کرمانشاه؛ هندوستان کوچک ایران زمین

ایسنا/کرمانشاه یک راهنمای گردشگری، کرمانشاه را از جمله استان های پرپتانسیل کشور در بحث گردشگری قومی دانست و گفت: استان کرمانشاه به دلیل تنوع بالای اقوام به هندوستان کوچک ایران معروف شده و اقوام مختلفی از کرد، فارس، ترک، لر و لک در کنار هم برادرانه زندگی می‌کنند.

سمیرا صادقی، امروز(هفتم مهر ) در سومین روز از هفته گردشگری که به نام گردشگری و پیوند اقوام ایرانی نامگذاری شده، در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به مغفول ماندن گردشگری قومی در کشور، اظهار کرد: گردشگری قومی یکی از انواع گردشگری است که با هدف شناخت اقوام مختلف و شرکت در تجربه های آنها انجام می شود.

وی زبان و گویش، پوشاک، موسیقی، رقص و آوازهای محلی، هنرهای نمایشی، جشن ها، آداب و رسوم، ضرب المثل ها، افسانه ها و داستان های بومی و کهن، تنوع غدایی، صنایع دستی و ... را از جمله مهمترین شاخصه های این نوع از گردشگری خواند و افزود: باتوجه به اینکه این شاخصه ها در جای جای کشورمان به شکل های متفاوتی وجود دارد، بنابراین می تواند گردشگران داخلی و خارجی زیادی را جذب کند و از طرفی تقویت هویت فرهنگی و رشد اقتصادی این مناطق را هم به دنبال خواهد داشت.

این فعال گردشگری خاطرنشان کرد: در این راستا، امروزه در بسیاری از کشورها از گردشگری قومی به عنوان یک عامل تسهیل کننده در توسعه فرهنگی اقتصادی و کمک به حفظ میراث فرهنگی استفاده می شود.

وی با بیان اینکه در کرمانشاه نیز ظرفیت های زیادی در بحث گردشگری قومی وجود دارد، عنوان کرد: استان کرمانشاه به دلیل تنوع بالای اقوام به هندوستان کوچک ایران معروف شده و علیرغم تعدد اقوام که به لحاظ فرهنگی تفاوت های بسیاری با هم دارند، از کرد، فارس، ترک، لر و لک برادرانه در کنار هم زندگی می کنند.

صادقی تصریح کرد: تنوع قومی در کرمانشاه بگونه ای است که ما گاها می بینیم که دو یا سه زبان در بین مردم یک منطقه رایج است و در بعضی موارد این اختلاف زبان حتی در نامگذاری روستاها نیز کاملا خود را نشان می دهد که برای نمونه می توان به روستای فش با نامی لری و روستای قارلق با نامی ترکی و روستای تارآوا با نامی کردی که هر سه به فاصله نزدیکی از هم در شهرستان کنگاور واقع شده اند، اشاره کرد.

وی یادآورشد: علیرغم پتانسیل های زیادی که در این حوزه داریم، اما متاسفانه می بینیم که گردشگری قومی در کرمانشاه چندان مورد توجه قرار نگرفته و تنها منحصر به برگزاری چند جشنواره برداشت محصول همچون جشن انار و جشنواره توت فرنگی شده است که آن هم تقریبا بدون برنامه ریزی و بی توجه به زیرساخت ها و ظرفیت های موجود در روستاهای هدف برگزار شده،  بگونه ای که سرازیر شدن خیل بسیاری از گردشگران را به سمت این مناطق به همراه داشته، اما به دلیل نبودن زیرساخت های مناسب آموزشی و شهری، باعث ناراحتی جوامع محلی و خود گردشگران شده است. 

این راهنمای گردشگری تخریب محیط زیست و تغییرات نامتعارف در معماری و سبک زندگی مردم بومی این مناطق را از دیگر پیامدهای این مسئله عنوان کرد.

وی در ادامه به بیان راهکارهایی برای استفاده هرچه بهتر از این ظرفیت پرداخت و گفت: برای رسیدن به این هدف، حمایت دولت، کارافرینان و سرمایه گذاران حوزه گردشگری، اقلیت های قومی و نیز گردشگران علاقمندان ضروری است.

صادقی عنوان کرد: قطعاً با هماهنگی هر چه بیشتر ارگان‌های متولی، استفاده از مدیران کارآزموده و متخصص و اولویت قرار دادن برنامه ریزی در گونه های مختلف گردشگری به ویژه برنامه ریزی برای جذب علاقه مندان به جاذبه های قومی و قبیله ای، همچنین آموزش مردم بومی از طریق رسانه‌های محلی در راستای توسعه گردشگری قومی و تخصیص بودجه جهت ایجاد زیرساخت های لازم، تبلیغات گسترده در رسانه های پربازدید و نیز ایجاد تفاهم نامه های منطقه ای، ملی و بین المللی جهت معرفی جاذبه های قومی می توانیم از پتانسیل های بالای استان کرمانشاه در این خصوص استفاده کنیم و شاهد رونق گردشگری در استان کرمانشاه باشیم.

وی در خاتمه با تاکید براینکه توسعه گردشگری قومی، موجب پویایی و سرزندگی جوامع محلی به واسطه اشتغال زایی و کسب درآمد بیشتر و در نتیجه بهبود سطح زندگی مردم محلی می شود، گفت: به این ترتیب با افزایش رضایت مندی مردم جوامع محلی، مهاجرت آنها به شهرها و کلان شهرها کاهش می یابد و ازسویی منجر به احیای فرهنگ اقوام، آشنایی گردشگران با فرهنگ اصیل اقوام و تقویت همبستگی قومی و وفاق ملی خواهد شد.

انتهای پیام