکی به وزارتخانه وارد کرد. همچنین مصاحبه هایی که ایشان مثل افزایش ۵۷ درصدی حقوق انجام دادند، آیا دولت و مجلس می توانست بار مالی آن را تامین کند؟ آیا در بودجه چنین افزایشی آمده بود؟ یکباره ۵۷ درصد بر حقوق کارگر اضافه شد و اکر این را پرداخت نمی کردیم کارگر کف خیابان می آمد.

برای پرداخت هم دولت کسری بودجه داشت و با اعلام این عدد، وضعیت به ضرر کارگران شد. در حال حاضر کارخانجات ما نیروهای شان را دارند تعدیل می کنند. کارمندها هم می گویند مگر ما نیز در این تورم زندگی نمی کنیم، چرا برای کارگران ۵۷ درصد و برای ما ۱۰ درصد اضافه می شود. من سه بار آقای عبدالملکی را ملاقات کردم، و به ایشان هشدار دادم، گفتم شما سراغ ما نمی آیید، ولی طبق وظیفه این جا می آیم و می گویم، اگر این روند را ادامه دهید ۶ ماه دیگر شما نیستید.

بیشتر بخوانید:

• ایمانی ، فعال اصولگرا : اعتراض‌های عمومی، عبدالملکی را ناچار به استعفا کرد/ بیان ایده هایی که کارشناسان تمسخر می کردند ، عبدالملکی را به وزارت رساند

• عبدی : در ذهن عبدالملکی توهمات خطرناکی بود/ او هزینه سنگینی به مردم تحمیل کرده است

• زیر پوست انتصابات و تحولات وزارت کار : نسل‌کشی مدیریتی