کتاب «نقد شبهات پیرامون قرآن کریم» به چاپ ششم رسید

به گزارش خبرنگار مهر، چاپ ششم کتاب «نقد شبهات پیرامون قرآن کریم» اثر آیت الله محمدهادی معرفت است که به همت معاونت فرهنگی و تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی تهیه و به همت مؤسسه بوستان کتاب در ۲۸۰ صفحه منتشر شد.

قرآن اصلی ترین منبع معارف و احکام اسلام است که از هنگام نزول هدف شبهاتی قرار گرفته است؛ چنانکه عده‌ای آن را نقشه‌ای فریبکارانه در نظر گرفته اند و بعضی آن را ساحرانه و افسونگر پنداشته اند و گروهی نیز با کینه توزی سعی در سرپوش گذاشتن بر حقیقت آن داشته اند.

امروز نیز شبهه‌ها و مسئله‌هایی از سوی برخی مستشرقان و روشنفکران مطرح می‌شود که باید بدان‌ها پاسخ داد. اثر پیش رو پاسخ به این مسائل و شبهات را دارد و با قلمی روان و ناظر به مخاطبان جویای حقیقت سامانه یافته است.

متن پیش رو که تلخیصی از دیدگاه‌های آیت الله معرفت و قرآن پژوهش معاصر شیعه می‌باشد، به همت مؤسسه «تمدید» مهیا گردیده است.

ساختار اثر

در پیش درآمد این کتاب که مروری بر اصول و روش‌های نقد شبهات قرآنی است، پس از مفهوم شناسی و بیان اصول و روش‌های نقد، به بیان دسته بندی گروه‌های شبهه افکن درباره قرآن پرداخته و اصول نقد شبهات قرآنی و اصول مقدماتی نقد و اصول ساختاری نقد تشریح شده است. در ادامه نیز روش‌های نقد شبهات قرآنی (بر اساس محل نقد و نوع نقد) و تکنیک‌های افزایش تأثیر نقد و آسیب‌های نقد شبهات قرآنی مطرح شده است.

در فصل اول که به سؤالی مبنی بر این که «آیا قرآن جز وحی، منبع دیگری دارد؟» پاسخ می‌دهد، در ابتدای این اثر، وحی به عنوان یگانه منبع قرآن مطرح شده و مقایسه‌ای گذرا میان قرآن و متون تحریف شده، آمده است.

نویسنده در دومین فصل از کتاب حاضر که با عنوان «قرآن و فرهنگ زمانه» نگارش یافته، در ابتدا به سؤالی مبنی این که آیا قرآن از فرهنگ زمانه تأثیر یافته است، به مبحثی با عنوان «زن و منزلت والای او در قرآن» اشاره شده و در ادامه سخنی درباره سحر در قرآن آمده شده و همچنین به انواح سحر پرداخته و همچنین سخنی در باب چشم زخم مطرح شده است.

فصل سوم این کتاب که به «پنداز اختلاف و تناقض در قرآن» اختصاص یافته، از قرآن به عنوان متنی عاری از اختلاف و نشانه اعجاز تأکید شده و علل اختلاف و تناقض‌های ظاهری در قرآن می‌پردازد و ۲۵ موهم تناقض بررسی شده است.

«قرآن و واقعیت‌های علمی، تاریخی و ادبی» عنوان چهارمین فصل از کتاب مذکور است که از جمله این واقعیت‌های می‌توان به زوجیت عمومی، سخن گفتن مورچگان، خلقت استخوان از گوشت، هفت آسمان برین، کوه‌هایی از ابر یخ زده، میراث بنی اسرائیل، سینین و سیناء، ناهمخوانی ضمیر و مرجع اشاره کرد.

در پنجمین و آخرین فصل از این اثر که با عنوان «قصه های قرآنی» تألیف شده، شیوه داستان سرایی قرآن، ویژگی‌های قصه‌های قرآنی، اهداف داستان در قرآن، حکمت تکرار در قصه‌های قرآن، آزادی هنری در داستان سرایی قرآن، گزینش حادثه‌ها، داستان‌هایی که واقعیت آن انکار شده، تشریح شده است.

متن عاری از اختلاف، نشانه اعجاز قرآن

خدای سبحان، سلامت قرآن از هر گونه اختلاف و تناقض درونی را تضمین و این ویژگی را نشانه اعجاز و مافوق بشری بودن آن می‌داند: «و لو کان من عند غیر الله لوجدوا فیه اختلافا کثیرا» چرا که از ملزومات بشر این است که نگاشته‌ها و گفتارهایش در صورتی که در مناسبت‌های گوناگون (و ابعاد مختلف نگاشته شده باشد) با مرور زمان و رشد فکری و عقلانی و نیز با گسترش معلومات و تنوع علم دچار تغییر رأی یا نسیان یا تعارض می‌شود و این امری طبیعی است اما قرآن مافوق بشر و از ناحیه خدای حکیم است و هیچ گونه اختلافی در آن یافت نمی‌شود، اگر چه در طول بیست سال هم نازل شده باشد. بنابراین، اختلاف و تناقض‌های ظاهری و ابتدایی واقعیت نداشته و با اندک تدبر و ارزیابی مرتفع می‌شود.