اعتراضات سراسری در ایران و اهمیت حمایت‌های بین‌المللی ــ گفت‌وگو با گلاله احمدی

اعتراض‌های سراسری در ایران که واکنش به قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی شکل گرفت، وارد هشتمین هفته خود شده است. دامنه این اعتراض‌ها محدود به ایران نشده است و نه تنها از زمان شروع به فاصله کوتاهی هم‌زمان ایرانیان خارج از کشور هم تجمع‌های اعتراضی برگزار شد، بلکه به شکل بی‌سابقه‌ای حمایت طیف وسیعی از دولت‌ها و جامعه مدنی کشورهای عمدتا غربی، سیاستمداران، هنرمندان و افراد مشهور را به همراه داشت.

اعتراض‌های سراسری ایران با شعار پیش‌روی «زن، زندگی، آزادی» نه تنها به نمادی از آزادی‌خواهی و دمکراسی‌خواهی در سطح جهان بدل شده، بلکه تاکنون به طولانی‌ترین جنبش اعتراضی ضدحکومتی در ایران تبدیل شده است.

آلمان به عنوان یکی از کشورهایی که روابط گسترده‌ای با جمهوری اسلامی داشته است، در جریان اعتراضات اخیر لحن تندتری نسبت به جمهوری اسلامی اتخاذ کرده است و سخنگوی دولت آلمان روز دوشنبه ۱۶ آبان اعلام کرد که بسته تحریم‌های جدید علیه جمهوری اسلامی ایران در دست اقدام است، تاکید کرد فعلا نمی‌تواند جزئیاتی در این زمینه ارائه دهد.

مواضع و لخن سختگیرانه‌تر برخی کشوهای غربی در سال‌های گذشته کم‌سابقه بوده است. از این‌رو حمایت‌های بین‌المللی از جنبش‌‎های اعتراضی و آزادی‌خواهانه اهمیت بسزایی دارد و سوال این است: آیا نگاه غرب نسبت به حکومت جمهوری اسلامی تغییر کرده است؟ نقش و جایگاه سیاستمداران ایرانی در کشورهای غربی برای حمایت از مردم ایران چگونه است؟ قضاوت و نگاه درباره ایران در میان حزب های آلمانی چگونه و بر چه اساسی است؟

زمانه برای بررسی این موضوع با گلاله احمدی، عضو مجلس نمایندگان و فراکسیون حزب سبزهای برلین، گفت‌وگو کرده است.

◼️ گفت‌وگوی زمانه با گلاله احمدی را بشنوید:

گلاله احمدی نقش سیاستمداران ایرانی در کشورهای غربی را به منظور جلب حمایت از مردم و اعتراضات در ایران بسیار تعیین‌کننده می‌داند و ضمن مقایسه اعتراضات سال ۱۳۸۸ که تعداد سیاستمداران ایرانی در آلمان کمتر بود با اعتراضات اخیر، توضیح می‌دهد آنها به دلیل روابط خانواگی و تاریخی که با ایران دارند بهتر قادرند در مورد جنش اعتراضی اخیر صحبت کنند تا کسانی (سیاستمدارانی) که صرفا از طریق اخبار و رسانه‌ها موضوعات را دنبال می‌کنند و تشخیص دقیقی نسبت به وقایع ندارند.

به گفته گلاله احمدی کشوری مانند آلمان ایران را هم کشوری استراتژیک از لحاظ منابع انرژی و سوخت‌های فسیلی می‌داند و هم کشوری با منبع امید و آزادی‌خواهی که می‌تواند نقش مهمی در منطقه داشته باشد، اما به گفته او تا یکسال گذشته نگاه اول غالب بود و از این‌رو وجود ثبات سیاسی در ایران به هر قیمتی به منظور تامین سوخت و انرژی خریداری می‌شد. گلاله احمدی تاکید می‌کند که نقش ایران و پیش‌رو بودن آن در انقلاب‌های خاورمیانه باعث شده تا نگاه دولت آلمان و به‌طور مشخص حزب سبزها تغییر کند.