چرا مسابقه‌های سرگرمی مخاطب را جذب نمی‌کند؟/اصلی که فراموش می‌شود

کمیل سوهانی تهیه‌کننده مسابقه «کهکشان» درباره این مسابقه که به‌صورت هفتگی روی آنتن شبکه پنج می‌رود و روند شکل‌گیری فصل دوم آن به خبرنگار مهر بیان کرد: برای فصل دوم روی اشکالات و ضعف‌های فصل اول این برنامه کار کردیم و حتی با افراد زیادی هم مشورت شد تا فصل دوم متفاوت باشد و مخاطب خود را جذب کند.

وی درباره فصل اول و اینکه چقدر مخاطبش را جذب کرده است گفت: ما آمارهایی در بازدید تلوبیون و دیگر نظرسنجی‌ها داشتیم که تعداد کمی نبود. با این حال وقتی ژانر جدیدی تجربه می‌شود باید به آن زمان داد تا جای خود را باز کند و مخاطبش را جذب کند.

سوهانی درباره هزینه‌های دکور مسابقه «کهکشان» که در یک لوکیشن بزرگ تعبیه شده است اظهار کرد: می‌توان گفت که هزینه دکور این مسابقه بسیار کمتر از چیزی است که به ذهن می‌رسد و با یک بودجه که چندان زیاد نبود این دکور ساخته شد. بیش از ۲۰ پیمانکار از آهنگر تا نجار و مکانیک کار و… برای دکور اینجا حضور داشتند تا آن را به سرانجام برسانند.

وی درباره جزئیات این دکور اضافه کرد: در هر اتاق یک دوربین مداربسته و یک اسپیکر داریم و سپند امیرسلیمانی که در اتاق فرمان حضور دارد از این طریق با همه شرکت‌کننده‌ها در ارتباط است و چنین اتفاقی هم تاکنون در تلویزیون رخ نداده است. ۱۳ اتاق داریم و از لحاظ ژانر رئالیتی، تمام تلاش‌ها صورت گرفته است که اتفاقات واقعی باشد.

سوهانی در ادامه درباره پیشینه مستندسازی خود و دلیل همکاری در ساخت این مسابقه عنوان کرد: پایان‌نامه کارشناسی ارشد من در دانشگاه صداوسیما درباره واژه‌ای به اسم « edutainment» بود و ترکیبی است از آموزش و سرگرمی. ما آن زمان این واژه را به «سرگرم آموزی» ترجمه کردیم. درواقع تخصص رسانه‌ای من به لحاظ آکادمیک «سرگرمی تلویزیونی» است و تعداد زیادی هم سرگرمی‌های تلویزیونی ساخته‌ام که البته همه آن‌ها تم آموزشی داشته‌اند.

وی درباره عدم اقبال مخاطب از بسیاری از مسابقه‌های اطلاعات عمومی تلویزیون یادآور شد: اصلی در برنامه سازی تلویزیونی وجود دارد که باید بدانیم سلطان، سرگرمی است و همه چیز باید ذیل سرگرمی تعریف شود. اگر می‌خواهید محتوای آموزشی منتقل کنید باید با سرگرمی باشد و حتی محتوای معارفی و … هم باید با محور سرگرمی باشد. سرگرمی صرفاً هم خنداندن نیست بلکه هر اتفاقی است که سازه‌های هیجانی و عاطفی مخاطب را تحریک کند. گاهی این تحریک با یک صحنه گریه‌آور است اما مهم است که حس او درگیر شود. بنابراین هر برنامه‌ای که می‌خواهید بسازید ذیل این سرگرمی تعریف شود.

این تهیه‌کننده در پاسخ به اینکه چرا در نهایت مخاطب درگیر این برنامه‌ها نمی‌شود؟ توضیح داد: مرز باریکی دارد که باید تجربه کرد و بدانید چگونه باید قلاب خود را بیندازید و مخاطب درگیر شود. برنامه‌ساز باید همه تعهدش برای مخاطب باشد تا مخاطب از آن لحظه‌ای که مقابل برنامه می‌نشیند لذت ببرد. نکته‌ای که هست همه فکر می‌کنند برنامه‌سازی دانش یا تخصصی نیاز ندارد و در تلویزیون گاهی کسانی را می‌بینید که واقعاً هیچ ربطی به برنامه سازی ندارند.