راه‌پیمایی برلین: اتحاد تاریخی ایرانیان در درون یک جنبش غیرمذهبی و کثرت‌گرا

تبلیغ بازرگانی

تعداد شرکت کنندگان در  همایش اعتراضی برلین  را رسانه های آلمانی به نقل از پلیس حدود ۸۰ هزار تن برآورد کردند، اما ویدئوهای هوایی منتشر شده در شبکه های اجتماعی جمعیتی بیش از  ظرفیت استادیوم ۱۰۰ هزارنفری را در میدانی وسیع تر از میدان آزادی تهران نشان می دهد. اکثریت حاضران پرچم سه رنگ‌ایران را بدون هیچ نشانه ای در میان آن حمل می کنند.

نگاهی به شعارهای متنوعی که جمعیت عظیم ایرانیان در بزرگترین همایش و راه پیمایی خارج از کشور سر می دادند، نشان می داد که در میان ایرانیان، برای نخستین بار در تاریخ، یک جنبش مطالبه محور، واقع گرایانه، جوان، پوینده، غیر مذهبی، غیر ایدئولوژیک و کثرت گرا در حال تکوین است.  

محوری ترین این شعارها عبارت بودند از: زن، زندگی، آزادی، مرگ‌ بر خامنه ای، رژیم‌کودک کش نمی خواهیم، رژیم زن ستیز نمی خواهیم، هر یک‌نفر کشته شه/ هزار نفر پشتشه و امسال سال خونه/ خامنه ای سرنگونه... همچنین شعارهای " از مهسا نام ببر"، "فرازنده باد همبستگی بین المللی"، و "گم شو، گم شو، گم شو/ آخوند برو گم شو"  به زبان های آلمانی و انگلیسی شنیده شد.

آنچه بیش از همه در تظاهرات ده‌ها هزار نفری برلین جلب توجه می کرد، نظم خودجوش جمعیت و اکثریت خارج از تصور جوانان زیر ۳۰ ساله بود. می توان با اطمینان برآورد کرد که دست کم ۸۰ درصد جمعیت را جوانان دختر و پسر ۲۰ تا ۳۰ ساله تشکیل می دادند. آنها پلاکات های مزین به شعارهای غیر ایدئولوژیک، آزادیخواهانه و مطالبه محور را حمل می کردند. این شعارها نشان می داد که نسل جوان مهاجران ایرانی تا دستیابی به آزادی، رفاه اجتماعی و حرمت انسانی آرام نخواهد گرفت و به این باور رسیده است که بدون سرنگونی جمهوری اسلامی و جدایی دین از حکومت به هدف خود نخواهد رسید‌. 

در مسیر تقریبا دو کیلومتری  راه پیمایی از میدانGrosse Stern  یا ستاره بزرگ در پای ستون آزادی (Siegessäule) تا خیابان تاریخی ۱۷ ژوئن  شعارهای بسیار متنوعی در مخالفت با نقض حقوق بشر، سرکوب و شکنجه در ایران سر داده می شد.

هنگامی که طلایه داران جمعیت  در دو کیلومتری نقطه آغاز حرکت به خیابان ۱۷ ژوئن رسیده بود، هنوز آخرین بخش جمعیت میدان پیرامون ستون آزادی را ترک نکرده بود. 

سرانجام، حدود ساعت ۵ بعد از ظهر، جمعیت بار دیگر در میدان "ستاره بزرگ" در پای ستون آزادی به هم پیوستند و به سخنرانی چهارتن، از جمله حامد اسماعیلیون گوش دادند که سنجیده و از دل برخاسته بود و بارها با کف زدن و تایید جمعیت همراه شد.

همایش ده ها هزار ایرانی مقیم خارج از کشور،  از سوی بسیاری از ناظران به مثابه یک همه پرسی غیر قابل انکار برای تغییر رژیم در ایران ارزیابی شد. 

روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی برلین و آلمان  بلافاصله در این باره گزارش دادند. روزنامه پر تیراژ "برلینرتسایتونگ" به نقل از پلیس برلین نوشت که دست کم ۸۰ هزار تن در این همایش و راه پیمایی شرکت کردند که تعداد آن ها ۳۰ هزار تن بیش از رقم پیش،بینی شده بود. 

سازمان دهندگان همایش هنگام تسلیم درخواست مجوز به پلیس برلین اعلام کرده بودند که ۵۰ هزار تن در تظاهرات شرکت خواهند کرد.

روز ۲۲ اکتبر سال ۲۰۲۲ بی تردید مثل روز ۲ ژوئن ۱۹۶۷ در تاریخ شهر برلین در رابطه با ایران ثبت خواهد شد. در روز ۲ ژوئن ۱۹۶۷ هنگامی که محمدرضاشاه پهلوی و سومین همسرش فرح دیبا برای بازدید به برلین سفر کرده بودند، تظاهرات اعضای کنفدراسیون دانشجویان و محصلان ایرانی به درگیری با پلیس آلمان انجامید و در این ناآرامی‌ها یک دانشجوی آلمانی به نام "اونه زورگ" به قتل رسید.

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید