نسبت جمهوری اسلامی با هنر مشخص نیست / در ایران هیچوقت سلبریتی‌ها مثل زلنسکی نمی‌شوند + فیلم

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجو، سهیل احمدی مدرس دانشگاه و مجری تلویزیون که اجرای برنامه رو در روی شبکه چهار سیما را نیز در کارنامه خود دارد میهمان خبرگزاری دانشجو در گفت و گویی مفصل بود.

یک جنبش اجتماعی نیازمند پایگاه اجتماعی است و همان ابتدا با خشونت آغاز نمی‌‎شود

سهیل احمدی در گفت: شورشی اتفاق افتاده که خیلی ها می‌‎خواهند بگویند این جنبش اجتماعی است اما این جنبش اجتماعی نیست.

با یک جنگ هیبریدی و ترکیبی مواجه هستیم

احمدی در ادامه با تحلیل ابعاد جنگ ترکیبی افزود: عمری می گفتیم جنگ ترکیبی و هیبریدی اما نمی توانستیم معنا کنیم.
جنگ هیبریدی لزوما جنگ رسانه ای نیست که هست، جنگ اقتصادی و شهری نیست که هست. در این شورش ما با چهار مولفه رو به رو هستیم مولفه اول تجزیه ایران است، مولفه دوم جنگ هیبریدی و جنگ رسانه‌ای است که در این عرصه همه آمدند و حتی سلبریتی های خارجی که عمدتا  شناختی از ایران ندارند را پول دادند آمدند، و سومین مولفه آن موضوع حجاب است، که موضوع فرهنگی و چهارمین مولفه آن بحث کار روی نسل جدید است. 

با نسل جدید متاثر از هیجانات مواجه هستیم

سهیل احمدی گفت: ما از موضوع نسل جدید سرسری رد می‌‎شویم که یک قسمت از ماجراست و مقام معظم رهبری هم تاکید کردند یکسری تحت تاثیر هیجانات هستند. وی با بیان اینکه لایه های ملموس جنگ ترکیبی و هیبردی را می بینیم باید مولفه استفاده ابزاری از دهه نسل جوان و این پازل‌های تکمیل کننده یک جنگ رسانه ای است نیز در وقایع اخیر اضافه کنیم.

جنگ شناختی فراتر از جنگ رسانه ای است

احمدی در ادامه افزود: رسانه سوار بر جنگ شناختی می شود و در این حوزه قریب به یک دهه است که دارند کار می کنند. بحث بالاتر از حجاب زنان است و روی بحث زنان بیشترین مانور را می‌‎دهند. ر جنگ شناختی مهم ترین بحث روایت است، و روایت قصه است که تا زمانی که در ذهن من است روایت نیست، ما قصه و سوژه داریم اما حقایق ما از فرم های به روز و تاثیرگذار بی بهره است. 

سهیل احمدی در این بخش گفت و گو می پرسد: چرا موج رسانه ای آن‌‎ها میگیرد، و آن را سوژه کنند و مسئله اول جهان شود؟ 

در حوزه شناختی یا هنر برای تبلیغ سه گام وجود دارد

احمدی با تبیین سه گانه لازمه های شناخت و هنر افزود: گام اول آن تولید معناست، گام دوم استدلال و منطق است گام سوم قانون است. وی در این مورد تاکید کرد: نسبت جمهوری اسلامی با هنر مشخص نیست.
تولید معنا به هنر ربط دارد. شما در مورد اربعین چقدر تولید معنا کرده اید؟ قصه ها از بیان در می آید. ما همه قصه های دوره دبستانما یادمان است اما آیا از علوم و ریاضی هم چیزی یادمان هست؟ روایت لزوما هم راستای رویداد نیست، در این مورد رویدادهای دینی و مذهبی ما بزرگتر است اما تخیل دشمنان بیشتر است و همین باعث می شود یک اتفاق و حادثه بایک روایت و تولید معنایی که قبلا گفتیم بزرگ شود اما به موازات آن بزرگی رویدادی مثل اربعین به محاق برود.

در قضیه حجاب همه نهادهای فرهنگی باید کار خودشان را انجام دهند آخرینش نیروی انتظامی است

سهیل احمدی پرسش دیگری مطرح می کند: چرا قتل به نیروی انتظامی می چسبد؟ بحث اینجاست، چند بار روی این موضوع حساس دست گذاشتند این بار تا حدودی گرفت. ما در یک دهه اخیر بسیاری آثار هنری داشتیم که تمرکز روی معنای زنان بوده به نحوهای مختلف کار می کنند و مشخصا مسأله زنان است. در جمهوری اسلامی این بحث می تواند باعث شکاف فرهنگی و اجتماعی ایجاد کند هر چند شکاف سیاسی ما عمیق نباشد. 

 در رویداد میهمانی  ده کیلومتری عید غدیر دیدیم که بسیاری از افراد که حجاب شرعی نداشتند آمده بودند بگویند:  امام علی (ع) را دوست داریم این محبت به دین برای ما مسئولیت آور است. ولی می بینیم با غفلت خیلی از در بحث اخیر شکاف فرهنگی نمایان شد چون دشمن روی گسل های قابل سواستفاده دست گذاشت.

ما حوزه روایتمان ضعیف است

احمدی در ادامه و در مورد ضعف در روایت گفت: زیباشناسی مقدمه بحث معنایی و روایت است. در ده سال گذشته آیا زنان الگوی انقلاب اسلامی را نشان داده ایم؟ بانو امینه اصفهانی یک زن نویسنده مجتهد است همسرش می بیند کتابش خیلی به فروش می رود بعدها می فهمد این کتاب را همسرش نوشته است. ما اگر عظمت امثال خانم دباغ را نشان می دادیم امروز وضعیتمان بهتر بود. خانم های حجاب استایل مزون دار گفتند: می دانید چرا مردم با حجاب مشکل دارند؟ چون خانم های محجبه بد اخلاق هستند. این یعنی زیبایی‌‎شناسی را برای فرد تغییر داده ایم که نمی تواند زیبایی را ببیند و تخیل می کند. 

احمدی افزود: در چرخه تولید معنا می‌‎گویند زن در ایران شاد نیست، شادترین کشورها که معروف به شادی هستند بیشترین قرص های ضد افسردگی را تولید می کنند. بعد به دنبال مقصر شاد نبودن زن می گردند و می گویند بچه حزب اللهی ها، نیرو انتظامی و... مقصر هستند. یکی نمی پرسد اصلا کجا زن در ایران شاد نیست؟
این بحث معناست، طرف خودکشی دور خودش نداشته اما فکر می کند خودکشی زیاد است. بخشی از این روایت است بیشترش قبل ازارتباطی بحث شناختی مطرح است.

روزهای اول و دوم حتی بعضی از کسانی که طرفدار انقلاب بودند رفتند به سمت اینکه پلیس و گشت ارشاد را بزنند

این مدرس دانشگاه گفت: وقایع اخیر نشان داد کسانی که عَلَم دار جبهه انقلاب بودند بسیاری از آن ها وا دادند. بعد مقصر می گوید راه حل می دهم راه حل شادی مردم ایران است این شبکه مضامینی است. راه حل را آزادی حجاب می دانند و این ابتذال است، امثال مسیح علینژاد پروژه می گیرند برای همین کار و این پازل را کامل می کنند. برای اثبات پذیری متوسل به کار متنوع سلبی و ایجابی می شود. ما تصورمان این است که جامعه هنری و ورزشی ما فاسد است در حالی که اینگونه نیست.

در ایران هیچوقت سلبریتی ها مثل زلنسکی نمی شوند

 احمدی در مورد بحث تراشیدن یک لیدر یا رهبر از سلبریتی ها برای اپوزیسیون گفت: در ایران هیچوقت سلبریتی ها مثل زلنسکی نمی شوند و کسانی که این توهم را دارند، باید بدانند  جامعه شناختی ایران را درک نکردند و نظام معنایی این جامعه را نمی شناسند. رهبران در همه جوامع اگر بزرگواری روح نداشتند، روح بزرگی داشتند. سطوح سلبریتی ها متفاوت بودند باید بگوییم همه سلبریتی ها یکسان عمل نکردند.بعضی ها تند رفتند، مهران مدیری روز قبلش 30 میلیارد پول گرفته حداقل اجازه بده چند روز بگذرد. در سطح دیگری با خیلی از این سلبریتی ها می توان کنار آمد و حرف زد. می شود تعامل کرد. 

احمدی تاکید کرد: نیاز داریم خلأ قانون‌‎گذاری را حل کنیم. همه جای جهان برای مدیریت سلبریتی‌‎ها قانون دارند. ما باید فضای سلبریتی ها و فرهنگی کشور در این حوزه را قانونگذاری کنیم. وی در پایان تاکید کرد در تربیت هنرمند باید دقت کنیم.