تحلیلگر سیاسی داخل کشور: امکان تجزیه‌ی ایران وجود دارد اما ... - Gooya News

مسعود فروزنده، تاریخ‌پژوه و تحلیلگر سیاسی درباره‌ی نسبت رخدادهای اخیر و خطر تجزیه‌ی ایران گفت: بخشی از اپوزیسیون که استفاده از «خشونت حداقلی» را کنار گذاشته و به «خشونت حداکثری» می‌رسد اعتقاد دارد که می‌توان از نیروهای مسلح گروه‌های قومیت‌گرا (اتنیکی) برای وارد آوردن ضربات نظامی و بر هم زدن توازن قوا استفاده کرد. اگر بخشی از اپوزیسیون که به این تحلیل اعتقاد دارند دست به چنین کاری بزنند آن موقع معلوم نیست که صحنه‌ی سیاست و توازن قوا چگونه خواهد شد و هر آن امکان دارد که گروه‌های مسلح کُرد مانند حزب دموکرات به این سو بروند که بخواهند یک منطقه را به‌عنوان نقطه‌ی شروع تعیین کنند. در این حالت امکان وقوع تجزیه وجود دارد اما مسئله این است که آیا دولت عراق و اقلیم کردستان از این گروه‌های کُرد ایرانی که اعتقاد به تشکیل یک دولت خودمختار دارند حمایت می‌کند یا نه؟ آنچه بر روی کاغذ وجود دارد این است که اقلیم کردستان و دولت عراق از چنین کاری ممانعت به عمل می‌آورند.

جنبش اجتماعی - فرهنگی ۱۴۰۱ استمرار دارد

آقای فروزنده در گفت‌وگو با انصاف نیوز در مورد اعتراضات ۱۴۰۱ گفت: این یک جنبش اجتماعی - فرهنگی است که استمرار دارد. هسته‌ی پیشران جنبش اخیر، به طبقه متوسط اعم از زنان دانشجویان و دانش آموزان اهل هنر و فرهیختگان وابسته است؛ هسته‌های پیشران متعلق به دانش آموزان و زنان و اکثریت غیررادیکال است، البته سویه‌های رادیکال و شورشگری متمایل به گروه های مجاهدین و حزب دمکرات و ... هم در آن دیده می‌شود. این جنبش در راستای جنبش سبز است، اما کاملا غیر ایدئولژیک، لیبرال، رهاشده و بر محور منزلت زن؛ جوانانی که زندگی شخصی آزاد می خواهند تا چه به لحاظ ایدئولژیک و چه اجتماعی سیاسی، قید و بندی نداشته باشند.

این جنبش ربطی به گسل‌های حاشیه - مرکز ندارد

او با بیان اینکه «این حرکت، ناجنبش نیست»، افزود: این حرکت با جنبش معیشتی، صنفی بنزینی که در ۹۸ و ۹۶ رخ داد و به ویژه خط جغرافیایی زاگرس را در بر می‌گرفت، متفاوت است و ربطی به جنبش‌ها و گسل‌های حاشیه - مرکز ندارد. حرکت آنها فورانی - انفجاری بود و در یک بازه‌ی ۱۰ تا ۲۰ روزه رو به افول می‌رفت و انباشت تجربه هم نداشت. اما این حرکت هم تولید ادبیات کرده، هم انباشت تجربه دارد، هم شبکه دارد و هم فرهیختگان و اهل فرهنگ و هنر وارد آن شدند. برای همین باید آن را یک جنبش اجتماعی - فرهنگی دانست.