برای "برای"

"برای"، اعتراض به سکوت بود؛ اعتراض به سکوت نابجا. "برای"، اعتراض نبود؛ "برای"، برای یادآوری بود؛ یادآوری انقلاب. یادآوری اعتراض به نسل انقلابی‌های شاهنشاهی. یادآوری اعتراض به شاهنشاهی‌های انقلابی. "برای"، اعتراض دهه‌ی شصتی‌ها نبود. "برای"، اعتراض دهه‌ی هشتادی‌ها نبود. "برای"، اعتراض دهه‌ی هشتادی‌ها به دهه‌ی شصتی‌ها بود. "برای"، اعتراض دهه‌ی هشتادی‌ها به دهه‌ی شصتی‌ها بود که چرا به دهه‌ی پنجاهی‌ها؛ به دهه‌ی چهلی‌ها؛ به دهه‌ی سی‌ئی‌ها؛ به دهه‌ی بیستی‌ها و به دهه‌ی نخست سده‌ی پانزدهم خورشیدی‌ها، اعتراض نکردند؛ درواقع، "برای"، اعتراض دهه‌ی هشتادی‌ها بود به دهه‌ی هشتادی‌های سده‌ی پیشین؛ که چرا یک‌صد سال از قانون‌گذاری می‌گذرد ولی قانون‌مدار نشدیم. چرا احترام کردن‌مان به قانون، همیشگی نشد. چرا همیشه حق‌محور، همیشه حق‌خواه و همیشه و درهرحال، حق‌طلب نشدیم.
این جملگی را پنجاه سال بعدتر از این تاریخ، در فضای سایبر و محیط مجازی و رسانه‌های الکترونیکی و هوشمند و کاغذی، آیندگان خواهند دید.

سرفه کردن، اتفاقی نیست. اما برای بدن، اتفاقی کاملاً طبیعی است که به‌نظر می‌رسد در پاک‌سازی بدن از مواد تحریک‌کننده و عفونت، نقش اثرگذاری داشته باشد ولیکن آن‌چه مسلم است این‌که استمرار سرفه، به‌یقین، خوب نیست. اگر فردی دچار سرفه شد، باید بداند که نشانه‌ی چیست و چطور باید با آن مقابله کرد؟ بدیهی است که بهترین روش درمان برای هر بیماری‌ئی، پیدا کردنِ علت اصلی بروز آن بیماری است. چراکه مثلاً دلیل احتمالی سرفه، لزوماً آلرژی و حساسیت و یا عفونت نیست بلکه ممکن است صرفاً ناشی‌از بازگشت اسید معده به مری باشد که از آن به رفلاکس معده یاد می‌شود.
حال، اگر ما بخواهیم از درمان‌های طبیعی برای بهبود سرفه‌ استفاده کنیم، باید درباره منابع معتبر، اطلاعات کافی کسب کنیم؛ هم‌چنین باید آگاه باشیم که برخی از گیاهان می‌توانند با سایر داروها، تداخل داشته باشند و النهایه، چه‌بسا ناخواسته، عوارض جانبی ایجاد کنند. به‌عبارتی، اهمیت موضوع، بسیار زیاد است. از همین‌رو، اگر سرفه، شدید باشد یا بیش‌از چندهفته ادامه داشته باشد، باید ضرورتاً به پزشک معالج مراجعه کنیم. شاید پزشکان، طیف وسیعی از روش‌های درمانی طبیعی برای سرفه‌های مداوم را نسخه بپیچند اما در دنیای سیاست، هم‌چون طبابت، "پیش‌گیری" بهتر از درمان است.
متخصصی می‌گفت اگر ما درصدی از بودجه‌ی درمان را صرف پیش‌گیری کنیم و در بودجه‌ریزی، مبلغی را به پیش‌گیری تخصیص دهیم، حتماً در تأمین بهداشت و درمان مردم موفق خواهیم شد و به‌یقین، جامعه‌ای سالم خواهیم داشت.
بر همین نگاه، ما اگر درصدی از بودجه‌ی کل کشور را جهت احترام به قانون تخصیص دهیم، اقتصاد ما هم قانون‌محور می‌شود، شفافیت مالی تحقق می‌یابد و اگر هم متخلف و مجرمی یافت شد که اختلاس کرد و یا به بیت‌المال دست‌درازی کرد؛ ازآن‌جاکه روابط مالی اشخاص و دولت و شرکت‌های دولتی و خصوصی و آحاد مردم، شفاف‌سازی شده و قابل رصد است و ازطرفی، جامعه به قانون احترام می‌کند، مجرم به مجازات قانونی‌اش می‌رسد و دل مردمِ قانون‌مدار خنک می‌شود. وگرنه، به‌جای این‌که به اختلاس اعتراض کنند، "برای" آن، اعتراض می‌کنند. اساساً اعتراض‌های اخیر، از دیدگاه اتیولوژی (Etiology) و علت‌شناسی، ریشه در وضعیت نابسامان اقتصادی دارد که دولت، بایستی نه "برای" درمان آن؛ بلکه "برای" پیش‌گیری از وقوع جرایم اقتصادی و رانت‌خواری و اختلاس و دست‌درازی به بیت‌المال، قانون‌مدارانه، کنار مردم باشد و از رفتار شتاب‌زده و به‌ظاهر ضدالتهابی، پرهیز کند. دولت، باید "برای" بهبود معاش خانواده‌ها و تأمین رفاه اقتصادی مردم، گام‌های اساسی و امیدبخش و نویدآفرین و زودبازده بردارد. چراکه در زبان و ادبیات فارسی، "برای"، فقط یک حرف اضافه‌ی ساده است.
*. مدرس دانشگاه و پژوهش‌گر مسایل حقوقی
Tajgar.reza@gmail.com

۶۵۶۵