خسارت قابل توجه به گونه‌های جانوری در دهه سی تا پنجاه

حسن اکبری معاون محیط زیست سازمان حفاظت از محیط زیست در گفت‌وگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این سوال که تا چه میزان در برابر حفظ تنوع زیستی کشور موفق بوده‌ایم؛ گفت: شاخصه مهم حفظ تنوع زیستی حفظ گونه‌های برجسته است. وقتی از تنوع زیستی صحبت می‌کنیم؛ تمام موجودات اعم از گیاهان و جانوران را در بر می‌گیرد؛ این در حالی است که ما برای مثال از بی مهرگان اکو سیستم خود خبر چندانی نداریم. در تمام دنیا این گونه است. ارزیابی دقیق از تعداد افزایش یا کاهش گونه‌های متعدد اکو سیستم وجود ندارد.

اکبری با بیان اینکه در زمینه اثرات سموم کشاورزی بر بی‌مهرگان و حشرات اصلاً برآوردی صورت نگرفته است، گفت: در سازمان حفاظت محیط‌زیست عمده تلاش ما بر حفظ موجودات شاخص و گونه‌های برجسته‌ای است که نشان‌دهنده سلامت اکوسیستم است. گونه‌ای مثل پلنگ وقتی حفظ می‌شود که وضع طعمه‌هایش خوب باشد و این زمانی حاصل می‌شود که پوشش گیاهی منطقه وضع خوبی داشته باشد.

وی با تاکید بر اینکه در دهه سی تا پنجاه یک خسارت جدی در حفظ گونه‌ها داشته‌ایم؛ گفت: شکار بی رویه آسیب جدی به بخش تنوع ژنتیکی تنوع زیستی ما وارد آورده است. بخش زیادی از گونه‌های برجسته همچون گورخر، کل و بز از بین رفته و در پی آن گوشتخوارانی همچون پلنگ و ببر و شیر جمعیت زیادی از خود را از دست داده‌اند.

اکبری با اشاره به اینکه بعد از انقلاب کار حفاظت جدی‌تر دنبال شد گفت: ما در دو دهه اخیر در زمینه افزایش مناطق تحت حفاظت رکورد دار بوده‌ایم و حتی از نظر حفاظت تنها کشوری هستیم که یوزپلنگ را ولو به تعداد کم توانستیم فعلاً نجات دهیم.

معاون محیط زیست سازمان حفاظت از محیط زیست افزود: تخریب زیستگاه به دلیل توسعه اجتناب ناپذیر بود؛ هم توسعه کشاورزی که برداشت بی‌رویه آب‌های زیرزمینی را به همراه داشت و هم توسعه معادن و شهرسازی زیستگاه‌ها را تخریب کرد و فرصت احیای گونه‌های آسیب‌دیده را مشکل کرد و ما توانستیم بیشتر در مناطق حفاظت شده، کار احیا را ادامه بدهیم.