​«نتفلیکس» سراغ آفریقا رفت اما با همان نگاه کلیشه‌ای

​«نتفلیکس» سراغ آفریقا رفت اما با همان نگاه کلیشه‌ای
خبر آنلاین

کمتر پیش می‌آید که پلتفرمی مثل نتفلیکس به دنبال خلق قهرمانی از دیار آفریقا باشد. سریال «لودیک»، یکی از سریال‌های جدید نتفلیکس است که با محوریت یک مرد آفریقایی، اشاره به دنیای گسترده‌ای دارد که داستان‌های فراموش شده زیادی را می‌توان از دل آن بیرون کشید.

این سریال به زبان آفریکانس که در جنوب آفریقا رایج است، ساخته شده و درباره قهرمانی به نام دان لودیک است؛ مردی عصبی، اجتماعی و قوی جثه که از فقر به ثروت می‌رسد.

شخصیت اصلی داستان فردی است که به یک غول بزرگ تولید لوازم خانگی تبدیل شده و بیلبوردهای تبلیغاتی محصولات او در تمام شهر دیده می‌شود اما اینها تنها قسمت کوچکی از ماجراهایی است که اضطراب و هیجان را به بیننده منتقل می‌کند.

زیاد طول نمی‌کشد که بیننده متوجه می‌شود مرد خانواده و مدیرعامل شرکت، قاچاق الماس می‌کند و با ربوده شدن یکی از اعضای خانواده‌اش اوضاع از کنترل او خارج می‌شود. در طول شش قسمت، شاهد سریالی اکشن هستیم که گاهی یادآور سریال «خانواده سوپرانو» ساخته دیوید چیس است اگر چه موضوع سریال «لودیک» خیلی هم پیچیده نیست.

حال این سوال پیش می‌آید که شبکه نتفلیکس آفریقا را در درام‌هایش چگونه می‌بیند؟ بزرگ شدن قهرمان داستان بر اساس ثروتمند شدنِ یک شخص فقیر از طریق کارهای خلاف قانون، کلیشه‌هایی آشنای این پلتفرم در مورد آفریقا است که در این سریال هم دیده می‌شود. مردی خشن که خود را معیار قانون در دنیا می‌داند و با ارتکاب جرم از فقر فرار کرده است؛ اینها همگی نگاه کلیشه‌ای شرق شناسان غربی به ثروتمندان غیرغربی است.

دان، علیرغم بیماری فرزندش اصرار دارد که او را به مدرسه بفرستد و با شخصی که او را فریب داده به بدترین شکل برخورد می‌کند. تنها نقطه مثبت این شخصیت این است که او به خاطر قولی که به خواهر مرحومش داده از شوهر خواهرش که یک شخص معتاد به الکل و پر دردسر است مراقبت می‌کند.

الجزیره در پایان درباره سریال «لودیک» نوشته است: سریال «لودیک» پر از تعصبات و تفکرات کلیشه‌ای درباره یک مرد آفریقایی از منظر شرق شناسانه غربی است؛ داستانی پر از جرم، جنایت، آدم ربایی، فقر و تربیت سختگیرانه که گویا اروپایی ها هیچوقت از ساختن آن ها خسته نمی شوند!

۵۵۵۵

منبع خبر: خبر آنلاین

اخبار مرتبط: ​«نتفلیکس» سراغ آفریقا رفت اما با همان نگاه کلیشه‌ای