«گیل دخت» یک روایت قهرمان‌محور است + فیلم

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، مجموعه تلویزیونی تاریخی «گیل‌دخت» محصول مرکز فیلم و سریال معاونت برون مرزی سازمان صداوسیما به کارگردانی مجید اسماعیلی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفیعی است که از 19 آبان‌ماه از قاب شبکه یک سیما روی آنتن رفته است.

«گیل‌دخت» درامی تاریخی است که داستان آن در بستر زمانی دوره قاجاریه شکل می‌گیرد و قصه آن حکایت گلنار و اسماعیل است که در میان هیاهو و مهلکه قجری تار و پود دلشان با مهر و محبت هم بافته می‌شود.

سعید راد، میترا رفیع، رضا اکبرپور، سعید چنگیزیان، رامتین خداپناهی، شقایق فراهانی، یاسمن معاوی، پریوش نظریه، ثریا قاسمی، محمود پاک نیت، سعید راد، صالح میرزااقایی، حبیب دهقان نسب، نفیسه روشن، فخرالدین صدیق شریف، حمید ابراهیمی، فریبا متخصص، محمد فیلی، رویا جاویدنیا از جمله بازیگرانی هستند که در «گیل‌دخت» نقش آفرینی می‌کنند.

تصویربرداری این سریال در حدود دو سال به طول انجامیده و تیم بازیگری این سریال در شهر‌هایی همچون رشت و گرمدره جلوی دوربین رفته است. شخصیت اصلی سریال «گیلدخت» شخصیت گلنار با بازی میترا رفیع و دختر تقی‌خان (محمود پاک‌نیت) است که دلباخته محبت جوانی خوش‌سیما و یکی از تفنگداران خان شده است.

میترا رفیع، بازیگر سریال «بی همگان»، روز گذشته در برنامه «سینماچی» رادیو جوان درباره نقش‌آفرینی در مجموعه تلویزیونی «گیل‌دخت» و بازخورد‌های مخاطبان نسبت به این مجموعه گفت: لطف مردم بیش از انتظار من بوده و خداروشکر که داستان و شخصیت الناز مورد توجه‌شان بوده است. در این فضای ملتهب اجتماعی و نبود فضای مجازی که همیشه در دسترس بود، انتظارم به بازخورد‌ها خیلی پایین بود، ولی خیلی بازخورد‌های خوب و فراوانی داشتم.

رفیع در پاسخ به این سوال که به دلیل شرایط اخیر جامعه این امکان وجود داشت که «بی همگان» دیده نشود یا بازخورد‌های منفی دریافت کند، افزود: وقتی شرایط جامعه هر کشوری به هر دلیلی ملتهب باشد و در این التهاب جوانان دخیل باشند، چون مخاطب اصلی رسانه خیل جوانان است، هر تولیدی تیغ دو لبه خواهد شد. فرقی نمی‌کند برنامه‌سازی، درام و... باشد.

بازیگر سریال «بی همگان» افزود: گاهی ساخت سریال می‌تواند خیلی مثبت و نجات‌دهنده باشد و فرصت و مجالی برای فراغت از التهاب جامعه فراهم کند. یا می‌تواند منجر به بازخورد‌های خیلی منفی شود.

وی توضیح داد: شخصیت الناز با توجه به مختصات داستان و ظرافت‌ها و لطافت‌هایی که به همراه داشت، مورد توجه مردم بود و شرافتمندانه و با محبت ما را نقد کردند. حالا نقد فقط به معنای یادآوری نکات منفی نیست. نقد یادآوری نکات منفی و مثبت است که نکات منفی رفع می‌شود و مثبت‌ها بعد از شنیدن نقد دوستانه و سالم اصلاح می‌شود.

بازیگری ترکیب دانش و هنر است

این بازیگر در پاسخ به این سوال که آیا لیسانس و فوق لیسانس بازیگری شما می‌تواند به بازیگر شدن یک فرد کمک واقعی و مملوس می‌کند، تصریح کرد: شما هر دو نکته‌ای که پرسیدید، دو پایه لازمه حضور در فضای حرفه‌ای بازیگری است. شاید همکارانم که خیلی هم موفق هستند بگویند که نه، این‌ها تنها راه ورود به سینما و تلویزیون نیست. ولی چیزی من تجربه‌اش کردم و به آن قائل هستم این است که ترکیب دانش و هنر است. یعنی غریزه، مهارت‌های ذهنی و جسمی همراه با دانش و تکنیک منجر به موفقیت در این زمینه می‌شود.

رفیع با بیان اینکه من نمی‌توانم هیچ یک از این دو عامل را حذف کنم، توضیح داد: چه بسا می‌توانم بگویم که اگر یک انسان با غریزه، طبع و هنر فوق‌العاده عجیب و غریب وارد بازیگری شود، اگر تحصیلات تخصصی پشتیبان آن فرد باشد، حتماً متفاوت و عمیق خواهد بود و به نظر من قابل احترام‌تر خواهد بود.

وی درباره نقش‌آفرینی در سریال «گیل دخت» این را هم گفت: دو قسمت «گیل دخت» در آخرین قسمت‌های «بی همگان» پخش شد و همپوشانی کوچکی بین این دو سریال اتفاق افتاد. در ادامه سریال ۶۰ قسمتی «گیل دخت» که عاشقانه‌ای در دل تاریخ است، روی آنتن رفت. این سریال متعلق به دوران قاجار است و در جغرافیای شمالی ایران فیلمبرداری شده است.

البته آنچنان زبان گیلکی در سریال استفاده نشده و هدف بررسی دوران قاجار و عشقی است که در آن دوران اتفاق می‌افتد. این سریال هر پنج‌شنبه و جمعه ساعت ۲۲:۱۵ دقیقه همزمان از شبکه یک، آی‌فیلم و تماشا پخش می‌شود.

پیرنگ سریال «گیل دخت» کلاسیک و قهرمانه‌محور است

بازیگر سریال «گیل دخت» در پاسخ به این سوال که نقش شما در این سریال پر‌رنگ‌تر از «بی همگان» است، گفت: بله، چون نمودار پیرنگ سریال «گیل دخت» نمودار کلاسیک و قهرمانه‌محور است و مخاطب همواره با گلنار، نقش دختر خان‌زاده در تنهایی‌ها، نبرد‌ها و دودلی‌هایش همراه است و دوربین با اوست. اگر دقت کرده باشید، یک‌سری صدا‌های ذهنی از گلنار شنیده می‌شود. یعنی نریشن ما صدای قلب یا ذهن گلنار است. البته این کار من را سخت‌تر می‌کرد و چالش بزرگی بود؛ بنابراین گلنار قهرمان داستان قاجاری است.

رفیع درباره مقایسه بین سریال‌های «بی همگان» و «گیل دخت» این را هم گفت: «بی همگان» متعلق به زمان امروزی است و زمان زیستش با ما یکی است. ولی «گیل دخت» تاریخی است؛ بنابراین با دو ژانر مختلف، دو قصه‌گویی متفاوت و دو پرداخت مختلف رو‌به رو هستیم که هر دوی آن‌ها طالب دو شیوه بازیگری مختلف هستند.